Εξαιρετικά χαμηλό αποδεικνύεται ότι είναι, και στα δυο φύλα, το ποσοστό χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού στην Ελλάδα, με το 43% μόλις να θεωρείται οικονομικά εγγράμματο. O συγκεκριμένος όρος αφορά το σύνολο όσων γνωρίζουμε και αισθανόμαστε για τα χρήματα, καθώς και το πώς αντιδρούμε στην πράξη όταν καλούμαστε να τα συγκεντρώσουμε, να τα ξοδέψουμε, να τα επενδύσουμε και, γενικά, να τα διαχειριστούμε.
Όμως, οι γυναίκες κάτω των 24 και αυτές άνω των 55 ετών είναι εκείνες που φαίνεται ότι έχουν τις λιγότερες σχετικές γνώσεις και αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Και αυτό παρότι οι γυναίκες στο σύνολό τους χρειάζονται περισσότερο τον χρηματοοικονομικό αλφαβητισμό, γιατί ζουν περισσότερο, δουλεύουν λιγότερο, αμοίβονται λιγότερο συγκριτικά με τους άνδρες και μεγαλώνουν συχνότερα μόνες τους παιδιά, άρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια.
Σημαντικό ζήτημα, όπως αναδεικνύει η έρευνα «Χρηματοοικονομικός Αλφαβητισμός των Γυναικών στην Ελλάδα», είναι, επίσης, η χαμηλή αυτοπεποίθηση που φαίνεται ότι έχουν οι Ελληνίδες σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των οικονομικών, ακόμη και οι οικονομικά πιο ευκατάστατες ή εκείνες που διαθέτουν σχετικές γνώσεις. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, τα οικονομικά θέματα προκαλούν στις γυναίκες άγχος (σε ποσοστό 57% έναντι 46% για τους άνδρες) και δεν παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον (σε ποσοστό 43% έναντι 31% για τους άνδρες), ενώ, παράλληλα, θεωρείται από τις ίδιες “άκομψο” να μιλούν για χρήματα.
Ο συνδυασμός των παραπάνω παραγόντων εξηγεί, εν μέρει, γιατί -για παράδειγμα- η προετοιμασία και η υποβολή φορολογικών δηλώσεων ή η λήψη καταναλωτικών αποφάσεων του νοικοκυριού θεωρούνται στερεοτυπικά “ανδρικές υποθέσεις” στην Ελλάδα, με το έμφυλο χάσμα στις περιπτώσεις αυτές να αγγίζει μέχρι και τις 20 ποσοστιαίες μονάδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι το συντριπτικό 83% των ανδρών δηλώνουν ότι παίρνουν οι ίδιοι τις περισσότερες καταναλωτικές αποφάσεις στο νοικοκυριό τους. Επιπλέον, οι γυναίκες χρησιμοποιούν λιγότερο και φοβούνται περισσότερο τα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα, όπως η ασφάλιση και οι επενδύσεις.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο χρηματοοικονομικός αναλφαβητισμός κρατά τις γυναίκες εγκλωβισμένες σε σχέση με την οικονομική ανάπτυξη και την ανεξαρτησία τους και έχει δυσμενή επίπτωση στο μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων. Συγκεκριμένα, οι οικονομικά αναλφάβητες γυναίκες διαχειρίζονται με μεγαλύτερη δυσκολία την αμοιβή τους σε σχέση και με τους οικονομικά αναλφάβητους άνδρες, αλλά και με τις οικονομικά εγγράμματες γυναίκες. Επιπλέον, και αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό, ακόμη και οι οικονομικά εγγράμματες γυναίκες δυσκολεύονται, σε σχέση με τους άντρες, να διαπραγματευτούν τον μισθό τους.
Όλα τα παραπάνω καθιστούν πιο αναγκαία από ποτέ την άμεση εφαρμογή, και στην Ελλάδα, πρακτικών που έχουν δοκιμαστεί σε ευρωπαϊκές χώρες όπου έχει δοθεί έμφαση στην χρηματοοικονομική εκπαίδευση του πληθυσμού, όπως είναι το Βέλγιο, η Αυστρία ή η Ολλανδία. Ξεκινώντας από την έγκαιρη χρηματοοικονομική εκπαίδευση -για γυναίκες και για άνδρες- από το νηπιαγωγείο και χτίζοντας την χρηματοοικονομική αντίληψη σταδιακά και ενεργά στη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης και με έμφαση στη βελτίωση της χρηματοοικονομικής συμπεριφοράς. Πρόκειται για ένα πεδίο στο οποίο μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά, πέρα από το κράτος και την κοινωνία πολιτών, και οι μεγάλοι εργοδότες της χώρας παρέχοντας προγράμματα χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης στους εργαζομένους/ες τους. Άξιο επισήμανσης είναι ότι η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Παπαστράτος εντάσσεται στη δημόσια, διάφανη και δεσμευτική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης που ανακοίνωσε πρόσφατα η εταιρεία, η οποία έχει δεσμεύσει το 50% του ποσού που διαθέτει ετησίως για κοινωνική συνεισφορά σε ενέργειες στήριξης της ενδυνάμωσης της γυναίκας.