Οι λεπτομέρειες μιας σύγχρονης κατοικίας με καθοριστικό design και συναισθηματική νοημοσύνη.
Η ιδιωτική κατοικία στο Παλαιό Ψυχικό από το αρχιτεκτονικό γραφείο Karagianni Karamali Architects διαρθρώνεται σε 3 επίπεδα που συνολικά καταλαμβάνουν 630 τ.μ. Η αρχιτεκτονική της, μετεωρίζεται ανάμεσα στον αστικό χαρακτήρα της και την αισθητική προσέγγιση μιας πολυτελούς βίλας.
Η κατοικία χωρίζεται σε δύο ορόφους, όπου το ισόγειο είναι το κοινόχρηστο κομμάτι του σπιτιού. Εκεί βρίσκονται το σαλόνι, η τραπεζαρία και η κουζίνα, που είναι τα πιο “σημαντικά” μέρη του σπιτιού αφού εκεί περνούν, τουλάχιστον οι γονείς, της οικογένειας, όλη τους τη μέρα. “Το σπίτι έγινε διαμπερές από την αρχή μέχρι το τέλος και όλο το concept βασίστηκε ότι όλες οι χρήσεις θα διαχωρίζονται με υλικά και με στοιχεία φωτισμού. Δεν υπάρχει κανένας σταθερός διαχωρισμός, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τοίχοι, ενώ υπάρχουν διαφορετικά υλικά στο πάτωμα, από τους τοίχους και από το ταβάνι”.
Ο εξωτερικός χώρος έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να προσφέρει μικρές καθημερινές αποδράσεις από τη ζωή της πόλης. Η πισίνα των 53 τ.μ. καταλαμβάνει το μπροστινό μέρος της κατοικίας και είναι επενδεδυμένη με μάρμαρο Αλιβερίου. Τον υπαίθριο χώρο καλύπτει μια πέργκολα 58 τ.μ. που προσφέρει σκίαση, ενώ επάλληλα μεταλλικά διάτρητα φύλλα δημιουργούν ένα προστατευτικό παραπέτασμα από τις γειτονικές κατοικίες. Με τη χρήση του κατάλληλου φωτισμού, επιτυχγάνεται η διακριτική σηματοδότηση των κινήσεων προς την κυρία είσοδο της κατοικίας.
“Αντί για κατευθύνσεις από τον πελάτη, εμείς θέλαμε να ξέρουμε πώς ζει αυτός την καθημερινότητα στο σπίτι του. Μας καθοδήγησε σχετικά με τις συνήθειες που είχε αυτός και τα παιδιά του μέσα στο σπίτι, δηλαδή τον ποιοτικό του χρόνο. Αντιθέτως, τον καθοδηγήσαμε εμείς, στο να ανοίξει αυτόν τον χώρο και αντί να έχει ένα σπίτι μοιρασμένο σε 5-6 κομμάτια, να πάρει ένα σπίτι που να φαίνεται μεγάλο, ενιαίο και του εξασφαλίσαμε την ανησυχία του ότι θα είναι το σπίτι “αδόμητο” δείχνοντας ότι το πρόβλημα λύνεται με την κατάλληλη χρήση υλικών”, συμπληρώνει η αρχιτέκτονας Κατερίνα Καραγιάννη.
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν
Το εσωτερικό έχει σχεδιαστεί με απλές και καθαρές γραμμές. Η εναλλαγή των υλικών σηματοδοτεί και την αλλαγή των χρήσεων, οι οποίες είναι διακριτές χωρίς να παρεμβάλεται φυσικό εμπόδιο. Υπάρχει λοιπόν, η αντίληψη ενός ενιαίου χώρου που καταλαμβάνει όλο το μήκος και το πλάτος της κατοικίας, χωρίς όμως να υπάρχει αλληλοκάλυψη των διαφορετικών λειτουργιών. Κυριαρχεί το λευκό, και η χρήση γκρι πλακών κερλίτη που αποτελεί επενδυτικό υλικό στην οροφή, στους τοίχους και στα σταθερά έπιπλα, ενώ υπογραμμίζεται η τεράστια επιφάνεια του τζακιού με τη χρήση μαρμάρου Piedra grey σε 4 μεγάλα ενιαία κομμάτια. Ο χώρος της εισόδου έχει διπλό ύψος και μεταφέρει το φως από το υπερκείμενο skylight στο ισόγειο. Δημιουργείται έτσι ένα παιχνίδι φωτός από τα περιμετρικά ανοίγματα και το skylight που δίνει στην κύρια είσοδο μία αίσθηση ανάτασης και ύψους.
Η Κατερίνα Καραγιάννη εκπροσωπώντας και την άλλη όψη του νομίσματος του αρχιτεκτονικού γραφείου ΚΚΜΚ, την Μαρίνα Καραμαλή, συμπλήρωσε: “Γενικά θα έλεγα ότι το συγκεκριμένο σπίτι είναι σχετικά “maximal” στα υλικά που έχει, αφού χρησιμοποιεί πολλά διαφορετικά από αυτά. Εχει χρήση μαρμάρου, το οποίο το βάζουμε σε τοίχους και όχι σε πάτωμα, το ίδιο υλικό επενδύθηκε σε μεγάλες πλάκες, στο τζάκι. Το μάρμαρο είναι τελικά το υλικό που επικρατεί στο σαλόνι”.
“Επίσης στην τραπεζαρία χρησιμοποιήσαμε πολύ λεπτό λευκό κεραμικό πλακάκι, που κάλυψε την τραπεζαρία σε πάτωμα, ταβάνι και τοίχους, δίνοντας μια αίσθηση φωλιάς κι έγινε ένα κλειστό σύνολο. Επίσης στον χώρο της τραπεζαρίας σχεδιάστηκαν κάποια custom επάλληλα panels από σχέδιο τα οποία κλείνουν τον χώρο και εξασφαλίζουν την ιδιωτικότητα όταν υπάρχουν και καλεσμένοι. Τον περισσότερο καιρό όμως, είναι μαζεμένα και ο χώρος φαίνεται ενιαίος. Και με τις ίδιες γραμμές της κάτοψης τα υλικά μπήκαν στην κουζίνα, δηλαδή το μάρμαρο και ο κερλίτης (ο τύπος πλακακίου που αναφέραμε πριν) χρησιμοποιήθηκαν για να επενδύσουν έπιπλα από αυτά, το οποίο ήταν κι ένα κομμάτι της δυσκολίας της κατασκευής. H κουζίνα στο μεγαλύτερο τμήμα της ήταν από μαύρο κόριαν, όπως και το μεγάλο τραπέζι που βρίσκονταν σε αυτήν, σε συνδυασμό με μια λευκή λάκα που έρχεται να ησυχάσει τα πράγματα. Ενώ όλη η σκάλα είναι από γκρι κερλίτη. Υπάρχει χρήση ξύλου στα πατώματα των δωματίων αλλά το πιο σημαντικό κομμάτι όσον αφορά τη χρήση υλικών βρίσκεται στον ισόγειο χώρο”.
Τα εμπόδια που ορθώθηκαν
“Απ’ όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι ήταν ένα έργο που απαιτούσε μεγάλη έρευνα στα υλικά γιατί για τα πλακάκια που μπήκαν και στο ταβάνι, έγιναν ειδικές κατασκευαστικές μελέτες για να είναι αυτό το έργο ασφαλές, όπως και το τραπέζι δυόμιση μέτρων από κόριαν απαιτούσε ειδική μελέτη για να ανταποκριθεί το συγκεκριμένο υλικό σε αυτή τη χρήση. Το ίδιο συνέβη με τα έπιπλα που είχαν επενδυθεί με μάρμαρο. Χρειαζόταν από τη μία έρευνα και από την άλλη εντατική συνεργασία με τους τεχνίτες που εργάζονταν στο συγκεκριμένο έργο. Δίπλα στους τεχνίτες μάθαμε μέχρι που μπορούμε να ωθήσουμε τα όρια. Από ποιο σημείο και μετά σταματάει η αισθητική να υπηρετεί τη λειτουργικότητα. Αυτή ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εμάς”.
Το έργο κέρδισε μνεία στα βραβεία “Δομές” του 2018.
