Είναι από τα καλύτερα ιδιωτικά νοσοκομεία της χώρας. Οι προσόψεις του κτιρίου έχουν ανακαινισθεί κι έχουν γίνει όλες οι επιβεβλημένες παρεμβάσεις ώστε το κτίριο να προσαρμοστεί στην εποχή και στις ανάγκες χρήσης. Ο λόγος για το συγκρότημα του Υγεία, γνωστό σε όλους για τις κορυφαίες υπηρεσίες υγείας και το εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό που διαθέτει. Στη Λεωφόρο Κηφισίας λοιπόν, στο ύψος του Υγεία, όπως συνηθίζουμε να λέμε, υπάρχει σηματοδότης που επιτρέπει στα ανερχόμενα προς την Κηφισιά ΙΧ να στρίψουν αριστερά στην οδό Ερυθρού Σταυρού που είναι η είσοδος του νοσοκομειακού συγκροτήματος.

Στην Ερυθρού Σταυρού το περιβάλλον μεταβάλλεται. Μια πιάτσα ταξί, διπλοπαρκαρισμένα ΙΧ που κλείνουν τον δρόμο, άνθρωποι που μετακινούνται ανάμεσα στα αυτοκίνητα, μηχανάκια, ένα πλήθος ανθρώπων και οχημάτων που καταλαμβάνουν κάθε εκατοστό του οδοστρώματος και των πεζοδρομίων. Ότι μπορεί ο καθένας να φανταστεί. Από παρκαδόρους που προσκαλούν τους οδηγούς με χειρονομίες να προτιμήσουν τον δικό τους χώρο στάθμευσης μέχρι μια ομάδα μαυροντυμένων γυναικών που προσπαθούν να θυμίζουν καλόγριες και πουλάνε σταυρουδάκια σε όσους βγαίνουν από τα νοσοκομεία. Όλα αυτά ανάκατα με κάθε μεγέθους πλαστικές κορύνες και διαχωριστικές ταινίες που προσπαθούν να οριοθετήσουν το αδύνατο.

Μόλις τελειώσει ο χώρος των νοσοκομείων, αρχίζει το καλύτερο. Ο δρόμος στενεύει ακόμη περισσότερο. Πεζοδρόμιο δεν υπάρχει από τη μια πλευρά υποθέτω επειδή είναι εκτός σχεδίου πόλεως. Ναι, μια μεγάλη έκταση στην περιοχή αν και “βλέπει” προς την Κηφισίας είναι εκτός σχεδίου. Δεν γνωρίζω γιατί. Είχα ακούσει πριν από χρόνια ότι δεν έβαζαν την ιδιοκτησία στο σχέδιο ως μορφή πίεσης, επειδή ένας τότε μεγάλος κατασκευαστής ήθελε να την αγοράσει και μετά -σαν από θαύμα- να ενταχθεί στο σχέδιο και να ανεβούν οι αξίες. Αλλά, αλίμονο, στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα.

Όταν περνά κάποιο λεωφορείο ή φορτηγό η κίνηση στον δρόμο καθηλώνεται για ώρα μέχρι να καταφέρει το βαρύ όχημα να περάσει. Άλλες πάλι φορές στον δρόμο επιβάλλεται απόλυτη ακινησία από γεροδεμένους σεκιουριτάδες που παγώνουν την κίνηση για να περάσει με την άνεσή του κάποιος ισχυρός με την κουστωδία που τον φρουρεί. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και σε μια κάθετη οδό, όπου υπάρχει κι ένα Δημοτικό σχολείο, αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας αφού ο δρόμος είναι εξαιρετικά στενός και χωρίς πεζοδρόμια και όποιος πατήσει γκάζι θα καταλήξει στο προαύλιο.

Υπάρχει ένα φαινόμενο Μιθριδατισμού, καθώς όσοι χρησιμοποιούν συχνά τον συγκεκριμένο δρόμο έχουν εξοικειωθεί με την κατάσταση και την αντιμετωπίζουν ως φυσιολογική. Αλλά αναρωτιέμαι, στον δήμο δεν τους απασχολεί αυτό το χάλι; Δεν έχουν κάποιους μηχανικούς, έναν συγκοινωνιολόγο να μελετήσουν πώς μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα; Κι αν δεν έχουν, πόσο δύσκολο είναι να αναθέσουν μια μελέτη σε κάποιον ιδιώτη; Χρήματα είναι βέβαιο ότι τα νοσοκομεία θα τους έδιναν αν ήταν να χρηματοδοτήσουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο.