Η ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων αποτελούν την πιο επίκαιρη τάση στην αγορά εργασίας, στο επίκεντρο της εξέλιξης του Ψηφιακού Μετασχηματισμού στην ελληνική οικονομία.

Δεν είναι τυχαίο ότι η διαμόρφωση της κατάλληλης ψηφιακής κουλτούρας στο εσωτερικό μιας επιχείρησης ή ενός οργανισμού θεωρείται προϋπόθεση ανάπτυξης, στα χρόνια της ψηφιακής μετάβασης.

Συνεπώς, η εκπαίδευση των εργαζομένων σε επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων κρίνεται αλληλένδετη με τα οφέλη που προκύπτουν για τις επιχειρήσεις κάθε μεγέθους από την αξιοποίηση της τεχνολογίας , προκειμένου να καταστούν αποδοτικές, ισχυρές και ανταγωνιστικές.

Τι ακριβώς εννοείται με τον όρο ψηφιακές δεξιότητες;

Σύμφωνα και με την εξήγηση που έχει δοθεί στο συγκεκριμένο όρο από το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης: Οι ψηφιακές δεξιότητες ορίζονται ως ένα σύνολο γνώσεων (knowledge), δεξιοτήτων (skills) και στάσεων (behaviours) οι οποίες προσδίδουν στο χρήστη ψηφιακή ικανότητα/επάρκεια (digital competence), με συγκεκριμένα αποτελέσματα.

Επιτρέπουν στους ανθρώπους να αναζητήσουν πληροφορίες και δεδομένα, να δημιουργούν και να μοιράζονται ψηφιακό περιεχόμενο, να επικοινωνούν και να συνεργάζονται στο ψηφιακό περιβάλλον. Κυρίως, όμως, με τη συνεχή ανάπτυξη νέων προηγμένων και καινοτόμων δεξιοτήτων συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των ελλείψεων, των κενών και των ανταντιστοιχιών, στις δεξιότητες στον τομέα ΤΠΕ.

Οι χαμηλές επιδόσεις της Ελλάδας στην πρόσφατη ευρωπαϊκή κατάταξη (δείκτης DESI) απέδειξαν την επιτακτική ανάγκη ανατροπής της υφιστάμενης εικόνας μέσω της πρόσβασης των πολιτών σε δράσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα για την απόκτηση ψηφιακών δεξιοτήτων, τόσο σε βασικό όσο και σε προχωρημένο επίπεδο.

Καταγράφεται πρόοδος

Ακολούθησαν ωστόσο εκτιμήσεις με βάση τις οποίες έχει αρχίσει να αποτυπώνεται η ψηφιακή πρόοδος της Ελλάδας, με αντίστοιχη καταγραφή όσον αφορά και τις ψηφιακές υπηρεσίες που παρέχονται στον πολίτη από το κράτος.

Το λεγόμενο ψηφιακό χάσμα δεν αποτέλεσε πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια, αλλά της Ε.Ε. γενικότερα, η οποία για διάστημα άνω της μιας δεκαετίας ανέδειξε το ζήτημα της αναγκαίας ενίσχυσης των πολιτών με τις κατάλληλες ψηφιακές δεξιότητες, στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου.

Οι εργαζόμενοι, σε μια εποχή που η ανάπτυξη των δεξιοτήτων θεωρείται ότι πιο επίκαιρο, πρέπει από την πλευρά τους να εκπαιδεύονται στις νέες απαιτήσεις, για να μπορούν να ανταποκρίνονται σε όσα τους ζητούνται από τους εργοδότες τους και φυσικά στις προκλήσεις των καιρών.

Από τις πιο χαρακτηριστικές ενέργειες υπήρξε η υιοθέτηση της πολιτικής «Νέα Ατζέντα Δεξιοτήτων για την Ευρώπη», στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και επίσης το γεγονός ότι το Κοινό Κέντρο Ερευνών, ως επιστημονική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δημοσίευσε μια σειρά από θεωρητικά μοντέλα και εργαλεία αυτοαξιολόγησης και αναστοχασμού για την ψηφιακή ικανότητα των πολιτών και των επιχειρηματιών, τα οποία τέθηκαν προς αξιοποίηση ως σημεία αναφοράς για τη χάραξη εθνικών και ενωσιακών προγραμμάτων εκπαίδευσης στις ψηφιακές δεξιότητες (skilling- reskilling – upskilling).

Μετά από το ξέσπασμα της πανδημίας και την αναπόφευκτη επιτάχυνση του Ψηφιακού Μετασχηματισμού, η επανεκπαίδευση/εκπαίδευση μεγάλου αριθμού εργαζομένων στο σκέλος των ψηφιακών δεξιοτήτων σε πλήθος κλάδων τοποθετήθηκε στην κορυφή των προτεραιοτήτων διοικήσεων και ηγεσιών, κάτι που βεβαίως εξακολουθεί να ισχύει.

Διότι δεν αρκεί να προμηθεύεται και να χρησιμοποιεί μια επιχείρηση νέα, σύγχρονα ψηφιακά μέσα για την εύρυθμη λειτουργία και την ανάπτυξή της, εάν δεν διαθέτει το αντίστοιχο προσωπικό για να τα αξιοποιήσει.

Στην κορυφή της ατζέντας

Η ψηφιακή εποχή, θέτει, αυτομάτως την καλλιέργεια της ψηφιακής κουλτούρας στο προσωπικό ενός οργανισμού ή μιας εταιρείας σε υψηλή θέση της ατζέντας και του προγραμματισμού των επικεφαλής τους, των CEOs, των προέδρων ή των ιδιοκτητών.

Αναμφίβολα, η επιτυχία του Ψηφιακού Μετασχηματισμού είναι θέμα και της αποδοχής των νέων μοντέλων και υιοθέτησης των νέων προσεγγίσεων. Έτσι ώστε να «οικοδομηθεί» η απαραίτητη ψηφιακή κουλτούρα σε ολόκληρη την «πυραμίδα» μιας εταιρείας ή ενός οργανισμού, από την κορυφή του έως την βάση του.

Η διαμόρφωση ενός επιχειρηματικού περιβάλλοντος που θα εφαρμόσει την ψηφιακή στρατηγική σε μια εταιρεία ή έναν οργανισμό περιλαμβάνει βασικές παραμέτρους όπως η συνεργατικότητα και αλληλεπίδραση, η καθιέρωση περισσότερων ψηφιακών δράσεων, χρήσιμα μαθήματα από βέλτιστες πρακτικές της αγοράς κ.ά. και η γνώση καινοτόμων τεχνολογιών και πρακτικών που περιλαμβάνουν Big data analytics, cloud computing, automation, Machine learning, AI.

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι, όπως επισημαίνεται από πηγές της αγοράς, ότι αποσπασματικές υλοποιήσεις τεχνολογικών λύσεων πληροφορικής αυτονόητα δεν συνιστούν μετασχηματισμό.

Αντιθέτως, απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση των αναγκών κάθε επιχείρησης, ενδελεχής αξιολόγηση του επιχειρησιακού και τεχνολογικού περιβάλλοντος, προσεκτικός σχεδιασμός, και συνδυασμός τεχνολογιών ώστε να επιτευχθεί το αναγκαίο αποτέλεσμα.

Διαβάστε ακόμη

Μητσοτάκης: Απάντηση στην ακρίβεια οι αυξήσεις μισθών – Δεν θα δοθεί επίδομα Πάσχα

Με λίγα η κλικ η βεβαίωση οφειλής για όσους πωλούν ακίνητα για να ξοφλήσουν την εφορία

Υπόσχεση Τραμπ αν επανεκλεγεί: «Θα απελευθερώσω τους καταδικασμένους για την επίθεση στο Καπιτώλιο»

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ