Η ανάδειξη των κριτηρίων ESG έχει αναχθεί σε βασικό παράγοντα λήψης επενδυτικών αποφάσεων και άντλησης χρηματοδότησης για πλήθος επιχειρήσεων σε παγκόσμια κλίμακα. 

Κατά γενική παραδοχή, η Βιωσιμότητα και η Αειφορία αναδεικνύονται όχι μόνο ως οι εγγυήσεις για το κοινό μας μέλλον στον πλανήτη, αλλά και ως όρος εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης του επιχειρηματικού τομέα. Σε ένα μοντέλο δραστηριοποίησης που ενδιαφέρεται τόσο για τον άνθρωπο όσο και το περιβάλλον και που αξιολογεί τις επιχειρήσεις, πέρα από την κερδοφορία και τους οικονομικούς δείκτες.

Ωστόσο, το αμιγώς οικονομικό σκέλος της επιχειρηματικής δραστηριότητας αυτονόητα αποτελεί ζωτικής σημασίας για την επιβίωση καταρχάς και την ανάπτυξη επιχειρήσεων κάθε μεγέθους. 

Όπως αναφέρεται και εκ μέρους μεγάλων ελληνικών τραπεζών, η Βιωσιμότητα τοποθετείται στον πυρήνα της στρατηγικής τους, με στόχο τη διαμόρφωση ενός νέου τραπεζικού περιβάλλοντος.

Η ενσωμάτωση των κριτηρίων ESG στις χρηματοδοτήσεις τους στηρίζει ουσιαστικά τις επιχειρήσεις στην προσπάθειά τους για την μετάβασή τους σε ένα πιο βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο και προς αυτή την κατεύθυνση σχεδιάζουν «πράσινα» τραπεζικά προϊόντα και προωθούν επενδύσεις με περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο.  

Το τραπεζικό σύστημα βλέπει δηλαδή το ESG -και το ίδιο- ως μια σημαντική ευκαιρία για τις επιχειρήσεις οι οποίες επιθυμούν να ενισχύσουν τη χρηματοοικονομική απόδοσή τους και δηλώνει έτοιμο να συμβάλλει στην επίτευξη αυτού του στόχου. Κάτι που προκύπτει και από την πρωτοβουλία για την έκδοση του διατραπεζικού φυλλαδίου της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών «Η ευκαιρία του ESG για τις επιχειρήσεις και την ελληνική οικονομία».

Οι χρηματοδοτήσεις για έργα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ή οι νέες εκταμιεύσεις δανείων για πράσινα και υβριδικά οχήματα αποτελούν κάποια άλλα παραδείγματα.

Οι χρηματοδοτήσεις στρέφονται και προς τα μεγάλα έργα με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη και τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες υπηρετούν τον στόχο αυτόν για τη χώρα.  

Επισημαίνεται και από τις διοικήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ότι κατά τη διαδικασία αξιολόγησης και χρηματοδότησης λαμβάνουν υπόψη τα κριτήρια ESG, καθώς με αυτόν τον τρόπο προωθείται η «πράσινη» μετάβαση, πλην της οικονομικής ανάπτυξης τους, των ελληνικών επιχειρήσεων. 

Να ανταποκρίνεται μια επιχείρηση στα Περιβαλλοντικά, Κοινωνικά και Εταιρικής Διακυβέρνησης κριτήρια (ESG- Environmental, Social, Governance) θεωρείται τα τελευταία χρόνια αυτονόητο, αν επιθυμεί να διατηρηθεί σε αυτή την «τροχιά πράσινης ανάπτυξης» και να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις της εποχής. 

Υπάρχουν εταιρείες, για παράδειγμα, βιομηχανικοί όμιλοι πιο συγκεκριμένα, οι οποίοι προχώρησαν στο πολύ πρόσφατο παρελθόν και να συνεχίζουν, σε μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της καθαρής ενέργειας και της Βιωσιμότητας, με έργα αυτοπαραγωγής ενέργειας, για την μείωση του περιβαλλοντικού τους αποτυπώματος. Μέσω της εγκατάστασης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων στις εγκαταστάσεις τους ή με άλλες μορφές παραγωγής καθαρής ενέργειας. 

Σε πρόσφατο Συνέδριο στην Αθήνα, αναφέρθηκε ως επιτακτική η ανάγκη για πράσινες επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη και την Ελλάδα, ενώ επισημάνθηκε ο ρόλος της Βιομηχανίας και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος, μεταξύ των οποίων η πράσινη μετάβαση.  

Έγινε επίσης λόγος για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), που προβλέπει επενδύσεις 95 δισ. μέχρι το 2030, με κεντρική κατεύθυνση τον εξηλεκτρισμό της βιομηχανίας, με έμφαση στις ΑΠΕ, αλλά και στο κόστος του άνθρακα και τα δικαιώματα εκπομπών CO2, σε συνδυασμό και με την ανάγκη της  αποφυγής στρεβλώσεων στην αγορά κατά τη διάρκεια υλοποίησης της πράσινης μετάβασης.

Από όλα αυτά, υπενθυμίζεται, προηγήθηκε η παραδοχή ότι  η Εθνική Στρατηγική για τη Βιώσιμη Χρηματοδότηση εισήλθε σε νέα φάση, με δεδομένο τον προσανατολισμό της και στην αξιοποίηση πόρων από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές προς την χρηματοδότηση επενδύσεων για τον πράσινο μετασχηματισμό της οικονομίας. Τέθηκε μάλιστα ως προϋπόθεση για να καλυφθεί το λεγόμενο  «πράσινο» επενδυτικό κενό, ο αποτελεσματικός  συντονισμός στην κατανομή των πόρων, αλλά και η προώθηση παρεμβάσεων για την κινητοποίηση νέων πόρων.