Ουδείς είχε προβλέψει τον ακριβή χρόνο των ανακοινώσεων για τις «διορθωτικές κινήσεις», ωστόσο ήταν κοινό μυστικό στο κυβερνητικό πεδίο ότι ο κ. Μητσοτάκης είχε εντοπίσει τα προβληματικά σημεία στο «χάρτη» και τα πρόσωπα που θα «ξήλωνε» από τις θέσεις τους, επιχειρώντας στη συνέχεια με τους αντικαταστάτες τους να πετύχει (τουλάχιστον) καλύτερες επιδόσεις όσον αφορά στο κυβερνητικό έργο. Στην πραγματικότητα ούτε ο Γιάννης Οικονόμου θα έπρεπε να νιώθει «ασφαλής» στην καρέκλα της ηγεσίας στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αφού οι επιτυχίες τους τελευταίους μήνες αφορούσαν συνήθως άλλα υπουργεία- ούτε όμως και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης να αισθάνεται «μόνιμος» στο Υγείας, καθώς ο ίδιος είχε ήδη χαρακτηριστεί ως ο άνθρωπος με την αναγκαία εμπειρία και τη δυνατότητα να κρατήσει ψηλά το αίσθημα ασφάλειας σε όλους τους πολίτες.
Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός «ζύγισε» τα δεδομένα και δυστυχώς για εκείνον μετά από ελάχιστους μήνες -οι εκλογές έγιναν τον Ιούνιο- έπρεπε να κινηθεί γρήγορα εναντίον του rotation που είχε επιλέξει για τη συγκρότηση του νέου υπουργικού συμβουλίου. «Μετακόμισε» υπουργούς σε άλλες θέσεις από την αναμενόμενη, όρισε σε κάποιες, αρκετούς που δεν είχαν ακόμη αποδώσει όσο ενδεχομένως θα ήθελε και συνειδητοποίησε – έξι μήνες πριν από τις επόμενες κάλπες- ότι είναι σύντομος αλλά ίσως αρκετός ο χρόνος για να απομακρύνει από την εικόνα της «κυριαρχίας» του τα γκρίζα σημάδια και να βελτιώσει τις επιδόσεις της κυβέρνησης. Που; Σε ένα τομέα καταρχάς που ενδιαφέρει κυρίως το εκλογικό κοινό της Νέας Δημοκρατίας.
Η ασφάλεια έγινε … ανασφάλεια σε όλες τις δημοσκοπήσεις- σχεδόν «απείλησε» την πρωτοκαθεδρία της ακρίβειας, που απασχολεί και ταλανίζει τα ευάλωτα νοικοκυριά και η μεσαία τάξη. Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση Μητσοτάκη κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 40,56%, είδε την εκλογική κατάρρευση και στη συνέχεια την περαιτέρω αποδυνάμωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έδειξε ότι αντικρύζει με όρους αλαζονείας και έπαρσης (τουλάχιστον, σύμφωνα με τα μάτια της αντιπολίτευσης) τη δεύτερη κυβερνητική θητεία. Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επιχείρησε διορθωτικές κινήσεις στο κυβερνητικό σχήμα αμέσως μετά τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς αποκαλύπτει την επιβεβαίωση των αστοχιών, την παραδοχή των λαθών αλλά και την επιχείρηση να σώσει την παρτίδα, εκεί όπου το κοινό του κρίνει την κάθε κίνηση με το πλέον αυστηρό του πρόσωπο.
Το κοινό της κυβερνητικής παράταξης παρακολούθησε τους τελευταίους μήνες μια σειρά γεγονότων που δεν ενισχύουν το αίσθημα ασφάλειας- ένταση της παραβατικότητας, της εγκληματικότητας, της οπαδικής βίας και πολλά άλλα σχετικά ήρθαν να προστεθούν σε μια εικόνα, με την οποία καμία κυβέρνηση δεν θα ήθελε για προθάλαμο για μια νέα προεκλογική περίοδο. Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει χρόνο-διατηρώντας αναμφίβολα υψηλές προσδοκίες για το εκλογικό αποτύπωμα στις ευρωεκλογές- να σπαταλήσει σε κινήσεις με ρίσκο ή σε ανθρώπους που δεν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι μπορεί να φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα αναλαμβάνοντας τα ηνία κρίσιμων υπουργείων. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, για παράδειγμα αναλαμβάνει για πέμπτη φορά καθήκοντα στο υπουργείο της Κατεχάκη, έχοντας «ταυτίσει» το όνομά του με σημαντικές επιτυχίες. Ο δε Άδωνις Γεωργιάδης επιστρέφει σε ένα υπουργείο, όπου οι μάχες, όποιες κι αν ήταν δεν έχουν αποδώσει: στις δημοσκοπήσεις οι πολίτες βγάζουν κόκκινες κάρτες για το δημόσιο σύστημα υγείας. Θα αλλάξει μέχρι τις ευρωεκλογές ο κ. Γεωργιάδης τα κακώς κείμενα ή θα αναπτύξει ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα στις δημόσιες πολιτικές αντιπαραθέσεις για να αντιμετωπίσει την κριτική των αντιπάλων του;
Ο χθεσινός μίνι ανασχηματισμός δείχνει το λάθος, όσο κι αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ακούγονται όσο θα επιθυμούσαν. Ο Νότης Μηταράκης ορκίστηκε υπουργός Προστασίας του Πολίτη μετά τις πρόσφατες εκλογές- απομακρύνθηκε στις πυρκαγιές του καλοκαιριού ενώ είχε προκαλέσει με δηλώσεις του και ήταν σε μίνι-διακοπές στην Πάτμο. Τον διαδέχθηκε ο Γιάννης Οικονόμου, πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του οποίου η πορεία κρίθηκε ανεπιτυχής από τον ίδιο τον πρωθυπουργό αφού τον «ξήλωσε». Όλα αυτά σε ελάχιστους μήνες.
Μιχάλης Χρυσοχοίδης και Άδωνις Γεωργιάδης είναι δύο κορυφαία στελέχη και βουλευτές της ίδιας παράταξης ενώ και η κυρία Δόμνα Μιχαηλίδου έχει διατελέσει υφυπουργός την τελευταία τετραετία- δεν είχε ο κ. Μητσοτάκης άλλους στον «πάγκο» ικανούς για κορυφαία πόστα ή προτίμησε μια «ασφαλή» επιλογή στον προθάλαμο μιας νέας προεκλογικής περιόδου; Μάλλον ισχύουν και τα δύο. Με την κίνηση αυτού του ανασχηματισμού η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας εμφανίζεται αποφασισμένη να μειώσει το ρίσκο των επιλογών και να προχωρήσει στην πορεία προς τις ευρωεκλογές σε συνθήκες εθνικών εκλογών. Δεν πρόκειται να αφήσει περιθώρια στη χαλαρή ψήφο. Θα επιχειρήσει να συσπειρώσει εκ νέου όλες τις, τις δυνάμεις, να απαντήσει αποτελεσματικότερα στα ερωτήματα και τις αγωνίες των ψηφοφόρων που στήριξαν τη ΝΔ στις κάλπες του περασμένου Ιούνη και να πολώσει το κλίμα, ακόμη και αν την χωρίζουν 20 και πλέον δημοσκοπικές μονάδες από το δεύτερο κόμμα.
Είναι ο τελευταίος -μίνι- ανασχηματισμός μέχρι τις ευρωεκλογές; Μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου θα προσπαθήσει από τώρα- από τον πρώτο μήνα του έτους- να εμφανίσει μια καταιγίδα μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, καλώντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν θέση και προσδοκώντας ότι η όποια θέση δεν θα βελτιώνει τη δική τους (των άλλων κομμάτων) στα μάτια της κοινωνίας. Σε κάθε περίπτωση, οι «διορθωτικές κινήσεις» σε ένα κυβερνητικό σχήμα δεν καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα- όπως και οι αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν αποδίδουν, αν καταναλώνονται κυρίως για επικριτικά σχόλια εναντίον της κυβέρνησης. Χρειάζεται απ’ όλους καθαρό σχέδιο, συγκεκριμένη πρόταση και τα κατάλληλα πρόσωπα για να πείσουν τους πολίτες ότι μπορούν να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. Γιατί, στις ευρωεκλογές, είναι διαφορετικά τα κριτήρια των ψηφοφόρων;