H Mareterra αποτελεί το νέο έργο τεχνητής γης – δημιούργημα του οξυδερκούς αρχιτέκτονα Renzo Piano.
Μόλις 60.000 τετραγωνικά μέτρα είναι αρκετά για το νέο έργο στο πριγκιπάτο της Κυανής Ακτής, το οποίο βρίσκεται ακόμα υπό κατασκευή και πρόκειται να δοθεί στο κοινό τον Δεκέμβριο του 2024. Θα φιλοξενήσει τα πιο ακριβά ακίνητα στον κόσμο, ένα μεγάλο θαλάσσιο βιότοπο και πολλά πολυτελή καταστήματα. Τόσο οι κατασκευαστές του, όσο και ο ιθύνων νους πίσω από αυτή την ιδέα, ο πρίγκιπας Αλβέρτος, υποστηρίζουν ένθερμα ότι αυτή η νέα πολυτελής γειτονιά θα δώσει στην ακτογραμμή του Πριγκιπάτου μια ολοκαίνουργια όψη, καθώς θα μετατραπεί σε πράσινους πνεύμονες του Μονακό. «Η Mareterra θα ενσωματωθεί τέλεια με την ακτογραμμή μας και σε λίγα χρόνια θα θεωρείται ως φυσική επέκταση της επικράτειάς μας», δήλωσε ο ίδιος.
Αυτή η φουτουριστική συνοικία, θα αποτελέσει ένα ιδιοφυές αρχιτεκτόνημα, καθώς θα βρίσκεται πάνω σε ένα οικόπεδο τεχνητής γης που έχει προσκολληθεί σε μια λωρίδα ακτογραμμής της περιοχής Larvotto. Τα σχέδια που έχουν δοθεί στη διασημότητα μαρτυρούν το κολοσσιαίο όραμα της ομάδας που κρύβεται πίσω από το μεταμορφωτικό αυτό έργο.
Ο Renzo Piano, νικητής του βραβείου Pritzker του 1998, φημισμένος για τα σχέδια του Κέντρου Georges Pompidou -που βρίσκεται στην καρδιά του Παρισιού και ολοκληρώθηκε το 1978- , αποτελεί τον βασικό δημιουργό του αρχιτεκτονήματος. Ο Renzo σχεδίασε το υπερπολυτελές κτίριο των 50 κατοικιών που φέρει το όνομά του, ενώ οι Stefano Boeri, Tadao Ando και Sir Norman Foster είναι μεταξύ των ονομάτων που έχουν σχεδιάσει ακίνητα στη συλλογή των 10 βιλών.
Η εταιρεία Valode & Pistre, με έδρα το Παρίσι, της οποίας τα έργα περιλαμβάνουν το Musée d’Art Contemporain στο Μπορντό και τα κεντρικά γραφεία της Clarins στο Neuilly-sur-Seine της Γαλλίας, επέβλεψε τον γενικό σχεδιασμό καθώς και τον σχεδιασμό του συγκροτήματος διαμερισμάτων Les Jardins d’Eau, ενώ οι χώροι πρασίνου ανατέθηκαν στον αρχιτέκτονα τοπίου Michel Desvigne, ο οποίος έχει συνδυάσει τη διδασκαλία στο Χάρβαρντ με τη δημιουργία εξωτερικών περιβαλλόντων για τους Rem Koolhaas, Jean Nouvel και Herzog and de Meuron.
Η ανάκτηση γης από τη θάλασσα δεν είναι φυσικά καινούργια ιδέα για τους Μονεγάσκους αρχιτέκτονες. Το Μονακό καταβροχθίζει τα γύρω ύδατα εδώ και δεκαετίες -από τη δεκαετία του 1950, το 20% της επιφάνειας του πριγκιπάτου έχει δημιουργηθεί με αυτόν τον τρόπο.
Ωστόσο, η Mareterra είναι μια από τις πιο φιλόδοξες προσπάθειες μέχρι σήμερα. Ένα μεγαλειώδες δημιούργημα που σίγουρα ξεπερνάει κάθε προηγούμενη γενναιόδωρη χορηγία των μοναρχών του κράτους. Ειδικότερα αν σκεφτούμε ότι αυτή η «συνήθεια» διαρκεί τουλάχιστον τα τελευταία 150 χρόνια, με κάθε ηγεμόνα να έχει αφήσει το σημάδι του στο τοπίο του Πριγκιπάτου, είτε με την επέκταση του Port Hercule, είτε με την κατασκευή της Fontvieille 240 στρεμμάτων (τριπλάσια σε μέγεθος από αυτή τη νέα περιοχή).
Μια πλωτή οικολογική πόλη
Ωστόσο, η ειδοποιός διαφορά της Mareterra εντοπίζεται στις πρωτοποριακές, βιώσιμες τεχνικές δόμησης, αλλά και την τοποθεσία που βρίσκεται στην καρδιά της μελλοντικής ανάπτυξης του Πριγκιπάτου. Το έργο αυτό θα αποτελέσει την πρώτη οικολογική περιοχή του Μονακό, μια ιδέα που ξεκίνησε πριν από δέκα και πλέον χρόνια και θα περιλαμβάνει πέντε κτίρια, δέκα βίλες, μια μαρίνα, έναν λόφο φυτεμένο με χίλια δέντρα, έναν παραλιακό πεζόδρομο και καταστήματα. Με την παράδοσή του ο διευθύνων σύμβουλος που είναι υπεύθυνος για το σύνολο της επιχείρησης, Guy-Thomas Levy-Soussan, εκτιμά ότι θα δώσει στο Πριγκιπάτο μια ολοκαίνουργια πράσινη όψη, με το έδαφός του να βρίθει από κήπους.
Η μοναδικότητά του έργου έγκειται στην υιοθέτηση πρακτικών που σέβονται το θαλάσσιο περιβάλλον και το βοηθούν να αναπτυχθεί, γεγονός που μαρτυρά και το όνομά του, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τα δύο συμπληρωματικά στοιχεία του έργου: τη θάλασσα και τη γη. «Όλα γίνονται με σεβασμό στην πανίδα και τη χλωρίδα» εξηγεί ο Levy-Soussan. Αυτή είναι η δέσμευσή του προς το Πριγκιπάτο και τον ηγεμόνα, καθώς για πρώτη φορά, μεταφέρθηκαν περισσότερα από 500 τετραγωνικά μέτρα ποσειδωνίας, που ξαναφυτεύτηκαν στο καταφύγιο Larvotto.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό, αφού επιτεύχθηκε η διαφύλαξη ενός φυτού ζωτικής σημασίας για το θαλάσσιο οικοσύστημα και τη Μεσόγειο. Επίσης σε όλο το μήκος της Mareterra έχουν δημιουργηθεί ρηχά νερά και φυτώρια όπου έρχονται τα ψάρια για να αναπαραχθούν, περιμένοντας ότι η θαλάσσια ζωή θα ευδοκιμήσει κατά μήκος της νέας ακτογραμμής και να ελαχιστοποιηθούν οι υποβρύχιες επιπτώσεις στους κοντινούς κοραλλιογενείς υφάλους.
Το έργο αυτό, που βρίσκεται στα ράφια εδώ και χρόνια, με την πρώτη εκδοχή του όμως να μην ανταποκρίνεται στις οικολογικές προδιαγραφές του Πριγκιπάτου, έχει ήδη ξεκινήσει να ανεβάζει την κτηματομεσιτική οικονομία της περιοχής.
Βέβαια το Μονακό ενδείκνυται για αντίστοιχες αγορές. Η ελκυστικότητα της διαμονής στο Μονακό έγκειται εδώ και καιρό στις φιλικές προς τη φορολογία πολιτικές του, με την απουσία εισφορών επί των κεφαλαιακών κερδών, του εισοδήματος και της περιουσίας του πριγκιπάτου να αποτελούν τον λόγο για τον οποίο ο συγγραφέας Σόμερσετ Μομ το περιέγραψε αξιομνημόνευτα ως το αυθεντικό “ηλιόλουστο μέρος για σκιερούς ανθρώπους“.
Η Mareterra συγκεκριμένα, θα φιλοξενήσει αυτό που οι κατασκευαστές του ελπίζουν ότι θα είναι το πιο ακριβό ακίνητο στον κόσμο. Και ενώ τα οικιστικά ακίνητα στο Μονακό πωλούνται κατά μέσο όρο 50.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ένας τοπικός εμπειρογνώμονας ισχυρίζεται ότι η Mareterra θα “πιάσει” το διπλάσιο ποσό.
Credits: mareterra.com, RPBW Architects