Του Κωστή Πλάντζου
Σε απρόσμενο σύμμαχο του Έλληνα υπουργού Οικονομικών κυρίου Ευκλείδη Τσακαλώτου, προκειμένου να πείσει ξένους επενδυτές να αναζητήσουν επενδυτικές ευκαιρίες στην Ελλάδα, ίσως αποδειχθεί η πλήρης απαξίωση της ελληνικής αγοράς. Ο τραπεζικός κλάδος έχοντας χάσει το 90% της αξίας του στα τρία χρόνια της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ (το 30% από τις 20 Αυγούστου που τελείωσε το 3ο Μνημόνιο) και τον Γενικό Δείκτη να έχει πέσει πάνω από 22% μέσα σε λιγότερο από τρεις μήνες, ο κύριος Τσακαλώτος θα έχει μιαν πρώτης τάξεως ευκαιρία να εξηγήσει γιατί υπάρχουν υποεκτιμημένες ευκαιρίες στην χώρα μας.
Δεν είναι τυχαίο ίσως και ότι μόλις εχθές ο Οίκος Fitch αναβάθμισε το μακροπρόθεσμο αξιόχρεο των ελληνικών τραπεζών (και τις έβγαλε από την κατηγορία RD των «χρεοκοπημένων») μόνον και μόνον επειδή … περιορίστηκαν τα capital controls που είχαν επιβληθεί στην χώρα.
Ο κύριος Τσακαλώτος ανέμενε και ένα θετικό «σήμα» από τις εκθέσεις του ΔΝΤ για ανάπτυξη 2-2,1% φέτος και 2,4-2,5% τα 2019, που όμως είναι άνευ σημασίας από τα εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα στα οποία έχει κατρακυλήσει πλέον η ελληνική οικονομία. Εξάλλου, οι προβλέψεις του ΔΝΤ για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη είναι δυσοίωνες, καθώς προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ μόλις κατά 1,2% μετά το 2023.
Εντωμεταξύ η εικόνα στο Χρηματιστήριο είναι και πάλι πτωτική σήμερα. Ο Γενικος Δείκτης παρά την αρχική προσπάθεια ανόδου γύρισε πολύ γρήγορα σε απώλειες 1% και κινείται πέριξ των 640 μονάδων. Οι αγοραστές δεν είναι αρκετοί και οι πωλητές επέστρεψαν στις τραπεζικές μετοχές, έστω κι αν οι τζίροι παραμένουν χαμηλοί. (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ)
Σιγουρεύουν πως «πιάσαμε πάτο» οι ξένοι επενδυτές
Η χρηματιστηριακή ισοπέδωση πάντως δεν αρκεί στους ξένους επενδυτές για να «μηδενίσει το κοντέρ», καθώς πρέπει να καταγραφούν και πραγματικά «οργανικά» κέρδη για τις τράπεζες και την Οικονομία.
Αντιθέτως, σε ακραίες καταστάσεις όπως αυτή που διανύει η ελληνική οικονομία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να βυθιστεί η χώρα ξανά στην απαξίωση, όπως έδειξαν οι πιέσεις όλων των κλάδων του χρηματιστηρίου, αλλά και η νέα «φωτιά» στα ελληνικά ομόλογα που οδήγησαν το δεκαετές πάνω από 4,6%.
Με τα επιτόκια στο δεκαετές ομόλογο να έχουν σκαρφαλώσει ξανά σε απαγορευτικά ύψη (4% υψηλότερα από της Γερμανίας και 1% πάνω από την της Ιταλίας) φαντάζει «άκυρη» πλέον και η δήλωση τον Αύγουστο στο ειδησεογραφικό δίκτυο Bloomberg από «κορυφαίο αξιωματούχο» του οικονομικού επιτελείου ότι ο Σεπτέμβριος που πέρασε, θα ήταν «μια καλή ευκαιρία για να βγει η χώρα στις αγορές» για δανεικά.
Πολλαπλές οι διαψεύσεις
Όχι τυχαία επίσης, εχθές το ΙΟΒΕ ανακοίνωσε επιδείνωση στο επιχειρηματικό κλίμα –και ειδικά στον κλάδο της βιομηχανίας- καθώς στον πρώτο μόλις «μεταμνομονιακό» μήνα (Σεπτέμβριος 2018) ο δείκτης των προσδοκιών υποχώρησε στα περσινά «μνημονιακά» επίπεδα , του Σεπτεμβρίου του 2017. Ήταν τότε δηλαδή, στα τέλη Σεπτεμβρίου, που ο κύριος Τσακαλώτο δήλωνε προφητικά ότι «σε ένα ή δύο χρόνια θα έχουμε πρόβλημα» γιατί δεν θα ξέρουμε τι να ις κάνουμε «τόσες πολλές άμεσες ξένες επενδύσεις» που θα έρχονται στην χώρα. Δυστυχώς όμως, η πτώση του δείκτη Οικονομική συγκυρίας θεωρείται «πρόδρομος δείκτης» για το τι μέλλει να επακολουθήσει στην πραγματική οικονομία τους επόμενους δύο ή τρεις μήνες.
Από πλευράς του πάντως ο κύριος Τσακαλώτος, όπως είναι υποχρεωμένος εκ της θέσεώς του, από την Μαλαισία σήμερα (και το Χονγκ-Κόνγκ αύριο) να πείσει τους ξένους επενδυτές ότι η ελληνική Οικονομία βελτιώνεται και «πατάει γερά» έξω από την «προστατευτική γυάλα» του Μνημονίου, προκειμένου να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους στη χώρα μας. Θα μιλήσει στους επενδυτές για τα σχέδια της κυβέρνησης για προσέλκυση ξένων επενδύσεων και για ταχύτερη μείωση των «κόκκινων δανείων», που αποτελούν «βαρίδι» για τις τράπεζες και την ελληνική οικονομία.
«Βαρίδι» αποτελεί όμως και η επιδίωξη της κυβέρνησης να μην εφαρμόσει μέτρα επίλυσης του ακανθώδους προβλήματος του Ασφαλιστικού τα οποία έχει νομοθετήσει, όπως η περικοπή της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις.
Για το «εμβληματικό» ζήτημα της πολιτικής της κυβέρνησης, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών θα έχει συζητήσεις με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ αλλά και Ευρωπαίους αξιωματούχους και ομολόγους του, στην σύνοδο του Ταμείου στο Μπαλί της Ινδονησίας, όπου θα βρίσκεται από την ερχόμενη Τετάρτη. Πριν τρεις εβδομάδες πάντως, σε άλλο ταξίδι του για συναντήσεις με επενδυτές στο Λονδίνο, τους εξηγούσε πως δεν είναι «διαρθρωτικό» πρόβλημα να μην περικοπεί η προσωπική διαφορά σε συνταξιούχους 70 ετών και άνω, γιατί μέχρι το 2030 θα έχουν πάψει να παίρνουν σύνταξη.