Ο Μιχάλης Λαπαρδάς μας οδηγεί σε κρυμμένους ταξιδιωτικούς θησαυρούς μιας χώρας που μπορεί να μας εκπλήσσει διαρκώς.
Η παραλία Βουτούμι, το χωριό Πράμαντα στην Ήπειρο, το άγνωστο μονοπάτι στο φαράγγι της Περιστεριάς στην Τριφυλία είναι μόνο μερικοί από τους προορισμούς που έχει μοιραστεί με τους ακόλουθούς τους ο φωτογράφος. Εχει σπουδάσει οικονομικά και η φωτογραφία είναι η μεγάλη του αγάπη και δεύτερη απασχόληση για εκείνον, αναρωτιέμαι πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη φωτογραφία και τη βιντεογράφηση. «Η φωτογραφία και το βίντεο ήρθαν στη ζωή μου ως αποτέλεσμα της αγάπης μου για τη φύση και τις πεζοπορίες. Η ενασχόληση μου με αυτές δραστηριότητες ξεκίνησε από τότε που τελείωσαν οι φοιτητικές μου υποχρεώσεις» μας λέει.
Αυτή ακριβώς η αγάπη για τη φύση ήταν αποτέλεσμα μίας εσωτερικής υπαρξιακής αναζήτησης για τον ίδιο. «Περπατώντας σε δάση και βουνά αναλογίζεσαι πολλές φορές ότι ζεις μόνο μία στιγμή του συνολικού κύκλου της ζωής του πλανήτη μας και αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι ένα τεράστιο δέος. Η φύση σε κάνει να νιώθεις μικρός και ταπεινός και αυτό κάνει τη φύση το υπέρτατο φωτογραφικό θέμα καθώς είναι κάτι πολύ πιο μεγάλο από τον άνθρωπο» μας εξηγεί.
Το μονοπάτι στην Περιστεριά
Πρόσφατα, το εντυπωσιακό βίντεο του Μιχάλη από έναν ακόμα κρυμμένο παράδεισο, αυτή τη φορά στην Τριφυλία, στην Πελοπόνησσο, μάς τράβηξε την προσοχή. Του άρεσε πάντα να παρατηρεί χάρτες και είχε γενικότερα μία αγάπη για τη γεωγραφία, έτσι ανακάλυψε και το φαράγγι της Περιστεριάς, μέσα από χάρτες αλλά και μία εικόνα που ανέβασε κάποιος στα social.
«Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό γεωλογικό φαινόμενο καθώς είναι γεμάτο σταλακτίτες και ταυτόχρονα περνάει νερό. Ξαφνιάστηκα όταν συνειδητοποίησα πως βρισκόταν σε ένα μέρος από το οποίο είχα περάσει πολλές φορές, αλλά δεν είχα καν φανταστεί μπορεί να υπάρχει εκεί κάτι τέτοιο. Και ναι αυτή είναι η πραγματικότητα ακόμα και στην Αττική μπορείς να βρεις πάρα πολύ εντυπωσιακά μέρη -όσα δεν έχουν καεί ακόμα.»
Υπερτουρισμός, social media και έλλειψη οικολογικής συνείδησης
Ο Μιχάλης Λαπαρδάς μαζί με τα κρυμμένα διαμάντια ανακαλύπτει και τις παθογένειες της ελληνικής επικράτειας. «Η Ελλάδα έχει την τύχη να έχει έναν από τους πιο τέλειους συνδυασμούς μεταξύ βουνού και θάλασσας. Είμαστε κατά 77% ορεινή χώρα και έχουμε ταυτόχρονα μία τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο, αυτοί οι δύο παράγοντες δεν θα μπορούσαν να μην κάνουν την Ελλάδα έναν προορισμό με χιλιάδες μικρούς ανεξερεύνητους παράδεισους» μας λέει και στέλνει το δικό του μήνυμα ότι «μας αναλογεί μία τεράστια ευθύνη ως κάτοικοι αυτού του τόπου να διαφυλάξουμε τις φυσικές ομορφιές -όσο το δυνατόν γίνεται- αναλλοίωτες από τη φθορά που προκαλεί ο υπερτουρισμός. Οφείλουμε να εκπαιδεύουμε τους ανθρώπους μας αλλά και τους ξένους που θα επισκεφτούν τον τόπο μας ώστε να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή βιωσιμότητα».
Για τον ίδιο, αν δεν καταφέρουμε να διαχειριστούμε σωστά τους τουριστικούς μας προορισμούς σε μία εποχή η οποία δημιουργεί εκθετική επισκεψιμότητα «το τουριστικό μας προϊόν θα καταστρέψουμε αλλά και τα φυσικά μας τοπία θα φθείρουμε» συμπληρώνει.
Οσον αφορά τον τουριστικό πολιτισμό, πολύ συχνά μαζεύει σκουπίδια σε μέρη που μέχρι πριν κάποια χρόνια τα θεωρούσαμε απάτητα. «Όταν ο κόσμος επιλέγει να πάει στη φύση πρέπει να γνωρίζει ότι το μονοπάτι στο δάσος δεν είναι το πάρκο της γειτονιάς του που θα περάσει ο καθαριστής αλλά ένα μέρος που δεν πρόκειται να έρθει κανένας να καθαρίσει αυτά που μπορεί να αφήσεις πίσω. Για κάποιους αυτό φαίνεται αυτονόητο, για κάποιους όμως δεν είναι και πραγματικά θλίβομαι κάθε φορά που αντικρίζω σκουπίδια στο δάσος ή στην παραλία»
Προτιμά το περιεχόμενο σε βίντεο ή σε φωτογραφία; «Ζούμε σε μία εποχή όπου κυριαρχεί το βίντεο, ωστόσο το βίντεο στηρίζεται πάνω στη φωτογραφία. Σίγουρα για έναν φωτογράφο τα τελευταία χρόνια είναι πιο δύσκολο να αναδείξει τη δουλειά του καθώς όλο και περισσότερες πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης στηρίζονται στα βίντεο έτσι ώστε να κρατήσουν το θεατή περισσότερο αφοσιωμένο. Mπορώ να πω ότι με ενθουσιάζουν εξίσου και τα δύο. Θεωρώ ωστόσο λίγο πιο δύσκολο το βίντεο καθώς πολλές φορές απαιτεί έναν μεγαλύτερο συνδυασμό πραγμάτων» απαντά. Oσο για το τι έχουν καταφέρει να πετύχουν τα social media για τους ελληνικούς προορισμούς και τι σημαίνει για εκείνον παρουσία στα social media, πιστεύει ότι ο παγκόσμιος τουριστικός κλάδος οφείλει πλέον το μεγαλύτερο μέρος του τζίρου του στα social media αφού τα τελευταία χρόνια o κόσμος έδειξε μία ανάγκη να δείχνει τον περίγυρό του πως κάνει κάτι διαφορετικό.
Ο Μιχάλης Λαπαρδάς επιλέγει να απολαμβάνει κάθε στιγμή στα ταξίδια του οπότε αποφεύγει να ανεβάζει κάτι live στα social εκτός αν το απαιτούν οι περιστάσεις. Για εκείνον τα τα social media είναι μία τεράστια ευκαιρία της εποχής να μπορείς να έχεις μία προβολή που σε άλλες εποχές θα ήταν αδύνατο να έχεις. «Το να μπορείς να κάνεις το χόμπι σου δουλειά είναι κάτι που πέτυχα μέσα από τα social και πραγματικά νιώθω ευγνώμων που μπορώ και το κάνω».
Πέντε αγαπημένοι κι άγνωστοι προορισμοί
Τα πέντε αγαπημένα μου locations στην Ελλάδα είναι η Δρακολίμνη Βερλίγκα, η χαράδρα του Αώου, το δάσος της Βάλια Κάλντα, το φαράγγι του Ενιππέα στον Όλυμπο και τέλος, η παραλία μεγάλο Σειτάνι ήταν στο νησί της Σάμου, ένα πραγματικά παρθένο μέρος όπου απαιτεί 1μιση ώρα περπάτημα για να φτάσεις.
Ταξιδεύει και μόνος αλλά και με φίλους. «Όταν ταξιδεύεις μόνος πραγματικά ανακαλύπτεις περισσότερο τον εαυτό σου καθώς αναλογίζεσαι περισσότερο» λέει. «Όταν ταξιδεύεις με φίλους τότε μπορείς να μοιραστείς πιο ζωντανά στιγμές και συναισθήματα με αυτούς και γι’ αυτό πιστεύω πως μια καλή παρέα σε ένα ταξίδι είναι πιο σημαντικό πολλές φορές και από τον ίδιο τον προορισμό».
Μιλώντας για το μέλλον, ο στόχος του Μιχάλη είναι μέσα από τις εικόνες του ο κόσμος να αγαπήσει περισσότερο τη φύση και να στείλει το μήνυμα της αναγκαιότητας για μικρότερο δυνατό αποτύπωμα στα μέρη που επισκεπτόμαστε.
Εξωτερική Φωτογραφία: Καταρράκτες Σούδας, Εθνικός Δρυμός Τζουμέρκων
*Οι φωτογραφίες είναι από τον λογαριασμό Ιnstagram@mikelapardas του Μιχάλη Λαπαρδά