Από τα θρυλικά πικάπ Τhorens ως τα περίφημα ηχεία Quad, όλα όσα σχεδιάστηκαν για να εντείνουν την απόλαυση της μουσικής.
Άραγε, πώς ακούγεται ο δίσκος Ella in Berlin -η θρυλική συναυλία της Εlla Fitzerald στο Δυτικό Βερολίνο το 1960, όπου εκείνη, ξεχνώντας τα λόγια του Μack The Knife αυτοσχεδίασε μπροστά σε ένα μαγεμένο κοινό- σε ένα πικ απ Βergmann; Πόσο πιο «ηλεκτρισμένα» είναι τα σόλο των Τhe Stranglers στη διασκευή του Walk On By όταν ακούγονται από ηχεία Graham; Μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής είναι η ακρόαση καλής μουσικής, και τα παρακάτω ηχεία, πικάπ και ενισχυτές σχεδιάστηκαν για να την μεγιστοποιήσουν.
Υπάρχουν ακροατές που επιμένουν σε ένα προσεκτικά συναρμολογημένο σύστημα ήχου, σνομπάρουν τον ήχο surround του home cinema, προτιμώντας μια στερεοφωνική ρύθμιση με αριστερό και δεξί ηχείο που θα αναπαράγει όσο πιστότερα γίνεται την ενέργεια της ζωντανής μουσικής, αναζητούν πικάπ που θα φέρουν ζεστασιά στο χώρο τους τόσο με την απόδοση ήχου όσο και με το ντιζάιν τους.
Θρυλικά για το “British Sound” τους και σχεδιασμένα τη δεκαετία του 1970 για το ΒΒC, η τωρινή έκδοση των ηχείων ΒΒC LS5/9 της Graham είναι μια ηχητική εμπειρία
Οι προσεγγίσεις στον σχεδιασμό ηχείων και πικάπ είναι τόσο διαφορετικές όσο και οι αγοραστές τους. O λάτρης του κλασικού θεωρεί ότι η τελειότητα του ήχου που παρήγαγαν κορυφαία ηχεία και ενισχυτές του παρελθόντος δεν μπορεί να βελτιωθεί. Έτσι, θα επιλέξει έναν προενισχυτή EAR 912, που αποτελεί το επιστέγασμα της δουλειάς του φημισμένου μηχανικού ήχου και ντιζάινερ Τim de Paravicini (1945-2020). Ειδικά σχεδιασμένος για τα επαγγελματικά στούντιο, εκτός από υψηλή ποιότητα ήχου, έχει στιλ και χάρη για να ταιριάξει σε κάθε χώρο.
Θα ακούει δίσκους της Deutsche Grammofon με τον Herbert von Karajan να διευθύνει την Φιλαρμονική του Βερολίνου, από το εξαιρετικό πικάπ TD 124, που σχεδιάστηκε το 1957 από την ελβετική μάρκα Thorens για να ζωντανέψει τον ήχο του βινυλίου με αμεσότητα και δύναμη, ένα μοντέλο που αναβίωσε η ελβετική εταιρία Schopper.
Και θα μείνει παντοτινά πιστός στα ηλεκτροστατικά ηχεία της Quad ΕSL 2812 και 2912 – όταν ο Peter Walker σχεδίασε το πρώτο ηλεκτροστατικό ηχείο το 1957, όλοι μιλούσαν για το «μικρό θαύμα», το οποίο έμελλε να γίνει και ένα από τα πιο επιδραστικά προϊόντα της βιομηχανίας ήχου.
Ο μινιμαλιστής μουσικόφιλος, από την άλλη, επενδύει στα πικάπ της δανέζικης Bergmann. Με την τιμή τους να αγγίζει τα 10.000 ευρώ και τον βραχίονα τους να γλιστρά με περισσή φινέτσα, μοντέλα όπως το εικονιζόμενο Μagne (που παίρνει το όνομά του από την σκανδιναβική μυθολογία και συγκεκριμένα, τον γιο του Thor) διαφοροποιούνται τεχνολογικά από τον ανταγωνισμό καθώς διαθέτουν ανάρτηση αέρα για αθόρυβη αναπαραγωγή χωρίς κραδασμούς. Kαι απολαμβάνει το Kind of Blue του Miles Davis από την τωρινή έκδοση των ηχείων ΒΒC LS5/9 της Graham -θρυλικά για το “British Sound” τους και σχεδιασμένα τη δεκαετία του 1970 για το ΒΒC.
Tέλος, ο μαξιμαλιστής του ήχου, εκείνος που έχει μια Bugatti στο γκαράζ του, δεν μπορεί παρά να έχει στο σαλόνι του και έναν ενισχυτή με την υπογραφή του Dan D’Agostino, του πιο επιδέξιου και παθιασμένου ντιζάινερ συστημάτων ήχου από την Αριζόνα, όπως το Relentless Epic 800, ένα «θηρίο» 172 κιλών. Ιδανικό για ηχεία που απαιτούν ενέργεια σαν τα μονολιθικά Chronosonic XVX της Wilson Audio, που εδρεύει στη Γιούτα και περηφανεύεται για τα “oλογραφικά, υπερβατικά ηχητικά τοπία” που δημιουργούν τα high-end ηχεία της, με τιμή που ξεπερνά τα 300.000 δολάρια το ζευγάρι.