Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι ειδικός για να καταλάβει ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλονται, η ανάκαμψη του τουρισμού δεν κινείται στα αναμενόμενα επίπεδα. Με τις στατιστικές να δείχνουν την τουριστική κίνηση πέριξ του 15% των περυσινών επιδόσεων, ο Ιούλιος θα αποδειχθεί ένας ακόμη χαμένος μήνας. Οι αρχικές αισιόδοξες εκτιμήσεις για 10 εκατ. επισκέπτες σε ετήσια βάση διαψεύδονται και οι προβλέψεις συγκλίνουν τώρα σε ένα όλο και μικρότερο μονοψήφιο νούμερο.
Με τoν τουρισμό σε δραματική πτώση δεν υπάρχει ακόμη απάντηση για το μέγεθος της φετινής ύφεσης. Προφανώς τα σενάρια για συρρίκνωση της ανάπτυξης 4% με 5% -κατά τους αισιόδοξους- συγκεντρώνουν πλέον παρά λίγες πιθανότητες. Προς το παρόν και με την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα, πιο κοντά στην πραγματικότητα φαίνεται ότι είναι οι εκτιμήσεις για ύφεση της τάξης του 8% – 9% . Η ασάφεια για το μέγεθος των επιπτώσεων στην οικονομία από την πανδημία του COVID-19, καθιστά πολύ δύσκολη τη σύνταξη του προϋπολογισμού για το 2021. Είναι απορίας άξιο τι προσχέδιο προϋπολογισμού θα καταθέσει αρχές Οκτωβρίου στη Βουλή, το υπουργείο Οικονομικών. Όπως επίσης είναι απορίας άξιο τι αναθεωρημένα επιχειρησιακά σχέδια θα καταθέσουν τον Σεπτέμβριο στην ΕΚΤ οι τράπεζες για τη μείωση των κόκκινων δανείων.
Ταυτόχρονα εξακολουθεί να είναι στον αέρα η συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης. Θα υπάρξει συμφωνία τον Ιούλιο ή θα πάμε προς Σεπτέμβριο-Οκτώβριο; Θα γίνουν εκταμιεύσεις κάποιων αρχικών ποσών κατά το τελευταίο φετινό τρίμηνο; Αν -όπως όλα δείχνουν- οι εκταμιεύσεις των κοινοτικών κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης συνδεθούν με μεταρρυθμίσεις και συγκεκριμένα έργα, διαθέτουμε την υποδομή να απορροφήσουμε τους πόρους; Ήδη άλλες χώρες δημιουργούν τραπεζικά κονσόρτσιουμ που θα συνδράμουν χρηματοδοτικά έργα τα οποία θα τεθούν κάτω από την ομπρέλα του Ταμείου.
Επιπλέον η Κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει τις μεγάλες αβεβαιότητες της πανδημίας με το εγχώριο οικονομικό περιβάλλον ήδη τραυματισμένο από την πολυετή οικονομική κρίση που προηγήθηκε. Η υπερφορολόγηση, οι εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές, η «κληρονομιά» των 70 δις. κόκκινων δανείων και η οικονομική αδυναμία των περισσότερων επιχειρήσεων εξακολουθούν να βαραίνουν την ελληνική οικονομία και ταυτόχρονα συντηρούν την προσδοκία της αγοράς για μέτρα εξομάλυνσης και επαναφοράς στην κανονικότητα.