Χωρίς κανείς να υποβαθμίζει τη σημασία των ανθρωπιστικών επιπτώσεων, αργά ή γρήγορα η επιδημία θα ελεγχθεί και η απειλή με κάποιον τρόπο θα είναι πλέον διαχειρίσιμη.
Όταν ο κίνδυνος για την ανθρώπινη ζωή εκλείψει, μοιραία το ενδιαφέρον θα στραφεί στις οικονομικές επιπτώσεις. Δεν γνωρίζουμε τη διάρκεια και την εξέλιξη της επιδημίας.
Υπάρχουν μόνον σενάρια και συνεπώς δεν υπάρχει ασφαλής πρόβλεψη. Ο κλονισμός της οικονομίας είναι αναμφισβήτητος και στην περίπτωση που οι σημερινές συνθήκες παραταθούν πέραν των επόμενων 3-4 μηνών, τότε ο κλονισμός σε μεγάλο βαθμό θα είναι και ανεπανόρθωτος.
Εξελίσσονται γεγονότα που δείχνουν ότι η οικονομική δραστηριότητα μεταβάλλεται ραγδαία. Για παράδειγμα, ο γάλλος μεγιστάνας Μπερνάρ Αρνό, ιδιοκτήτης του ομίλου της LVMH, διέθεσε δωρεάν στη γαλλική κυβέρνηση δύο εργοστάσια, τα οποία μέχρι πρότινος παρήγαγαν αρώματα, της Dior κι ενός άλλου, αναλόγου λάμψης οίκου μόδας που ελέγχει, για την παραγωγή χημικών συστατικών απαραίτητων για τα αντισηπτικά. Οι Ιταλοί μέσα στη θύελλα του κορονοιού που σαρώνει τη χώρα τους, γύρισαν το ρολόι πίσω και εθνικοποίησαν την Alitalia.
Υπάρχουν επιχειρήσεις οι οποίες πλήττονται άμεσα και βαρύτατα, επειδή δεν έχουν δυνατότητα αναπλήρωσης της ζημίας που υφίστανται, όπως πχ αεροπορικές εταιρείες, ακτοπλοϊκές, εποχιακές ξενοδοχειακές μονάδες κλπ. Οι εταιρίες αυτές μπορεί να διασωθούν μόνον αν υπάρχει επαρκές ταμείο με διαθέσιμα, το οποίο θα καλύψει τα βάρη που δημιουργούνται αυτό το διάστημα.
Ωστόσο και επιχειρήσεις που δεν ανήκουν στην προηγούμενη κατηγορία θα πληγούν σοβαρά. Από σήμερα τα εμπορικά καταστήματα είναι πλέον κλειστά, αλλά και πριν κλείσουν η κίνηση, για παράδειγμα στα καταστήματα εστίασης που διαθέτουν πρόχειρο φαγητό για το δρόμο, είχε υποχωρήσει κατά 50 με 60%.
Η εικόνα των ζημιών είναι συγκεχυμένη επειδή διανύουμε το αρχικό στάδιο.
Η οικονομία πιέζεται σε βαθμό καταστροφής, αλλά ο κόσμος μας δεν πρόκειται να αλλάξει. Μόλις οι καμπύλες του κορονοϊού αρχίσουν να παίρνουν την κατιούσα, οι πολίτες θα αναζητήσουν την επιστροφή στους παλιούς ρυθμούς και συνήθειες. Είναι μάλιστα πιθανόν, έτσι απρόβλεπτα και χαοτικά όπως εξελίσσεται η κατάσταση στο οικονομικό πεδιο -και ιδιαίτερα με συνθήκες παροχής άφθονης και φθηνής ρευστότητας- η πίεση που δέχεται η οικονομία να αποτελεί και το σημείο καμπής για την ανάπτυξη.
Η κατάλληλη συγκυρία δηλαδή για να εμφανισθούν επενδυτές που βρίσκουν ελκυστικές τις αποτιμήσεις των επιχειρήσεων και των όποιων άλλων ελληνικών περιουσιακών στοιχείων κι οι οποίοι θα διαθέσουν τα κεφάλαια που χρειάζεται η χώρα μας για να ανακάμψει η οικονομία της. Όσα απ’ αυτά τα καταστήματα λειτουργούσαν με franchising, δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους μεταθέτοντας το πρόβλημα και στην “μαμά” εταιρία που έδωσε το franchise. Τα οικονομικά προβλήματα συσσωρεύονται και μεγάλο μέρος από τις ζημίες δεν είναι αναπληρώσιμο στο μέλλον. Δεν χρειάζεται να μπούμε στη συζήτηση για τις επιταγές στην αγορά ή τις εποχιακές προσλήψεις του Απριλίου που πήγαν περίπατο μαζί με τα ξενοδοχεία που δεν ανοίγουν για Πάσχα.