Σκιαγραφώντας μια ζοφερή εικόνα για τις παγκόσμιες χρηματαγορές που έχουν πληγεί από τη διττή μάστιγα της οικονομικής επιβράδυνσης και του κορωνοϊού, ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος, Νουριέλ Ρουμπινί, ξεκαθαρίζει ότι η προοπτική μιας ανάκαμψης της οικονομίας σε σχήμα V (όπου όλες οι επιπτώσεις θα απορροφηθούν μέσα στο α’ τρίμηνο του έτους) είναι μια ιδέα «απατηλή». Συστήνει δε στους επενδυτές να καταφύγουν στο ρευστό και στην ασφάλεια των ομολόγων, παρά στις μετοχές.
Ο Ρουμπινί μάλιστα προειδοποιεί ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη για τις αγορές μετοχών και, όπως λέει, οι επενδυτές παραπλανούν τον εαυτό τους για το πόσο σοβαρή θα είναι η επιδημία κορωνοϊού.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε την Τετάρτη, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο κόσμος, όταν μιλά για ανάκαμψη σχήματος V, δεν ξέρει ουσιαστικά για τι μιλάει».
«Αν ήμουν επενδυτής, θα προτιμούσα να είμαι ασφαλής παρά να το μετανιώσω μετά. Οι αγορές μετοχών σήμερα ενισχύθηκαν κατά 1% αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Τώρα είναι η ώρα να είμαστε σε άμυνα και να πάμε σε ρευστό και ομόλογα και όχι σε μετοχές».
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ρουμπινί που σήμερα είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και είχε διατελέσει επικεφαλής σύμβουλος Οικονομικών του Λευκού Οίκου επί προεδρίας Κλίντον, η κινεζική οικονομία θα συρρικνωθεί το τρέχον τρίμηνο με ρυθμό 2%.
Εάν η παραγωγή της μειωθεί μόλις κατά 2% το πρώτο τρίμηνο 2020, θα οδηγήσει σε μια ετήσια συρρίκνωση 8%.
Μια ανάκαμψη σχήματος V θα απαιτούσε επομένως την ίδια ετήσια ανάπτυξη, η οποία υπερβαίνει το 6% όπου η Κίνα θα επιτύγχανε πριν από τον ιό.
Αν υποθέσουμε ότι η Κίνα θα ανακάμψει με αυτό τον ρυθμό τα τελευταία τρία τρίμηνα του 2020 – που θα σήμαινε αύξηση κατά 4% το 2020 και όχι 5,5% όπως προβλέπουν οι τρέχουσες εκτιμήσεις – και αυτό θα αποτελούσε αισιόδοξη προσέγγιση.
«Ας υποθέσουμε ωστόσο ότι από το β’ τρίμηνο, το σχήμα V υποδηλώνει ότι επιστρέφουν σε ανάπτυξη 6% και όχι 8%, τότε η κινεζική ανάπτυξη φέτος θα είναι στο 2,5% και μετά θα πάμε σε ένα παγκόσμιο ντόμινο και σε μια πανδημία», σημειώνει.
Σύμφωνα με τον Ρουμπινί, η ανοδική πορεία μιας οποιασδήποτε δημοσιονομικής ώθησης θα έρθει αντιμέτωπη με την «πολιτική καθυστέρησης» και θεωρεί τη βιωσιμότητα των νομισματικών κινήτρων ανεπαρκή. Η δημοσιονομική πολιτική αντιδρά πολύ αργά, δεδομένων των πολιτικών και άλλων περιορισμών και οι κεντρικές τράπεζες είναι παγιδευμένες.
«Εδώ έχουμε ένα αρνητικό σοκ στην προσφορά το οποίο μειώνει την ανάπτυξη, αυξάνει το κόστος και τον πληθωρισμό. Η νομισματική πολιτική μπορεί να επηρεάσει τα σοκ στη ζήτηση», αναφέρει.
Συγκρίνοντας το ξέσπασμα του κορωνοϊού με άλλες παλιότερες κτίσεις όπως αυτή του SARS, ο Ρουμπινί υποστηρίζει ότι τότε η εποχή ήταν διαφορετική λόγω διαφορετικής κλίμακας.
«Την εποχή του SARS η Κίνα αντιστοιχούσε στο 4% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Τώρα αντιστοιχεί στο 20%. Τότε, ήταν περίπου στο 20% της παγκόσμιας ανάπτυξης, τώρα η Κίνα έχει τα 2/3 της παγκόσμια ανάπτυξης και των εφοδιαστικών αλυσίδων», υπενθυμίζει.
Ο Ρουμπίνι έγραψε στο Project Syndicate την περασμένη εβδομάδα ένα άρθρο το οποίο έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για τους «δυνητικούς τεκτονικούς λευκούς κύκνους» το 2020 που «θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές οικονομικές, πολιτικές και γεωπολιτικές αναταραχές που δεν θα έχουν καμιά σχέση με οτιδήποτε συνέβη από την κρίση του 2008 και μετά».