–Χαίρετε, όσο χειμωνιάζει και πιέζεται η κατάσταση στις ΜΕΘ τόσο θα πυκνώνουν οι σκέψεις για πιο σκληρά μέτρα στους ανεμβολίαστους. Αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, αλλά πραγματικά το πιο αποτελεσματικό μέτρο -με βάση την εικόνα των νοσηλειών- θα ήταν αυτό που πήρε ο Μακρόν στη Γαλλία, δηλαδή ο υποχρεωτικός εμβολιασμός όσων είναι άνω των 65 ετών, γιατί σε αυτές τις ηλικίες και πάνω θερίζει η πανδημία. Δύσκολη η άσκηση, που λένε και στο Μ.Μ., αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο χειμώνας στην Ελλάδα μόλις ξεκίνησε. Διαβάζω και δηλώσεις χθεσινές της υπουργού Μίνας Γκάγκα ότι θα τεθεί προς συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή και το μέτρο να μπαίνουν μόνο με rapid test οι ανεμβολίαστοι στα σούπερ μάρκετ. Μια χαρά το βλέπω, να βάλουν μάλιστα τα σούπερ μάρκετ να πληρώνουν τα τεστ για να έχουν και ανταγωνισμό μεταξύ τους. Έλεος, έναν σκασμό λεφτά βγάλανε και συνεχίζουν να βγάζουν, ας κάνουν και κάτι για την κοινωνία.
-Σε αλλά νέα. είδαμε χθες την έρευνα της Metron Analysis για το ΚΙΝΑΛ και… μπερδευτήκαμε παραπάνω, γιατί όντως η εικόνα είναι πολύ σύνθετη, που ούτε οι δημοσκόποι μπορούν να διακρίνουν προς τα πού θα πάει το πράγμα. Θυμίζει Ρέμο η υπόθεση… «μπορεί να μπω, μπορεί να βγω, μπορεί να φύγω και να ξαναρθώ», που λέει και το άσμα. Το μόνο που φαίνεται είναι ότι για τον ΓΑΠ χλωμό φαίνεται, αφού δείχνει ο κόσμος να μην (τον) έχει ξεχάσει και τελείως. Σήμερα έχει άλλη δημοσκόπηση της Marc και έτσι θα πάρουμε μια ακόμη γεύση.
-Μου λένε ότι οι εν Ελλάδι εκπρόσωποι του ομίλου Ιβάν (ένας είναι!) ζητούν χρηματοδότηση από τράπεζες για τα έργα που εκκρεμούν – λιμάνι Θεσσαλονίκης και ξενοδοχείο Πόρτο Καρράς. Δεν φαίνεται όμως εύκολη υπόθεση, αν και λογικά θα έπρεπε, με τόσο καλά έργα και τόσο ισχυρό κεφαλαιακά επενδυτή. Γιατί, άραγε, δεν σας φαίνεται παράξενο;
-Τι εβδομάδα είναι αυτή; Πάμε για καταιγισμό ειδήσεων. Ξεκινάμε από αύριο Τρίτη που ξεκινά το trade για τα νέα χαρτάκια της ΔΕΗ. Αύριο επίσης ξεκινούν οι παρουσιάσεις στο ΤΧΣ των υποψηφίων επενδυτών για την Τράπεζα Αττικής. Με λίγη καλή τύχη μπορεί να γίνει ένα σημαντικό βήμα για να τελειώσει το θρίλερ για το μέλλον της Atticabank. Αυτήν την εβδομάδα επίσης ο Αndrew (o Γαβριηλίδης ντε, της Egon Zehnder) θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει τη λίστα με τα πρώτα ονόματα από τα οποία θα προκύψει η short list για τον νέο πρόεδρο του Χρηματιστηρίου και CEO της ΕΧΑΕ.
-Εχεις κατασκευαστική; Μεγάλη πόρτα θα διαβείς, γιατί έρχονται δουλειές με φούντες. Πριν παρεξηγηθώ, να σας πω ότι στο υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών έκαναν δουλειά κι έχουν ωριμάσει προκηρύξεις διαγωνισμών για σημαντικά οδικά έργα, αλλά και έργα του ΟΣΕ. Οι συγκεκριμένοι διαγωνισμοί ξεκινούν και θα ανακοινώνονται μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2022. Μιλάμε για τέσσερα οδικά έργα που, μαζί με αυτά του ΟΣΕ, έχουν προϋπολογισμό λίγο πάνω από 5 δισ. Πόσοι κλάδοι υπάρχουν σήμερα που έχουν τέτοια θεόρατα budget μπροστά τους; Για αυτό σας λέω: …με φούντες.
-Με την ευκαιρία να σας πω ότι στο υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών θα βγάλουν ως το τέλος του έτους και τους πίνακες με τις νέες τιμές (για τα δημόσια έργα που είναι υπό εκτέλεση) λόγω της ανόδου υλικών και πρώτων υλών. Το θέμα καίει τον κλάδο γιατί με την ανοδική έκρηξη των τιμών υπάρχουν αρκετές υπογεγραμμένες συμβάσεις για έργα που θα μείνουν στον αέρα αν δεν αναθεωρηθούν. Στο υπουργείο αναγνωρίζουν το πρόβλημα, παρακολουθούν την εξέλιξη των τιμών σε εβδομαδιαία βάση (υποστηρίζουν πως έχει αρχίσει να σταθεροποιείται η αγορά) αλλά δεν μπορούν (και δικαίως) να κατανοήσουν πώς γίνεται ενώ οι συμβάσεις δεν βγαίνουν, ταυτόχρονα οι εκπτώσεις με τις οποίες χτυπιούνται τα νέα έργα να συνεχίζουν να είναι ακόμη της τάξης του 30 και 40%. Ελα ντε; Αν τα καταλαβαίναμε αυτά τα μυστήρια θα είχαμε γίνει εργολάβοι, όχι δημοσιογράφοι.
-Aκούω από έγκυρες πηγές που παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα πράγματα, ότι παρατηρούνται συγχυτικά φαινόμενα (είδατε τι κομψά το διατυπώνω) μεταξύ των συναρμοδίων υπουργείων όσoν αφορά το πώς “συνεργάζονται” μεταξύ τους Ταμείο Ανάπτυξης, ΕΣΠΑ και Αναπτυξιακός Νόμος για τις εκταμιεύσεις χρημάτων σε επιχειρήσεις. Ενίοτε δε, τα εν λόγω φαινόμενα είναι έντονα, κοινώς -στην καθομιλουμένη- έχουν μπλέξει τα μπούτια τους.
–Νέες business: Εντός των επομένων ημερών θα τρέξει η διαγωνιστική διαδικασία για τη δεύτερη φάση της «Πολιτεία Καινοτομίας», στο παλιό εργοστάσιο της ΧΡΩΠΕΙ στην Πειραιώς. Ο χώρος θα ανοικοδομηθεί για να στεγάσει νεοπαγείς επιχειρήσεις καινοτομίας ώστε να λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος για επαφές με άλλες επιχειρήσεις, συγκέντρωση κεφαλαίων, άντληση τεχνογνωσίας κ.λπ. Λέγεται, μάλιστα, πως υπάρχει έντονο ενδιαφέρον όταν ολοκληρωθεί το project να δώσουν το «παρών» μεγάλα ονόματα -μεταξύ άλλων έχει ακουστεί η Αmazon– αλλά και άλλοι. Ο στόχος είναι ο ανάδοχος να εγκατασταθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο 2022. Μη δεσμευτικές προσφορές στην πρώτη φάση του διαγωνισμού είχαν υποβάλει ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΙΝΤΡΑΚΑΤ και Dimand.
–Παλιές αμαρτίες: Μετά την αποκάλυψη των «Pandora Papers», που έφεραν στο φως τις διαδρομές χρήματος διαφόρων δισεκατομμυριούχων, με τη συμμετοχή σε ορισμένες περιπτώσεις και ισχυρών ονομάτων της παγκόσμιας πολιτικής ελίτ, ενεπλάκη μέσω κυπριακού δικηγορικού γραφείου με ισχυρές διασυνδέσεις και το όνομα του Ρώσου billionaire Λεονίντ Λεμπέντεφ. Αλλωστε, στη Μεγαλόνησο οι πάντες γνωρίζουν ότι ο Λεμπέντεφ είναι εδώ και μια δεκαετία κάτοχος κυπριακού διαβατηρίου. Ο Ρώσος ολιγάρχης, μεταξύ άλλων, σχεδίαζε επενδύσεις και στην ελληνική ενεργειακή αγορά. Ο Λεμπέντεφ περί το 2016-2017 είχε εμφανιστεί στη χώρα μας πρόθυμος να κάνει μεγάλα επενδυτικά ανοίγματα. Μάλιστα, δεν ήταν «άγνωστος» στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, καθώς το 2013 είχε συμμετάσχει με την εταιρεία του Sintez στον πρώτο διαγωνισμό για την αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ. Τότε είχε καταθέσει μια προσφορά μαμούθ ύψους 1,9 δισ. ευρώ για να πάρει το 66% του ΔΕΣΦΑ μαζί με τη ΔΕΠΑ.
-Η υπόθεση δεν προχώρησε, αλλά λίγα χρόνια μετά ο Λεμπέντεφ επέστρεψε με διάθεση να κάνει νέες επενδύσεις για τις οποίες και υπέβαλε σχετικές αιτήσεις στη ΡΑΕ. Η μία, από την εταιρεία Sintez Green Energy Hellas, αφορούσε άδεια προμήθειας, εντός κι εκτός Eθνικού Συστήματος Mεταφοράς για αγωγό εφοδιασμού με LNG και CNG. H δεύτερη, μέσω της Windows International Hellas, ήταν για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου, από τη N. Mεσημβρία Θεσσαλονίκης μέχρι τη Γευγελή των Σκοπίων. Ο ίδιος άλλωστε είχε προχωρήσει στο στήσιμο ενεργειακών υποδομών στα Σκόπια. H τρίτη κίνηση είχε γίνει από τη Sintez Energy Europe Constructing Limited που διεκδικούσε άδεια διανομής στις περιοχές Σερρών, Bέροιας και Kιλκίς για φυσικό αέριο μέσω αγωγών. Oυσιαστικά, επιδίωκε το στήσιμο ανεξάρτητης Eταιρίας Διανομής Aερίου σε περισσότερες από 20 πόλεις.
-Παράγοντες που είχαν επαφή μαζί του έλεγαν ότι τα φιλόδοξα πλάνα του Λεμπέντεφ έφταναν μέχρι στη δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου από τη Λιβύη μέχρι την Kρήτη και από εκεί στην Πελοπόννησο με τελικό προορισμό τη διασύνδεσή του με το εθνικό σύστημα, αλλά και το στήσιμο mega θαλάσσιου αιολικού πάρκου στο Aιγαίο. Εκείνη την εποχή μάλιστα ο Ρώσος ολιγάρχης εφέρετο να διαθέτει τη στήριξη της τότε κυβέρνησης, ενώ ορισμένοι υποστήριζαν ότι είχε περάσει και την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου. Από όλα τα παραπάνω φιλόδοξα σχέδια, δεν προχώρησε τίποτα και κάποια στιγμή ο Λεμπέντεφ «χάθηκε από το ραντάρ». Τώρα, το γιατί χάθηκε έχει να κάνει με το γεγονός ότι από ένα σημείο και μετά έπεσε στη… δυσμένεια του Κρεμλίνου που προχώρησε σε δέσμευση λογαριασμών κ.λπ. Έπειτα, το καλοκαίρι του 2019 το ανώτατο δικαστήριο της N. Yόρκης έβγαλε αρνητική απόφαση στην αγωγή του κατά δύο άλλων Pώσων ολιγαρχών, από τους οποίους διεκδικούσε περί τα 2 δισ. δολάρια. Tόσα «αποτιμούσε» το μερίδιο, το οποίο ο ίδιος θεωρούσε ότι δικαιούται από την πώληση της TNK-BP στον κρατικό ενεργειακό κολοσσό της Rosneft. Φέτος τον Φεβρουάριο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ν. Υόρκης τον δικαίωσε τελικά, ωστόσο τα ελληνικά σχέδια του Λεμπέντεφ έμειναν για τα καλά στο συρτάρι. Γιατί τα χάνουμε αυτά… τα κελεπούρια;
-«Some guys have all the luck», που τραγουδούσε ο Rod Stewart το μακρινό πλέον 1984, αφιερωμένο από τη στήλη στον εφοπλιστή Ντίνο Μαρτίνο. Γιατί μου έλεγαν ότι διεθνώς είναι ο συλλέκτης που κατέχει τους περισσότερους πίνακες του Ζαν Μισέλ Μπασκιά. Και, μάλιστα, τους αγόρασε όταν πουλιόνταν προς 100.000 και 200.000 δολάρια, προτού τα έργα του Αμερικανού ζωγράφου -που πέθανε μόλις 27 ετών- εκτοξευτούν στα ύψη του διεθνούς χρηματιστηρίου της τέχνης. Οι πίνακες του Μπασκιά άλλαξαν επίπεδο τιμών όταν ο Φίλιππος Νιάρχος έδωσε 3-4 εκατ. δολάρια (θα σας γελάσω για το ακριβές ποσό, αλλά μικρή σημασία έχει…) σε έναν πλειστηριασμό για να αποκτήσει ένα έργο του. Για αυτό και η στήλη υποστηρίζει ότι δεν αρκεί να είσαι έξυπνος και ικανός. Πρέπει να είσαι και τυχερός (ή, τουλάχιστον, να έχεις έναν σοβαρό σύμβουλο τέχνης).