H Alison McDonald είναι διευθύντρια εκδόσεων για τις γκαλερί Gagosian παγκοσμίως και επιβλέπει την παραγωγή 30 λευκωμάτων και 4 coffee-table περιοδικών το χρόνο με θέμα την Τέχνη και τους δημιουργούς της.
Η Alison McDonald διευθύντρια εκδόσεων στη Gagosian, κατά τη διάρκεια της θητείας της έχει συνεργαστεί στενά με τον Larry Gagosian για να διαμορφώσει κάθε πτυχή του εκτεταμένου εκδοτικού προγράμματος της γκαλερί και έχει επιβλέψει προσωπικά περισσότερες από εξακόσιες εκδόσεις αφιερωμένες στους καλλιτέχνες της γκαλερί. Το 2020, η McDonald συμπεριλήφθηκε στο Arts Power 50 της πρώτης Κυριακάτικης εφημερίδας στον κόσμο, τη βρετανική Observer.
– Ίσως καμία άλλη γκαλερί δεν μπορεί να μιλάει για τόση επιτυχία στο διαδίκτυο όσο η Gagosian. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τη στρατηγική σας για τις ηλεκτρονικές δημοσιεύσεις με παραδείγματα;
Ο διαδικτυακός χώρος κινείται γρήγορα και αντιδρά στα γεγονότα σε πραγματικό χρόνο, οπότε η ενασχόληση με αυτόν το χώρο απαιτεί ένα επίπεδο αμεσότητας. Πρέπει να προσαρμοζόμαστε συνεχώς. Ως οργανισμός εικαστικών τεχνών θεωρούμε ότι η μορφή της “κινηματογραφικής” ταινίας είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να συμμετέχει το διαδικτυακό κοινό στον προγραμματισμό μας. Έχουμε αρχίσει να αναθέτουμε τακτικά μουσικές παραστάσεις σε μερικούς από τους πιο συναρπαστικούς δημιουργούς του σήμερα, συχνά εμπνευσμένους από το έργο των καλλιτεχνών της γκαλερί. Αν δεν μπορείτε να επισκεφθείτε μια έκθεση αυτοπροσώπως, είναι συναρπαστικό να μπορείτε να ζήσετε κάτι παρόμοιο με μια προσωπική εμπειρία μέσω βίντεο, να νιώσετε συνδεδεμένοι με έναν καλλιτέχνη και ίσως να αποχωρήσετε έχοντας βιώσει έναν καινούργιο τρόπο να δείτε το έργο ενός εικαστικού καλλιτέχνη.
– Εσείς και η ομάδα σας παράγετε 30 βιβλία και 4 περιοδικά ετησίως. Ποια είναι η προστιθέμενη αξία του έντυπου τώρα;
Το τοπίο των μέσων Τέχνης αυτή τη στιγμή φαίνεται να κλίνει προς τις ψηφιακές εκδόσεις. Ωστόσο, διαπιστώνουμε ότι εξαιτίας αυτής της μετατόπισης πολλά κοινά αποζητούν το έντυπο και τη μονιμότητα που αντιπροσωπεύει, ιδίως όταν πρόκειται για ένα μοναδικής ομορφιάς αντικείμενο που εξυπηρετεί την ενατένιση ενός έργου εικαστικής τέχνης. Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι αναγνώστες αναζητούν περιεχόμενο μεγαλύτερης διάρκειας που δεν είναι κριτική-κριτική, αλλά αντίθετα παρέχει μεγαλύτερη ψυχαγωγική αξία, πλαίσιο για την πρακτική ενός καλλιτέχνη, σαφήνεια σχετικά με τις προθέσεις του, καθώς και διορατικότητα σχετικά με τις επιρροές του και τα κίνητρα που τον ωθούν στην πρακτική του. Όσον αφορά το περιοδικό μας, Gagosian Quarterly, διαπιστώνουμε ότι υπάρχει ένα κοινό που περιμένει κάθε τεύχος που προσφέρουμε σε έντυπη μορφή. Ενώ έχουμε πολλούς πιστούς αναγνώστες στο διαδίκτυο, υπάρχει ένα επίπεδο ποιότητας παραγωγής που φέρνουμε στην έκδοση περιοδικών που μας διαφοροποιεί από άλλα περιοδικά και δημιουργεί αρκετό ενδιαφέρον. Αξίζει να προσθέσουμε ότι οι καλλιτέχνες βρίσκονται στο επίκεντρο όλων όσων δημοσιεύουμε και πολλοί καλλιτέχνες εκτιμούν το γεγονός ότι βλέπουν το έργο τους σε έντυπη μορφή, ως έναν τρόπο για να συνεχίσει να ζει στο μέλλον.
– Πώς αλληλεπιδρούν η έντυπη και η ηλεκτρονική έκδοση και ποιος είναι ο αντίκτυπος τους στις πωλήσεις και την εικόνα της γκαλερί σας;
Είναι συνδυαστικές. Στον πυρήνα μας, είμαστε αφηγητές ιστοριών και προσαρμόζουμε τους τρόπους με τους οποίους αφηγούμαστε την ιστορία ενός καλλιτέχνη στην πλατφόρμα που χρησιμοποιούμε για την παράδοση του περιεχομένου. Το μήνυμα της “ποιότητας” που επικοινωνείται σε κάθε επίπεδο των δραστηριοτήτων μας ως γκαλερί επεκτείνεται στο εκδοτικό μας πρόγραμμα και στην εμβέλεια του εμπορικού μας σήματος σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ως γκαλερί είναι ευθύνη μας να πουλάμε έργα τέχνης, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε διαφορετικές προκλήσεις και στόχους από εκείνους που αντιμετωπίζουν οι εμπορικοί εκδότες. Τα βιβλία μας είναι σε θέση να έχουν υψηλότερες αξίες παραγωγής, δοκίμια από κορυφαίους μελετητές και να είναι σχεδιασμένα ειδικά ως απάντηση στο έργο του καλλιτέχνη. Τα βιβλία είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προβάλλουμε τα έργα τέχνης μετά το κλείσιμο των εκθέσεων, και όσο πιο ξεχωριστά είναι τα βιβλία είναι ως συλλεκτικά αντικείμενα, τόσο περισσότερο θα κυκλοφορούν στο μέλλον.
Όσον αφορά τις διαδικτυακές δραστηριότητες, τείνουμε να επικεντρωνόμαστε στην προσέγγιση του ευρύτερου δυνατού κοινού και στην επικοινωνία μαζί του σχετικά με έργα και εκδηλώσεις που συμβαίνουν την τρέχουσα στιγμή. Θέλουμε να ενισχύσουμε τις εκθέσεις και τον προγραμματισμό με αυτά τα κανάλια και διαπιστώνουμε ότι πολλοί άνθρωποι συναντούν για πρώτη φορά την γκαλερί ως εμπορικό σήμα στον κόσμο μέσω των προσπαθειών μας για μάρκετινγκ, branding και εκδόσεις, ιδίως μέσω του Gagosian Quarterly.
– Ποιος είναι ο ρόλος των πανδημιών στην επιχείρησή σας και ποιες είναι οι προκλήσεις της επόμενης ημέρας;
Η Gagosian εκδίδει από το 1986, οπότε εδώ και πολλά χρόνια έχουμε μια ταλαντούχα ομάδα καθιερωμένων και έμπειρων συντακτών που εργάζονται μαζί μας. Στη συνέχεια, το 2018, πρωτοστατήσαμε σε μια νέα κατεύθυνση, στις διαδικτυακές πωλήσεις – σπάσαμε ακόμη και ένα ρεκόρ δημοπρασίας για τον Albert Oehlen μέσω της σειράς μας “Online Viewing Room”. Έτσι, όταν η πανδημία χτύπησε τον Μάρτιο του 2020 και αντιμετωπίσαμε το κλείσιμο του παγκόσμιου προγραμματισμού μας, ήμασταν σε καλή θέση για να μπορέσουμε να περιστρέψουμε τη συντακτική μας ομάδα και να χρησιμοποιήσουμε όλους τους πόρους που αναπτύξαμε από την επιτυχία μας στον χώρο των ψηφιακών πωλήσεων για να δημιουργήσουμε νέες εμπειρίες στη διαδικτυακή σφαίρα. Έτσι, μπορέσαμε να συνεχίσουμε να παρουσιάζουμε τα νεότερα έργα των καλλιτεχνών μας και να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με τους πελάτες μας διεθνώς.
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα είναι ένα πρόγραμμα με την ονομασία Artist Spotlight, όπου παρουσιάζαμε έναν καλλιτέχνη κάθε εβδομάδα κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας και προσφέραμε ένα νέο έργο προς πώληση για περιορισμένο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Κάναμε μια βαθιά κατάδυση σε έναν καλλιτέχνη και την πρακτική του, σε μια εποχή που οι περισσότεροι έμποροι απλώς κυκλοφορούσαν jpeg στους πελάτες τους και δεν παρείχαν μεγάλο εκδοτικό πλαίσιο. Καταφέραμε να προσφέρουμε μια καινοτόμο λύση σε καλλιτέχνες που είχαν επενδύσει χρόνο, ενέργεια και πόρους για την προετοιμασία εκθέσεων που ενδεχομένως θα ακυρώνονταν. Και ήταν άκρως εκδοτικό, κρατώντας τους συλλέκτες απασχολημένους μέσω βίντεο, συνεντεύξεων, δοκιμίων, λίστες αναπαραγωγής του καλλιτέχνη και πολλά άλλα.
Αφού πέρασε αυτό το διάστημα και οι περιορισμοί που σχετίζονται με την πανδημία άρχισαν να επιτρέπουν σε μικρό περιφερειακό κοινό να συγκεντρώσει και να δει τις εκθέσεις μας, θεωρήσαμε σημαντικό να προσφέρουμε στους καλλιτέχνες μας την ευκαιρία να δουν τα έργα τους από ένα μεγαλύτερο, διεθνές κοινό. Έτσι, τον Οκτώβριο του 2020, εγκαινιάσαμε μια σειρά βίντεο με την ονομασία Premieres, όπου δημιουργήσαμε μια εξαιρετικά καλοδουλεμένη σειρά ταινιών που έφερε κοντά καλλιτέχνες και ερμηνευτές και επέτρεψε στο ευρύτερο δυνατό κοινό να αισθανθεί συνδεδεμένο την ίδια στιγμή και ώρα, παρά τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς.
– Υπάρχει κάποια έκδοσή σας που σας κάνει να αισθάνεστε πιο περήφανοι;
Υπάρχουν τόσα πολλά! Μόλις φέτος δημοσιεύσαμε μια μεγάλη μονογραφία για τον Walter De Maria – ήταν ένας απίστευτος καλλιτέχνης, ο οποίος συχνά δούλευε πάνω σε μνημειακά και ειδικά για τον τόπο έργα. Το βιβλίο είναι σε θέση να συγκεντρώσει ολόκληρη την καριέρα του σε έναν τόμο, όχι μόνο τεκμηριώνοντας έργα που υπάρχουν σε διαφορετικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, αλλά και κομμάτια που δεν υπάρχουν πλέον, και κάνοντας συνδέσεις μεταξύ του έργου του και του παρέχοντας πληροφορίες για μεμονωμένα έργα που πραγματικά αλλάζουν την κατανόηση της τέχνης του. Ένα άλλο βιβλίο που εκδώσαμε νωρίτερα φέτος είναι το Chris Burden: Unrealized Projects, το οποίο καταγράφει πολλές ιδέες που ήταν πολύ φιλόδοξες για τον καλλιτέχνη για να τις υλοποιήσει φυσικά, αλλά οι ιδέες πίσω από αυτά τα έργα ενημερώνουν τον πυρήνα των έργων που δημιούργησε και ενισχύουν το μήνυμά του ως καλλιτέχνη. Επιτρέπουν πραγματικά γνώσεις που ήταν δυνατές μόνο για λίγα και εκλεκτά άτομα πριν από τη δημοσίευση αυτού του βιβλίου. Όταν είμαστε σε θέση να εκδίδουμε βιβλία που συμβάλλουν με ουσιαστικό τρόπο στην κληρονομιά του έργου ενός καλλιτέχνη και ενισχύουν την εντύπωση που ο καλλιτέχνης είναι σε θέση να προκαλέσει στον κόσμο, έχουμε πετύχει κάτι ξεχωριστό.
– Είναι οι “branded” εκδόσεις μέρος του μέλλοντος αυτού του τομέα;
Λοιπόν, οι εκδόσεις αποτελούν πρόκληση και είναι δαπανηρές, πρέπει να γίνονται καλά, αλλιώς μπορεί να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα σε ένα εμπορικό σήμα. Τούτου λεχθέντος, η Gagosian εκδίδει εδώ και σχεδόν 40 χρόνια και θα συνεχίσουμε αυτές τις προσπάθειες στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, προκαλούμε σταθερά τους εαυτούς μας να επανεφεύρουμε τις εκδοτικές μας στρατηγικές, να διασφαλίζουμε ότι προσφέρουμε πάντα κάτι νέο στο κοινό μας και να παρέχουμε στους καλλιτέχνες νέους και δημιουργικούς τρόπους συμμετοχής στα έντυπα μέσα και στις διαδικτυακές πλατφόρμες που μπορούν να ξεχωρίσουν το έργο τους και να τους δώσουν τις προϋποθέσεις για επιτυχία.
– Υπάρχουν τρέχοντα και μελλοντικά έργα στα οποία εργάζεστε;
Μόλις εκδώσαμε ένα υπέροχο βιβλίο για την Anna Weyant που απεικονίζει τα περισσότερα από τα έργα της μέχρι σήμερα, το οποίο περιλαμβάνει δοκίμια των John Elderfield, Yvonne Owens, Naomi Fry, και μια συζήτηση με τον Edward Steed (σκιτσογράφο του New Yorker). Ολοκληρώνουμε μια απίστευτη μονογραφία αφιερωμένη στον Rick Lowe, η οποία επικεντρώνεται στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των αφηρημένων πινάκων του και των έργων κοινωνικής πρακτικής του. Καταφέραμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στα αρχεία του στούντιο του Lowe και να οργανώσουμε το πρώτο εκτεταμένο χρονολόγιο που γράφτηκε ποτέ, για την πρώιμη καριέρα του Lowe. Και για το επόμενο έτος, θα εκδώσουμε μια μονογραφία αφιερωμένη στους πίνακες του Nathaniel Mary Quinn, ενός καλλιτέχνη με περίφημη καριέρα αλλά περιορισμένο εκδοτικό ιστορικό. Το βιβλίο αυτό θα είναι σχεδόν ολοκληρωμένο και υπόσχεται να πλαισιώσει το έργο του ιστορικά της τέχνης, βοηθώντας ελπίζουμε να διαμορφωθεί ο διάλογος γύρω από την εικαστική του δημιουργία στο μέλλον.
– Η ιδέα που σας καθοδηγεί;
Λοιπόν, συχνά αναζητώ έμπνευση στους καλλιτέχνες της γκαλερί, οπότε συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να αναρωτιέται: Τι θα εντυπωσίαζε τον Richard Serra; Τι θα ήθελε να διαβάσει ο Cy Twombly; Τι θα έκανε τον Ed Ruscha να γελάσει;