Ο Αρης Σκλαβενίτης αναδείχθηκε για τρίτη φορά κορυφαίος σομελιέ της Ελλάδας στον ετήσιο πανελλήνιο διαγωνισμό και εκπροσωπεί πλέον τη χώρα μας στην αντίστοιχη παγκόσμια διοργάνωση.
Μετά από γραπτές εξετάσεις σε θεωρητικά θέματα, πρακτικές ασκήσεις που αφορούν την τεχνική του σέρβις, τυφλή γευστική δοκιμή κρασιών, τυφλή γευσιγνωσία αποσταγμάτων, αρμονία κρασιού – φαγητού στον χώρο της εστίασης, τυφλή αναγνώριση κρασιών, σέρβις αφρώδους κρασιού, μετάγγιση ερυθρού, και άλλα τέτοια, που έγιναν στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, προκρίθηκαν τρεις, για να αναδειχθεί τελικός νικητής ο Aρης Σκλαβενίτης που ξεχώρισε για άλλη μια φορά. Δεύτερη και τρίτη θέση κατέλαβαν ο Παναγιώτης Κατσούδας, wine director της Tsaknakis Premium Brands και ο Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος, head sommelier του Noema Mykonos. To newmoney μίλησε με τον μεγάλο νικητή:
Ποια είναι τα μεγάλα ατού των ελληνικών κρασιών;
Οι γηγενείς ποικιλίες τους, που είναι πρωτότυπες παγκοσμίως αλλά και το terroir, δηλαδή οι περιοχές της Ελλάδας στις οποίες φύονται. Κάποιες από αυτές δίνουν ήδη ιδιαίτερα κρασιά που εκτιμιούνται από την παγκόσμια οινική κοινότητα και τους wine lovers, όπως η Σαντορίνη, η Νάουσα και η Κεφαλονιά.
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σου οι μεγάλοι σταθμοί του ελληνικού κρασιού κυρίως τα τελευταία χρόνια;
Τα τελευταία 15 έως 20 χρόνια το μεγάλο βήμα ήταν – και είναι – το πέρασμα από το χύμα στο εμφιαλωμένο, η μεγάλη βελτίωση στις τεχνικές και η εμβάθυνση στην παλαίωση. Το επόμενο στάδιο θα είναι η ανάληψη από τη νέα γενιά των οινοποιείων, η οποία οπλίζεται με σοβαρές σπουδές και με μία παγκοσμιοποιημένη γνώση του κρασιού.
Ποια θεωρείς ότι είναι η θέση του ελληνικού κρασιού στο παγκόσμιο παιχνίδι;
Τα ελληνικά κρασιά μπορούν πια να κοιτάνε στα μάτια πολλά ξένα κρασιά, κυρίως μέσα από την ποιοτική τους άνοδο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ελληνικές ποικιλίες γίνονται πια σεβαστές και αποδέκτες και μάλιστα κάποιες από αυτές διεθνοποιούνται, όπως το Ασύρτικο και το Ξινόμαυρο. Σε λίγο θα μιλάμε σαφώς για Ασύρτικο ή Ξινόμαυρο που έχει μεγαλώσει και οινοποιηθεί εκτός Ελλάδας. Με δυο λόγια η θέση του ελληνικού κρασιού είναι στον Παλαιό κόσμο και με Boutique κρασιά.
Ποιοι είναι οι δικοί σου μελλοντικοί στόχοι;
Πρώτον με την τελευταία βράβευση μου έκλεισε ένας κύκλος, μία και δεν μπορώ να συμμετάσχω σε επόμενο διαγωνισμό στην Ελλάδα, αφού έχω κατακτήσει τρεις φορές την πρώτη θέση σε απανωτούς διαγωνισμούς και τέταρτη συμμετοχή δεν επιτρέπεται από τους κανονισμούς. Τα επόμενα λοιπόν βήματα είναι ο παγκόσμιος διαγωνισμός στο Παρίσι του 2023 σε λίγες μέρες, στον οποίον θα συμμετάσχω εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Κατόπιν επόμενος παγκόσμιος διαγωνισμός το 2026, που επίσης θα εκπροσωπήσω την Ελλάδα, που ακόμα δεν ξέρουμε πού θα γίνει. Τέλος, με αυτές τις κατακτήσεις στην τσέπη θα ήθελα να οργανώσω έτσι τη ζωή μου, ώστε το χόμπι που έκανα επάγγελμα, να το απολαμβάνω πια πιο ξεκούραστα.
Υποχωρεί η υψηλή γαστρονομία όπως φαίνεται, σε μία μετα-covid περίοδο;
Φυσικά υπήρξε μία υποχώρηση, αλλά νομίζω ότι τον τελευταίο περίπου ενάμιση χρόνο μοιάζει σαν να επανακάμπτει. Το βασικό φαινόμενο είναι ότι οι καταναλωτές δείχνουν να δίνουν σημασία στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Ενδεικτικό είναι ότι τα premium προϊόντα, σαμπάνιες ιδιαίτερες τεκίλες, παλαιωμένα ουίσκι, σπάνια και συλλεκτικά κρασιά, είναι σχεδόν πάντα out of stock. Με αυτό δεδομένο θα μπορούσαμε να πούμε – μια και μιλάμε εδώ για το κρασί – ότι αποτελεί πια μία καλή επένδυση στην πορεία των χρόνων, μιας και μοιάζει να δίνει παραπάνω από 8% απόδοση.
Ποιά είναι μερικά από τα ελληνικά κρασιά που για κάποιον λόγο θεωρείς ότι αφήνουν ένα στιβαρό αποτύπωμα;
Η απρόσμενη, θα έλεγε κανείς, επιτυχία των τελευταίων ετών είναι το ροζέ Idylle d’achinos από Αγιωργίτικο, Grenache, Syrah του Μελά. Κρασιά με την καλύτερη σχέση ποιότητας τιμής είναι αυτά που προέρχονται από τη Νάουσα και τελευταία από την Κεφαλονιά. Ενα από τα κρασιά που θα το χαρακτήριζα ιδιαίτερα γοητευτικό είναι το Λακομάτια (Lacomatia) από Ρομπόλα Κεφαλονιάς του Σκλάβου. Εμβληματικά κρασιά τουλάχιστον για μένα, έτσι όπως εγώ τα εισέπραξα, είναι η Ράμνιστα του Κυρ-Γιάννη, είναι το Νυχτέρι του Χατζηδάκη από τη Σαντορίνη, το Gramina του Βασάλτη από το ίδιο νησί και η Αντιγόνη 2004, ένα Λιάτικο – Μανδηλαριά, ξηρό από τη Σητεία της Κρήτης, του Οικονόμου.
* Ο Aρης Σκλαβενίτης έχει πτυχίο στην Οινολογία, είναι πιστοποιημένος Sommelier από την Παγκόσμια Ενωση Οινοχόων, είναι μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Οινοχόων και Head Sommelier και ιδιοκτήτης στο Oinoscent Wine Food Cellar.
Εισαγωγική φωτογραφία: Getty Images / Ideal Image