Ο ποδηλατικός Γολγοθάς του Tour de France.
Ο Γύρος της Γαλλίας είναι ένας ετήσιος ανδρικός ποδηλατικός αγώνας πολλαπλών σταδίων. Είναι ο παλαιότερος από τους τρεις μεγάλους γύρους (τον Tour de France, το Giro d’Italia και τη Vuelta a España). Ο φετινός Γύρος της Γαλλίας χωρίζεται σε 21 στάδια (etapes) από τα οποία το 9ο που ανεβαίνει στα Πυρηναία όρη είναι και το πιο δύσκολο. Ξεκινάει από το χωριό St. Léonard de Noblat και καταλήγει στα προστατευμένα από την Unesco ηφαίστεια Chaine des Puys σε υψόμετρο 1,5 χιλιομέτρου και σε μια ανηφορική διαδρομή περίπου 183 χιλιομέτρων μέσα στον καυτό ήλιο. Οι ποδηλάτες από όλο τον κόσμο διανύουν πολλά χιλιόμετρα με ανηφορική κλίση. Και για να φτάσουν στο Puy De Dome πρέπει να καλύψουν απόσταση 13,3 χιλιομέτρων με μέση ανηφορική κλίση 7,7% – από την οποία τα δυσκολότερα 5 χιλιόμετρα είναι σε κλίση 11,3%.
Η ιδιαιτερότητα του Puy de Dome
Σε σύγκριση με άλλες αναβάσεις του Tour, το Puy de Dôme δεν είναι η μεγαλύτερη, η υψηλότερη ούτε η πιο απότομη. Η κορυφή του είναι σχετικά μέτρια, στα 1.415 μέτρα και το πιο δύσκολο τελευταίο τμήμα του διαρκεί μόλις 4 χιλιόμετρα, με τη μεγαλύτερη κλίση να είναι περίπου 14%. Ο άνθρωπος που ανέβηκε εκεί για πρώτη φορά το 1952, ο Jacques Goddet, την περιέγραψε ως διαδρομή που “κυριολεκτικά σπάει την πλάτη”.
Ο επικεφαλής της διοργανώτριας αρχής του Tour De France, Christian Prudhomme, λέει: “Δεν είναι μόνο η απότομη κλίση αλλά και το γεγονός ότι ο δρόμος στρίβει προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού, είναι αυτό που έχει κάνει αυτή την ανάβαση μυθική“.
Στην κορυφή βρίσκεται ο εμβληματικός πύργος του παρατηρητηρίου του βουνού, ένας ναός του 2ου αιώνα μ.Χ. με εκπληκτική θέα στο Clermont Ferrand και τη Chaîne des Puys, μια αλυσίδα από κώνους τέφρας και θόλους λάβας που εκτείνεται για 25 μίλια κατά μήκος της Massif Central.
Σε αυτό το στάδιο που ολοκληρώθηκε τις 9 Ιουλίου, θυμίζει τη μονομαχία μεταξύ του Raymond Poulidor και του Jacques Anquetil το 1964, αλλά και την τραγωδία του Βέλγου Eddy Merckx, που χτυπήθηκε από έναν θεατή έντεκα χρόνια αργότερα. Ο Γύρος ευδοκιμεί από τους μύθους που δημιουργεί: ο ορεινός γίγαντας της “Άνω Βιέννης” που φαίνεται από τόσο μακριά, με τη γιγαντιαία του κεραία, είναι ένας από αυτούς.
Η περίπτωση του ποδηλάτη Poulidor
Ο Poulidor είναι ο άνθρωπος που προσέδωσε μυθολογία σε αυτόν που τερματίζει μονίμως δεύτερος. Στη Γαλλία έχει επικρατήσει να λέγεται ότι είσαι ένας πολιτικός Poulidor όταν, για παράδειγμα, αποτυγχάνεις συστηματικά στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών. Και στο σχολείο, ο “Πούπου” όπως αποκαλούσαν τον Poulidor οι συμπατριώτες του, είχε τον λόγο του. “Στο σχολείο μου έδιναν το παρατσούκλι Poulidor επειδή ήμουν πάντα δεύτερη στην τάξη και η δίδυμη αδελφή μου πρώτη”, θυμάται η Elsa, μια τριαντάρα Παριζιάνα που μίλησε σε Γαλλική εφημερίδα. Δεν είναι προσβολή: ο Πουλιντόρ επωφελείται από ένα κεφάλαιο συμπάθειας που δεν διαθέτει ο αντίπαλος που εξακολουθεί να προηγείται.
Ο Poulidor λοιπόν δεν κέρδισε ποτέ το Tour de France. Σε αυτό το το σημείο της διαδρομής που το 1964 έτρεχε δίπλα στον πρώτο, τον “Natural Born Winner” του ποδηλατικού γύρου, Jacques Anquetil, τα έδινε όλα στον ανηφορικό δρόμο προς την κορυφή του Puy de Domes, ιδρωκοπούσαν τρέχοντας ο ένας δίπλα στον άλλο αλλά ο Poulidor κατέληγε στο τέλος να βλέπει πάντα την πλάτη του Jacques Anquetil. Η κόντρα τους έμεινε στην ιστορία της διοργάνωσης. “Δεν μπορεί να υπάρξει μια θρυλική μάχη χωρίς δύο εξίσου εντυπωσιακούς αντιπάλους. Ο Γύρος του 1964 είχε τον Raymond Poulidor και τον Jacques Anquetil. Και οι δύο είχαν τις ικανότητες να κερδίσουν τον Γύρο”.
O θρύλος της ποδηλασίας
Ο Jacques Anquetil ήταν ο πρώτος άνθρωπος που κέρδισε τον Γύρο πέντε φορές. Το 1961, κέρδισε την πολυπόθητη “κίτρινη φανέλα” στο 1ο στάδιο και την κράτησε μέχρι το τελευταίο. Ήταν γεννημένος νικητής. Ήταν ο άνθρωπος που έπρεπε να νικήσει το 1964, ο αντίπαλός του o Raymond Poulidor, που μεγάλωσε σε φάρμα και είχε τεράστιο φυσικό ταλέντο. Το 1959, υπέγραψε συμβόλαιο με την Mercier, την ίδια ομάδα στην οποία ξεκίνησε ο Anquetil. Μετά από δύο επιτυχημένες εκκινήσεις στον Γύρο και έναν θρίαμβο στη Vuelta, ήταν έτοιμος να διεκδικήσει τον τίτλο του Anquetil το 1964.
Τour de France 1964: Poulidor VS Anquetil
Ο Poulidor είχε τους Γάλλους φιλάθλους στο πλευρό του με τους δημοσιογράφους να σχολιάζουν πως οι Γάλλοι προτιμούν τους loοsers. Ήταν το ακριβώς αντίθετο από τον Anquetil. Ο Anquetil αποκαλούνταν ο “αριστοκράτης της ποδηλασίας” με τα ψηλά ζυγωματικά, τα στυλιζαρισμένα ξανθά μαλλιά, το απαλό χλωμό δέρμα, την έντονη βορειογαλλική προφορά και το κομψό στυλ ποδηλασίας. Ο Poulidor ήταν ο άνθρωπος του λαού, μιλούσε αργά με επαρχιακή προφορά, είχε ρυτιδιασμένο ηλιοκαμένο δέρμα και έμοιαζε με “μπουλντόγκ που έκανε πετάλι στο ποδήλατο” έγραφε ο αγγλοσαξονικός Τύπος. Η πιο δραματική τους αντιπαράθεση θα συνέβαινε κατά τη διάρκεια του 20ου, τότε, σταδίου. Ο Anquetil είχε την κίτρινη φανέλα, αλλά ο Poulidor ακολουθούσε μόλις 56 δευτερόλεπτα πιο πίσω. Το σχέδιο του Poulidor ήταν να επιτεθεί κατά τη διάρκεια της ανάβασης στο Puy de Dôme και να πάρει το προβάδισμα στη γενική κατάταξη.
Το σκηνικό ήταν έτοιμο. Ανέβαιναν για 10 χιλιόμετρα σε έναν απότομο δρόμο μέχρι τον περίφημο κρατήρα Puy de Dôme. Πλάι-πλάι, ώμος με ώμο, αγκώνας με αγκώνα ήταν σαν “κλειδωμένοι” μαζί, σφάδαζαν από πόνο και πίεζαν σκληρά τα πετάλια. Άκουγαν ο ένας τον άλλον να αγκομαχάει για αέρα, παρά το γεγονός ότι μισό εκατομμύριο οπαδοί ζητωκραύγαζαν γύρω τους. Ήταν ένα αξιοθέατο, ένας έντονος αγώνας. Ο Poulidor ήταν το φαβορί επειδή ήταν ο καλύτερος στις αναβάσεις, αλλά ο Anquetil χρησιμοποιούσε το καλύτερο όπλο του, τη στρατηγική.
Ενώ ο Julio Jiménez και ο Federico Bahamontès ανέβαιναν τον ολοένα και πιο ανηφορικό δρόμο προς την κορυφή του ηφαιστείου, έχοντας στο μυαλό τους τη νίκη στο στάδιο και τους πόντους στο βουνό, ο Poulidor και ο Anquetil παρέμειναν κλειδωμένοι πίσω τους, κυριολεκτικά ώμος με ώμο, ο ένας δίπλα στον άλλο. Μήπως ο Anquetil μπλόφαρε, οδηγώντας δίπλα στον αντίπαλό του σε μια προσπάθεια να κρύψει τη δυσφορία του και να αποτρέψει τον υπερβολικά προσεκτικό Poulidor από το να επιτεθεί; Δεν θα το μάθουμε ποτέ, αλλά όταν ο Poulidor εξαπέλυσε τελικά το φονικό του χτύπημα -σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή- έβαλε 42 δευτερόλεπτα στον μαχόμενο, για πρώτη φορά κουρελιασμένο Anquetil σε λιγότερο από ένα χιλιόμετρο.
Ο υπερασπιστής του τίτλου παρέμεινε κίτρινος -με 14 δευτερόλεπτα διαφορά. “Αυτά είναι 13 περισσότερα από όσα χρειάζομαι”, δήλωσε στον τερματισμό. Καθώς ο “Maître Jacques”έπεφτε εξαντλημένος στο καπό του αυτοκινήτου του μάνατζερ της ομάδας του στην κορυφή του ηφαιστείου, γεννήθηκε ο μύθος της αντιπαλότητας των Anquetil και Poulidor και του Puy de Dôme. Τρεις φορές μπλόφαρε προσποιούμενος ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει το ρυθμό. Τρεις φορές ο Poulidor προσπάθησε να τον αποτινάξει χωρίς επιτυχία, εξαντλώντας τον εαυτό του. Όταν ο Poulidor προσπάθησε να επιτεθεί ξανά, ο Anquetil έπιασε τη φανέλα του γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσε να απαντήσει με άλλη επίθεση με τα πόδια του. Ο Anquetil έχασε την ηθική μάχη, αλλά κατάφερε να κρατηθεί στον αγώνα. Και τελικά έμεινε στην ιστορία κερδίζοντας με διαφορά 55 δευτερολέπτων. Ο Jacques Anquetil ήταν Γάλλος ποδηλάτης αγώνων δρόμου και ο πρώτος ποδηλάτης που κέρδισε τον Γύρο της Γαλλίας πέντε φορές, το 1957 και από το 1961 έως το 1964.
Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal image