Γιατί όλοι μιλούν για το νέο βιβλίο του Γιώργου Πανόπουλου;

Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος και διευθυντής lifestyle περιοδικών στη δεκαετία του ’90. Σήμερα, μετά από ένα μεταπτυχιακό στην ψυχοθεραπεία, εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής χωρίς να αποκλείει τα ταλέντα που καλλιέργησε στο παρελθόν, όπως ένα βασικό από αυτά, τη συγγραφή.

Με αυτήν την τελευταία ιδιότητα ο Γιώργος Πανόπουλος έγραψε το βιβλίο “Woke Culture – Η βαρβαρότητα της “σωστής πλευράς” της Ιστορίας”, καταγράφοντας και αφυπνίζοντάς μας στην ουσία, γι’ αυτό που συμβαίνει τώρα στον Δυτικό πολιτισμό, την ανάδυση μιας, λες και από ενοχή, “πολιτικής ορθότητας” και τη σταδιακή μεταμόρφωση της σε woke κουλτούρα (κουλτούρα της αφύπνισης). Ολα ξεκίνησαν με τη φαινομενική αθωότητα του #MeToo και την ταύτιση της καταγγελίας με την απόδειξη (να θυμίσουμε εδώ την περίπτωση του Κέβιν Σπέισι, που αναφέρεται στο βιβλίο ότι έμεινε απένταρος και χωρίς δουλειά για τις κατηγορίες από τις οποίες αθωώθηκε).

Στο βιβλίο του αποκαλύπτει τι είναι αυτή η διάθεση ακύρωσης της κουλτούρας, ή αλλιώς cancel culture, όπου κλασσικά έργα ανακαλύπτονται ξανά υπό το σοβιετικό πρίσμα της καινούργιας “Ιεράς Εξέτασης” που δεν είναι άλλη από την πολιτική ορθότητα και ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι καταργούνται τα αρχαία ελληνικά σε όλα τα γνωστά πανεπιστήμια, όπως το Princeton, γιατί όπως και τα λατινικά, ξαφνικά ανακαλύφθηκε ότι θεωρούνται εργαλεία του “συστημικού ρατσισμού”. Το αρχαιολογικό μουσείο του πανεπιστημίου του Cambridge πρόκειται ή μπορεί να έχει τοποθετήσει πινακίδες που εξηγούν τη φαινομενική “λευκότητα” και την έλλειψη ποικιλομορφίας των εκτιθέμενων αρχαίων γύψινων εκμαγείων γλυπτών.

Ο Πανόπουλος γράφει στο βιβλίο του: “Οταν μια καθηγήτρια Αγγλικών (σ.σ. σε γυμνάσιο της Μασαχουσέτης) νιώθει περήφανη γιατί “ακύρωσε” την Οδύσσεια του Ομήρου, λόγω ρατσισμού και σεξισμού και περιμένει τους followers της να χειροκροτήσουν, καταλαβαίνουμε το βάθος του προβλήματος”. Ετσι ο Γιώργος μαζί με άλλους συγγραφείς όπως ο Γάλλος Πασκάλ Μπρικνέρ αντιστέκονται στη λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας, το “τέλος του χαβαλέ” που είχε γράψει κάποτε ο μακαρίτης Νίκος Ζαχαριάδης στο Nitro. Η συζήτησή μας ξεκίνησε από το δικαίωμα υιοθεσίας στις gay οικογένειες.

-Υπάρχουν «κίνδυνοι» στην ανατροφή ενός παιδιού όταν αυτή γίνεται χωρίς αναφορά ή διάκριση των 2 φύλων;
Η προσαρμογή σε νέες μορφές γονεϊκότητας θα συνεχιστεί και μάλιστα αμετάκλητα. Ενα παιδί αυτή τη στιγμή μπορεί να προέρχεται από τρεις μητέρες: η πρώτη δωρίζει τα ωάριά της (γενετική μητέρα), η δεύτερη κυοφορεί και γεννά (παρένθετη μητέρα) και η τρίτη το υιοθετεί και το ανατρέφει (κοινωνική μητέρα). Η «οικογένεια» βρίσκεται υπό εξέλιξη. Σαφώς και υπάρχουν δυσκολίες στην ανατροφή ενός παιδιού ούτως ή άλλως, κατά πόσο από δύο άντρες ή δύο γυναίκες. Τα θέματα που ανακύπτουν είναι εξαιρετικά σοβαρά και καινούργια και δεν αντιμετωπίζονται με κατασταλτικούς νόμους και απαγορεύσεις αλλά με επιχειρήματα, έρευνες, εμπειρία, ψυχραιμία και διάλογο.

-Μπορεί να υπάρξει σκοτεινή πλευρά στην έννοια της “συμπερίληψης”;
Μετά τις διαδηλώσεις για τη δολοφονία του George Floyd από τον αστυνομικό στην Αμερική χιλιάδες εταιρείες αύξησαν τη χρηματοδότηση για προγράμματα ποικιλομορφίας, ισότητας και ένταξης (DEI) στους υπαλλήλους τους, διοργανώνοντας σεμινάρια που αναλαμβάνουν να εξαφανίσουν τις προκαταλήψεις τους. Σωστά. Ομως. Σε αυτά τα μαθήματα οι εργαζόμενοι της Coca Cola μαθαίνουν να συμπεριφέρονται ως «λιγότερο λευκοί», η Disney βάζει τους λευκούς εργαζομένους της να φτιάξουν μια λίστα με τα προνόμιά τους και να αναρωτηθούν γι΄ αυτά και η Lockheed Martin έκανε τριήμερο σεμινάριο στα υψηλόβαθμα στελέχη της με σκοπό να αποδομήσουν την «κουλτούρα των προνομίων τους». Η ταξινόμηση του εργαζόμενου με βάση το χρώμα του δέρματός του και τον σεξουαλικό προσανατολισμό του έγινε ο καινούργιος ρατσισμός.

-Τι σκέψεις θα έκανες αν βρισκόσουν σε μια τουαλέτα για όλα τα φύλα;
Ποια είναι «όλα» τα φύλα; Τα φύλα είναι δύο. Αρσενικό/θηλυκό. Α ναι. Οι επιλογές φύλου και ο αυτοπροσδιορισμός είναι ο ασκός του Αιόλου, που άνοιξαν οι woke σταυροφόροι φτάνοντας ήδη τις σεξουαλικές επιλογές στις 110 σύμφωνα με την Wikipedia και συνεχίζουν να αυξάνονται.

-Η αφύπνιση του “woke” δεν ακούγεται λίγο οργουελική;
Οι συνειρμοί μου στο woke,- «αφύπνιση», «ξύπνα»- περιστρέφονται γύρω από παραχριστιανικές σέχτες που ετοιμάζονται για το έτος 0 της Δευτέρας Παρουσίας.

-Ποιες είναι οι ελληνικές woke νησίδες;
Από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι διασημότητες με επιρροή, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στον φανατισμένο ιντερνετικό όχλο, υιοθετείται μια ομοιόμορφη «σωστή» άποψη για θέματα όπως το φύλο, η φυλή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η σεξουαλικότητα  και το κλίμα.  Μια ενιαία άποψη που δεν απέχει από τη σοβιετική προπαγάνδα, ή τον αμερικάνικο μακαρθισμό. Οι διαφορετικές απόψεις αντιμετωπίζονται με υστερία και  απειλές προκαλώντας τη χειρότερη μορφή λογοκρισίας που είναι η αυτολογοκρισία. Να φοβάσαι να πεις τη γνώμη σου γιατί θα λυντσαριστείς.

-Φοβάσαι τον εκσυγχρονισμό της χώρας μας;
Αν ο εκσυγχρονισμός αποτελείται από το woke Δόγμα, δηλαδή από μια νέα θρησκευτικού τύπου σκληροπυρηνική θεώρηση της πραγματικότητας τότε ναι με τρομάζει.

-Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το woke κίνημα είναι το πιστόλι με το οποίο αυτοκτονεί ο δυτικός πολιτισμός;
Ποιες είναι οι μεγάλες ιδέες της Δύσης; Ο ορθολογισμός, η αυτοκριτική, η αναζήτηση της αλήθειας, το κράτος δικαίου, η ισότητα ενώπιον του νόμου, η ελευθερία της συνείδησης και της έκφρασης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η φιλελεύθερη δημοκρατία. Οι ταλιμπάν του woke Δόγματος -που είναι μια πολιτική ορθότητα στα κάγκελα- πιστεύουν ότι ο Δυτικός πολιτισμός είναι μολυσμένος από πατριαρχία, λευκά προνόμια, αποικιοκρατία, συστημικό ρατσισμό, δουλεμπόριο, μισογυνισμό και αυταρχικές δομές εξουσίας. Ο γουοκισμός είναι η μοντέρνα θρησκεία που κατηγορεί την ελευθερία του λόγου και την αντίθετη άποψη ως δικαιολογίες για κηρύγματα μίσους. Αυτή η λογική ομαλοποιεί την τυραννία. Λένε ότι όποιος δεν συμμορφώνεται με κάθε πτυχή του woke Δόγματος είναι ακροδεξιός ή φασίστας. Αλλά οι πραγματικοί φασίστες στη Μέση Ανατολή και στην Κίνα; «Ποιοι είμαστε εμείς για να τους κρίνουμε;», απαντάνε, «δείχνει ιμπεριαλισμό και ασέβεια να επέμβουμε στην κουλτούρα και τα ήθη τους». Αν η Δύση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδιαίτερα, θέλουν να παραμείνουν η καρδιά του ελεύθερου κόσμου, πρέπει να απαντήσουμε επειγόντως στο ερώτημα: πώς θα επικρατήσουμε σε έναν ιδεολογικό αγώνα εναντίον των αντιπάλων μας, όταν μισούμε τόσο πολύ τον εαυτό μας;

-Τι σε έκανε να τα γράψεις όλα αυτά;
Το ενδιαφέρον μου ξεκίνησε όταν η διάσημη συγγραφέας του Χάρι Πότερ, η J. K. Rowling, βρέθηκε στο επίκεντρο της οργής των woke μαχητών, επειδή έκανε like σε ένα tweet της Maya Forstater, η οποία έχασε τη δουλειά της το 2019 επειδή έγραψε στο twitter ότι «οι άνδρες δεν είναι γυναίκες». Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες, με κατηγορίες ότι η Forstater «σκοτώνει τρανς ανθρώπους με το μίσος της» επειδή απλώς εξέφρασε τη γνώμη της. Αμέσως μετά στοχοποιήθηκε και η Rowling, επειδή έγραψε ότι «αν το φύλο δεν είναι πραγματικό, δεν υπάρχει έλξη για το ίδιο φύλο. Αν το φύλο δεν είναι πραγματικό, η βιωμένη πραγματικότητα των γυναικών παγκοσμίως διαγράφεται. Γνωρίζω και αγαπώ ανθρώπους που είναι τρανς, αλλά η διαγραφή της έννοιας του φύλου αφαιρεί την ικανότητα πολλών να µιλούν ουσιαστικά για τη ζωή τους. ∆εν είναι µίσος να λες την αλήθεια», έγραψε στο Twitter. Τέτοια περιστατικά που απλώθηκαν σαν ιός σε όλες τις εκφράσεις της ζωής με έκαναν να καταλάβω ότι η Δύση είχε μπει σε μια διαδικασία βίαιης και αυταρχικής αλλαγής των κοινωνιών.

*Το βιβλίο του Γιώργου Πανόπουλου “Woke Culture – Η βαρβαρότητα της “σωστής πλευράς” της Ιστορίας” κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις “Ελληνοεκδοτική”.