Η χθεσινή υπερπροσφορά ξένων επενδυτών για συμμετοχή στο 30ετές ομόλογο που εξέδωσε το ελληνικό Δημόσιο, είναι άλλη μια απόδειξη της ανάκτησης της εμπιστοσύνης της ελληνικής οικονομίας. Μια εμπιστοσύνη απόρροια των αναβαθμίσεων από τους οίκους αξιολόγησης, οι βαθμολογήσεις των οποίων -κατά τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φαραντούρη- δεν τρώγονται! Και να σκεφτεί κανείς πως ο εν λόγω είναι και καθηγητής και διεκδικεί να εκπροσωπήσει στην Ευρωβουλή τα συμφέροντα της χώρας, όταν δεν γνωρίζει ή κάνει πως δεν γνωρίζει, τα στοιχειώδη της λειτουργίας της οικονομίας. Και ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι χειρότερο για τον εν λόγω και τους όμοιους του που διακινούν τέτοιες απόψεις στον δημόσιο διάλογο. Να είναι εντελώς αστοιχείωτοι ή απλά να λαϊκίζουν με ευτέλεια ποντάροντας σε αστοιχείωτους ψηφοφόρους.
Όπως και να ‘χει, δεν είναι κακό να καταλάβουν επιτέλους όλοι αυτοί, κάποια βασικά πράγματα που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια, στη χώρα που ζουν και οι ίδιοι. Οι θετικές αξιολογήσεις και αναβαθμίσεις του ελληνικού αξιόχρεου έγιναν διότι η οικονομία πήρε μπροστά. Έγιναν και γίνονται επενδύσεις, μειώνεται η ανεργία, αυξάνονται οι εξαγωγές, αυξάνεται ο τουρισμός, αυξάνονται τα εισοδήματα, και πέφτουν περισσότερα λεφτά στην αγορά μέσω της ιδιωτικής κατανάλωσης. Όλα αυτά δημιουργούν πλούτο, δηλαδή ανάπτυξη και αύξηση του ΑΕΠ που με τη σειρά του μειώνει το υψηλό εξωτερικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτά βλέπουν και κρίνουν οι οίκοι αξιολόγησης τους οποίους λαμβάνουν υπόψη οι επενδυτές, πριν πάρουν τις αποφάσεις τους να καταθέσουν τα χρήματά στους στο brand Ελλάδα. Και φυσικά συνυπολογίζουν, εκτός από την οικονομική σταθερότητα, εξίσου και την πολιτική σταθερότητα και σοβαρότητα.
Κι αυτά δεν είναι ψιλά γράμματα ούτε θεωρίες που δεν έχουν σχέση με το φαΐ του Φαραντούρη, που τόσο πολύ νοιάζεται. Είναι θέματα απτά και μετρήσιμα ακόμα και με τις οικονομικές μπαρούφες του όψιμου αριστερού καθηγητή που στον προεκλογικό βωμό θυσιάζει την όποια σοβαρότητα είχε. Είναι αλήθεια πως στις προεκλογικές περιόδους, στις οποίες εκτίθενται εκατοντάδες υποψήφιοι και αυτόκλητοι σωτήρες μας, ακούγονται πάντα, από απλές υπερβολές έως τερατώδη ψέματα και κατακρεούργηση της αλήθειας. Άλλα εν πλήρη συνειδήσει, άλλα από ηλιθιότητα και άλλα γιατί ποτέ δεν θα κληθούν να εφαρμόσουν ή να εξηγήσουν.
Και η περίοδος που διανύουμε είναι και μακρά, όπου Κύριος οίδε τι θα ακούσουμε και θα δούμε, καθώς οι κοτσάνες άρχισαν να πέφτουν πολύ νωρίς. Άλλος υπόσχεται συντάξεις 3-4.000 ευρώ μέσα σε 8-9 μήνες, συν δώρο μια κηραλοιφή, άλλος αύξηση άλλα 11 δισ. στις δαπάνες Υγείας, άλλος κατάργηση των δαπανών άμυνας και άλλος την κατάργηση όλων των νόμων της τελευταίας πενταετίας και, γιατί όχι, δεκαετίας!
Μπορεί όλη αυτή η μπαρουφολογία να βρίσκει κάποια ευήκοα ώτα αδαών και ο στόχος να επιτυγχάνεται. Η ζημιά όμως, η εχθροπάθεια και η τοξικότητα που διαχέεται στην ελληνική κοινωνία κατακάθεται σαν κουρνιαχτός και θα τα βρίσκουμε μπροστά μας συνεχώς και θα τα πληρώνουμε. Όπως πληρώσαμε ακριβά τους αγανακτισμένους του Συντάγματος, τις λογικές και τις πρακτικές των οποίων συναντάμε και σήμερα με ορατή την απειλή να αναβιώσουν το… κίνημά τους!