Chateau Rayas, Chateauneuf du Pape Reserve: Η πιο μυθική οινική εκκεντρικότητα.
Φαντάζει τραγικό αλλά όπως η κώφωση διαμόρφωσε την πορεία ενός εκ των κορυφαίων συνθετών της κλασσικής μουσικής, διαμόρφωσε και αυτήν ενός εκ των κορυφαίων συνθετών της οινικής μουσικής. Ο Albert Reynaud άρχισε και αυτός να χάνει σταδιακά την ακοή του λίγες δεκαετίες μετά τον Μπετόβεν, το ατυχές αυτό γεγονός όμως έμελλε να χαράξει την πορεία του Chateauneuf du Pape χαρίζοντας παράλληλα στους οινόφιλους ένα από τα πιο μυσταγωγικά και μυθικά κρασιά του παγκόσμιου αμπελώνα.
Το 1880, μην μπορώντας πλέον να συνεχίσει την εξάσκηση του συμβολαιογραφικού του επαγγέλματος ο Albert αγόρασε μια έκταση στα ΒA του Chateauneuf du Pape, θέτοντας τις βάσεις για το ερυθρό με τον πλέον αξέχαστο χαρακτήρα στον πλανήτη. Βέβαια αυτές που έκαναν το Chateau Rayas έναν σπάνιο οινικό θησαυρό ήταν οι επόμενες γενεές, με τους Louis και Jacques Reynaud να μετουσιώνουν την μοναδικότητα του terroir αυτών των 120 στρεμμάτων σε αξεπέραστη αρωματική και γευστική μοναδικότητα μέσα στην φιάλη και τον Emmanuel να τιμά -με το παραπάνω- την βαριά φανέλα του οινοποιείου.
Ενας ιστορικός αμπελώνας
Το Chateauneuf du Pape δεν είναι μόνο η πιο παλαιά ΠΟΠ της Γαλλίας αλλά και η πλέον πολυφωτογραφημένη, αφού τα γεμάτα χοντρές κροκάλες εδάφη καθιστούν το θέαμα αυτού του αμπελώνα μοναδικό στον κόσμο. Εξίσου αξιομνημόνευτη όμως είναι και η γεύση των ερυθρών κρασιών του, αφού η ζέστη που συσσωρεύει αυτή η ιδιαίτερη γη στα βόρεια της Αβινιόν διοχετεύεται στα κλίματα προσδίδοντας στις 13 ποικιλίες που καλλιεργούνται εκεί φοβερή αλκοολική δύναμη και μεσογειακό πλούτο.
Όμως 15 λεπτά οδήγησης προς τα ΒΔ της ζώνης αρκούν προκειμένου κάποιος να καταλάβει το ξεχωριστό τού πράγματος χωρίς καν να χρειαστεί να δοκιμάσει το Chateau Rayas. Καλά κρυμμένο στο κέντρο ενός κρύου δάσους, το αμπελοτόπι αυτό δεν διαθέτει ούτε κροκάλες ούτε πολλά σταφύλια παρά μόνον παλαιά κλίματα της ποικιλίας Grenache Rouge -κάποια ηλικίας άνω των 60 ετών- που ξεπηδούν μέσα από άμμο αρτυσμένη με λίγο πηλό. Αυτή η δροσιά μάλιστα καθιστά το Chateau Rayas τον τελευταίο παραγωγό που τρυγάει στο Chateauneuf, με την οψιμότητα αυτή κάποιες χρονιές να φτάνει ακόμα και τον ένα μήνα. Αν αναλογιστεί κανείς εδώ και τις τρομακτικά χαμηλές αποδόσεις των 10-20 hl/ha(!) αρχίζει να γράφει το σενάριο του Chateau Rayas.
Ένα σενάριο που γίνεται ακόμα πιο αλλόκοτο όταν κανείς βρεθεί στις εγκαταστάσεις του, οι οποίες περισσότερο θυμίζουν εγκαταλειμμένη αποθήκη παρά πύργο ενός εκ των πλέον ποθητών κρασιών του κόσμου. Επιπρόσθετα παντελώς απούσες είναι οι ανοξείδωτες δεξαμενές, με την οινοποίηση του κρασιού –που περιλαμβάνει την ζύμωση ολόκληρων των τσαμπιών και όχι μόνο των ρογών- να λαμβάνει χώρα σε παλαιές τσιμεντένιες δεξαμενές και η ωρίμανσή του σε μεγάλα βαρέλια τα οποία έχουν ηλικία 80-100 ετών! Όμως ενώ οι συνθήκες που επικρατούν σε αυτό το κτίσμα που βρίσκεται κοντά στο χωριό Courthezon θα μπορούσαν –κυριολεκτικά- να περιγραφούν με την φράση «το βαρελάκι του παππού» αποκλείοντας κάθε πιθανότητα για HACCP, το αποτέλεσμα στη φιάλη κόβει την ανάσα με την καθαρότητα και την αριστοκρατικότητά του.
Το Chateau Rayas σε κάνει να ξεχνάς αυτά που ξέρεις για το ποιοτικό κόκκινο κρασί. ‘Η μάλλον το αντίθετο, σε κάνει να επαναφέρεις με ευκολία στην μνήμη κάτι το αξέχαστο. Πριν από 2 χρόνια βρέθηκα μπροστά σε μια τυφλή δοκιμή του, έχοντας μια μόνο προγενέστερη εμπειρία 25ml κάποιας άλλης χρονιάς δύο δεκαετίες πριν. Και όμως δεν χρειάστηκα παρά μερικά δευτερόλεπτα για να αναφωνήσω “Rayas”! Τόσο ξεχωριστό είναι αυτό το αριστουργηματικό Chateauneuf du Pape. Σχεδόν ροζέ στο χρώμα προσφέρει ένα αιθέριο μπουκέτο κόκκινων φρούτων, αποξηραμένων βοτάνων, γλυκών μπαχαρικών και καραμέλας.
Παρά το γενναιόδωρο αλκοόλ του (που πάντως είναι χαμηλό σε σχέση με τα άλλα κρασιά της ζώνης) είναι ιδιαίτερα ελαφρύ αλλά και τρομακτικά επίμονο, προσφέροντας μια πιπεράτη τρυφεράδα και μια ατελείωτη, βελούδινη επίγευση που απλά δεν ξεχνάς ποτέ! Αν και η μέση ετήσια παραγωγή δεν ξεπερνά τις 20.000 φιάλες, το Chateau Rayas μέχρι πριν από μια δεκαετία ήταν το πιο φθηνό από τα μεγάλα ερυθρά του κόσμου αφού στοίχιζε κάτω από 200 ευρώ . Όμως σήμερα οι πλέον πρόσφατες εσοδείες -το 2013 και το 2014- φλερτάρουν ακόμα και με τετραψήφιο νούμερο, ενώ σπάνιες χρονιές όπως οι 1945, 1971 και 1979 να απαιτούν 11.000, 4.300 και .3000 ευρώ αντίστοιχα.
Αλατοπίπερο στον μύθο του Chateau Rayas η συμπεριφορά των Reynaud, η οποία άλλοτε είναι προκλητική και άλλοτε απερίγραπτα αντικοινωνική. Πάντως η επιλογή του Louis να αναγράψει πάνω στην ετικέτα την ένδειξη “1er Grand Cru” ενώ η νομοθεσία του Chateauneuf du Pape το απαγορεύει ρητά, δεν είναι τίποτα μπροστά στα καμώματα του Jacques. Μόλις στα τέλη του ’80 -ναι, του 1980- επέτρεψε την ηλεκτροδότηση ενώ αμέτρητες ήταν οι φορές που ο μεγάλος οινοποιός κρυβόταν στο κελάρι ή πίσω από τα κλίματα προκειμένου να μην συναντήσει φημισμένους κριτικούς κρασιού ή ακόμα και τους ίδιους τους διανομείς του, έστω και αν αμφότεροι επισκέπτονταν το οινοποιείο κατόπιν ραντεβού. Όσο για τις πινακίδες που βοηθούσαν τους οδηγούς να φτάσουν στο δυσπρόσιτο κτήμα, αυτές είτε τις κάλυπτε πίσω από πυκνή βλάστηση είτε τις ξεβίδωνε. Το ότι ο Emmanuel είναι μάλλον ο πιο PRατζής της οικογένειας δεν λέει και πολλά στην πράξη, αφού συνεχώς βρίσκεται στα αμπέλια ενώ και ο τηλεφωνητής του οινοποιείου εξακολουθεί να απαντά «το μήνυμα σας δεν θα ακουστεί, οπότε παρακαλώ καλέστε αργότερα».
Η ισχυρή άποψη και η ιδιοσυγκρασιακή προσωπικότητα είναι απαραίτητα στοιχεία για μεγάλα πράγματα και η οικογένεια Peynaud τα διαθέτει εν περίσσεια. Παράλληλα όμως διαθέτει και ένα ευλογημένο terroir και ένα αμπελοκαλλιεργητικό περφεξιονισμό με το αποτέλεσμα να είναι το Chateau Rayas Chateauneuf du Pape Reserve, το κορυφαίο Grenache Rouge της γης.
Eξωτερική φωτογραφία: www.bonhams.com