Εδώ και δεκαετίες η Τήνος καταφέρνει να τραβάει τα βλέμματα πάνω της. Ίσως όχι τα κοσμοπολίτικα -όπως πράττουν η Μύκονος και η Σαντορίνη- όμως όλα τα υπόλοιπα!
Κατ’ αρχήν αυτά των χριστιανών θρησκευτικών τουριστών, που “οφείλουν” στους εαυτούς τους μία επίσκεψη στον ιερό ναό της Ευαγγελίστριας όπως οι Ινδουιστές στο Βαρανάσι· κατόπιν των περιηγητών που θα ανακαλύψουν έναν πανέμορφο τόπο γεμάτο με 600 περιστερώνες-αριστουργήματα, εκπληκτικές θάλασσες και ένα εντυπωσιακό δίκτυο μονοπατιών· στη συνέχεια των foodies που έχουν βρει σε αυτή τη νέα γαστρονομική Valhalla και τέλος των οινόφιλων που γεμίζουν τα ποτήρια τους με κάποια από τα πιο ακριβά κρασιά της Ελλάδας!
Το κρασί βέβαια ήταν από την αρχαιότητα γνωστό στο νησί των βόρειων Κυκλάδων και πολυπαινεμένο τόσο κατά την εποχή του Βυζαντίου όσο και κατά τον Μεσαίωνα. Ομως χρειαζόταν μια προ 20ετίας επίσκεψη του Αλέξανδρου Αβατάγγελου στα δραματικά τοπία της κεντρικής Τήνου για να λειτουργήσει και πάλι η σβηστή για …αιώνες οινομηχανή της. Και όχι απλά να πάρει μπρος αλλά και να υπερ-τροφοδοτηθεί, εκτινάσσοντας τιμές και επιδόσεις σε επίπεδα που θα έκαναν ακόμα και τη μεγάλη Σαντορίνη να ζηλέψει!
Το περίεργο σχήμα της Τήνου θέλει τον ξεχωριστό αμπελώνα της στο κέντρο του νησιού, στην πραγματικότητα όμως αυτός βρίσκεται στο νοτιοανατολικό της τμήμα, σκαρφαλωμένος σε υψόμετρα 350-500 μέτρων. Γύρω από τον απόκρημνο βράχο του Εξωμβούργου η φύση έχει συνθέσει ένα εξωκοσμικό τοπίο, με τεράστιους γρανιτένιους μονόλιθους και ο άνθρωπος έχει συμπληρώσει το μοναδικής αγριάδας κολάζ δημιουργώντας πανέμορφες απότομες πεζούλες. Δεν ξέρω αν είναι ένα αιγαιοπελαγίτικο Stonehenge ή Easter island, όμως σίγουρα είναι ένα ξεχωριστό terroir, όπου το αμπέλι με τη βοήθεια των σποραδικών νεφώσεων, του χαμηλού κλαδέματος και της νησιώτικης υγρασίας καταφέρνει να τα βάλει με την κάψα, την αλμύρα και τους αδυσώπητους ανέμους. Ενα terroir που αποτελείται από πολλά climats, όπως θα έλεγαν οι Γάλλοι, αφού αμπελοτόπια όπως ο Φαλατάδος, ο Τριπόταμος, ο Βώλακας και ο Ράσωνας έχουν σχεδόν τόσες διαφορές μεταξύ τους όσες είναι και οι ομοιότητες.
Τα δύο τελευταία Cru πάντως επέλεξε o Αβατάγγελος για το ultra premium project Τ-Οίνος που έχει χτιστεί πάνω στα περίφημα Ασύρτικα και Μαυροτράγανα Clos Stegasta και Rare. Η συνέργεια αρχικά με τον Gerard Morgeon -head Sommelier του ομίλου Ducasse των 21 αστεριών Michelin- και κατόπιν με τον παγκοσμίου φήμης σύμβουλο Stephane Derenoncourt -υπεύθυνο για μυθικά κρασιά όπως τα Canon La Gaffeliere, La Mondotte, Smith Haut Lafite και Domaine de Chevalier- δεν προσέδωσαν μόνο εξαιρετικές επιδόσεις αλλά και ύψιστο κύρος όσο και τρομακτικές τιμές στην 5μελή συλλογή, που σήμερα είναι η (κατά μέσο όρο) ακριβότερη όλης της χώρας. Δεν αφήνει ωστόσο κανένα περιθώριο για γκρίνια στο ποτήρι, αφού η αιγαιοπελαγίτικη αγριάδα συνδυάζεται με τρομακτική συμπύκνωση και φίνα πολυπλοκότητα σε ένα σύνολο που από την εσοδεία του 2019 και μετά δείχνει ικανό και για εντυπωσιακή παλαίωση.
Τα κατορθώματα του Τ-Οίνος αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και για άλλους παραγωγούς· όπως το οινοποιείο Vaptistis στο χωριό Στενή το οποίο εκμεταλλεύεται την πρώτη ύλη των ημιορεινών αμπελώνων του Φαλατάδου για να μας προσφέρει κρασιά με μελένια αγριάδα και συμπυκνωμένη δύναμη! Απτά παραδείγματα το blend Μαυροτράγανου, Μανδηλαριάς και Μαυροθήρικου Vaptistis Ερυθρό, το λευκό αδελφάκι του (από Ασύρτικο και Μονεμβασιά) το μονοποικιλιακό Μαυροτράγανο και το απίθανο γλυκό Mastroyianni.
Αμπέλια σε κύπελλο από την περιοχή του Τριπόταμου και ελάχιστες παρεμβάσεις περιλαμβάνει η συνταγή που εφαρμόζει και η οικογένεια Κοσμόπουλου στα X-Bourgo της, με το γεροδεμένο Ερυθρό από 100% Μαυροτράγανο και το Ροζέ blend Μαυροθήρικου και Μαυροτράγανου να έχουν το πάνω χέρι σε σχέση με το Λευκό Ασύρτικο.
Το τοπίο συμπληρώνεται από μερικά ακόμα οινοποιεία – όπως το Volacus με το πειστικό Ασύρτικο του και το Domaine de Kalathas (που απευθύνεται στους λάτρεις των φυσικών, οξειδωμένων κρασιών) – αλλά και προσπάθειες να αναδειχθούν και τα πιο άγνωστα σταφύλια του νησιού όπως το Ποταμίσι αλλά και το Ροζακί.
Σε κάθε περίπτωση η Τήνος όχι μόνο καταφέρνει να βρεθεί στα χείλη κάθε οινόφιλου αλλά και με τις μικρές ποσότητες, τον άγριο Αιγαιοπελαγίτικο εξωτισμό ποικιλιών όπως το Ασύρτικο και το Μαυροτράγανο αλλά και τη (γενικά) υψηλή ποιότητα μέσα στο μπουκάλι να κρατά τις οινικές …μετοχές του νησιού ψηλά.
Ευχαριστούμε την Οινοποιία Τ-ΟΙΝΟS για την παραχώρηση των φωτογραφιών