Ο Κυριάκος Κάζηρας είναι ένας Έλληνας του κόσμου που δημιουργεί με τόλμη επικές εικόνες στην άγρια Φύση.
Ο φωτογράφος Κυριάκος Κάζηρας έζησε από μικρός μακριά από την Ελλάδα. Στη Γενεύη έμαθε Γαλλικά και αυτό τον οδήγησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε Γαλλική φιλολογία στη Σορβόννη. Στα φοιτητικά του χρόνια, ξεκίνησε να εργάζεται ως διακοσμητής βιτρινών. Εν συνεχεία, άρχισε να δουλεύει ως φωτογράφος για τη Vogue International. Τον ενέπνεε, όμως, η άγρια Φύση, στην οποία αφιέρωσε εννέα χρόνια για να φωτογραφήσει τις “αγιογραφίες” των ζώων που πρωταγωνιστούν εκεί.
Ο Κυριάκος Καζήρας, εκφράζει την αρχέγονη δίψα των Ελλήνων για κοσμοπολιτισμό, ικανοποιώντας παράλληλα την ανάγκη μας, να δούμε Έλληνες να διαπρέπουν πέρα από τα σύνορα της χώρας μας. Ανήκει στους ανθρώπους που προσδιορίζονται ως “πολίτες του κόσμου”, γιατί έζησε από μικρός μακρυά από την Ελλάδα. Το έργο του στην Αφρική και την Ανταρκτική κάνει σήμερα το γύρο του κόσμου. «Το πρώτο μου ταξίδι στην Αφρική ήταν το 2000 στην Μποτσουάνα και την Κένυα. Eρωτεύτηκα αμέσως τα αφρικάνικα χρώματα, την άγρια φύση και τα τοπία της. Από τότε δεν έχω σταματήσει να επιστρέφω. Μου πήρε πάνω από δέκα χρόνια για να επιτύχω μια ολοκληρωμένη δουλειά στη φωτογραφία της φύσης όπως την αισθάνθηκα την πρώτη φορά».
Στα χέρια του Έλληνα φωτογράφου η «Φάρμα Των Ζώων» αποκτά μια ξεχωριστή ομορφιά, στην οποία ήταν εξοικειωμένος όταν φωτογράφιζε μοντέλα από όλη την Ευρώπη για τη Βίβλο της μόδας: «Όταν άρχισα να φωτογραφίζω ζώα, χρησιμοποίησα τις ίδιες αρχές με τη φωτογραφία μόδας. Έκανα ένα cast για να βρω τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά ζώα. Έχω φωτογραφήσει πολλά μοντέλα, αλλά όταν φωτογραφίζω ένα άγριο ζώο τα συναισθήματα δεν είναι συγκρίσιμα. Με τα ζώα εναπόκειται στον φωτογράφο να προσαρμοστεί, είναι το ζώο που μας καθοδηγεί. Με τα ζώα δεν υπάρχουν λέξεις παρά μόνο το βλέμμα. Με ελέφαντες, λιοντάρια, λεοπαρδάλεις, τσιτάχ ή πολικές αρκούδες, έχω μια έντονη οπτική ανταλλαγή και για μια στιγμή βλέπω την ψυχή του ζώου μέσα από τα μάτια του. Αυτή τη στιγμή ενεργοποιώ».
Ζειν Επικινδύνως
Βέβαια, στην Αφρική για να επιβιώσεις και να μάθεις καλύτερα τις τοπικές ιδιομορφίες πρέπει να έχεις έναν καλό οδηγό. Ο Έλληνας φωτογράφος συνεργάζεται με τον Πατρίκ Κοριάτα, από τη φυλή των Μασάι. Επίσης, μας διευκρίνισε ότι προκειμένου να φωτογραφίζει μόνο ζώα, έπρεπε να έρχεται σε επαφή με τους ιθαγενείς πληθυσμούς:
«…Είναι αδύνατο να διαχωριστούν τα ζώα από τους τοπικούς πληθυσμούς. Δεν μπορούσα να πλησιάσω τα ζώα και να κάνω φωτογραφία άγριας ζωής χωρίς να έρχομαι σε άμεση επαφή με τους ντόπιους. Δουλεύω στην Κένυα, πάντα σε συνεργασία με τον ίδιο οδηγό Mασάι, Πατρίκ Κοριάτα. Είναι αδιανόητο να δουλεύω μόνος μου σε μια ξένη χώρα, χρειάζομαι τη γνώση και τη γνώση των ανθρώπων που ζουν εκεί. Εδώ και αρκετό καιρό, κάνω φωτογραφικές εργασίες για τις εθνοτικές μειονότητες, όχι μόνο στην Αφρική, αλλά και στην Ασία και την Αμερική. Αυτή η εργασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και πρέπει να συνεχίσω να την δουλεύω για μερικά χρόνια». Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι κίνδυνοι είναι καθημερινή ρουτίνα. Άλλωστε η ομορφιά θέλει ρίσκο. «Αρκετές φορές βρέθηκα σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, αλλά σπάνια λόγω ενός ζώου. Έχω πλήρη εμπιστοσύνη στους οδηγούς μου Masai ή Inuit. Πάνω από τον Αρκτικό Ωκεανό ο πάγος κατέρρευσε κάτω από τα πόδια μου και οι φίλοι μου πρόλαβαν να με τραβήξουν την τελευταία στιγμή. Το παντελόνι μου ήταν βρεγμένο και άρχισε να παγώνει πάνω μου. Έπρεπε να το βγάλω και να μείνω με το εσώρουχο για να μπορέσω να συνεχίσω να φωτογραφίζω».
Υπήρξαν και άλλα απρόοπτα: «Μια πολική αρκούδα που ήρθε στο σκάφος μας και ήθελε να ανέβει για να έρθει μαζί μας ή έναν ελέφαντα που ήρθε να πιει νερό όταν ήμουν στο ντους». Δίπλα στον κίνδυνο όμως, υπάρχει και η συγκίνηση. Κι αυτήν την έζησε «όταν ένα αρκουδάκι ήθελε να μπει στο σκάφος μας για να παίξει μαζί μας στο Beaufort Sea. Μια στιγμή παιχνιδιού με υπέροχο συναίσθημα! Ή αυτός ο ελέφαντας που είχε δύο τρύπες από σφαίρες στο μέτωπό του στα σύνορα της Ζιμπάμπουε και της Ζάμπια. Οι πληγές ήταν ανοιχτές και το αίμα έτρεχε, ήταν ζωντανός και οι φύλακες τον πυροβόλησαν λίγες μέρες αργότερα επειδή είχε γίνει πολύ επιθετικός».
Τα παιδικά χρόνια
Κι επειδή πολλές φορές, όλα καταλήγουν στα παιδικά χρόνια, η αγάπη του Κυριάκου για την Αφρική ξεκίνησε από την ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός ελέφαντα που του χάρισε ο παππούς του: «Ο πατέρας τής μητέρας μου, ήταν λάτρης της φωτογραφίας. Στα 7 μου έδωσε μια εικόνα ελέφαντα και για μένα για λίγα χρόνια η Αφρική και όλα τα ζώα ήταν ασπρόμαυρα. Ο πατέρας του πατέρα μου ζωγράφιζε. Γι ‘αυτό πάντα συσχετίζω αυτές τις δύο τέχνες. Μου αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες του Κώστα Μπαλάφα, που με εντυπωσίασαν πραγματικά. Εκτιμώ την ανθρωπιστική του προσέγγιση και το διαχρονικό του πλαίσιο».
Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Κώστας Μπαλάφας ήταν ένας σημαντικός Έλληνας φωτογράφος, που κατέγραψε τον τρόπο ζωής της Ελληνικής υπαίθρου, το αλβανικό μέτωπο, την Κατοχή και τους αγώνες του ΕΛΑΣ στην Ήπειρο. Ετσι και ο Κυριάκος Κάζηρας έχει κατορθώσει ήδη να έχει δημιουργήσει έναν πλούτο δουλειάς και αναμνήσεων.
To καινούργιο βιβλίο του Κυριάκου Κάζηρα “Andarta” κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ramsay. Το προλογίζει ο Νίκος Αλιάγας.