–Χαίρετε, δεν είμαι θρήσκος, αλλά είμαι πλέον πολύ κοντά στο σημείο να ψάξω παπά να κάνουμε ευχέλαιο. Διυπουργική σύσκεψη στο ΜΜ να εξεταστεί η επισιτιστική επάρκεια, οι πιθανές ελλείψεις κ.λπ. Καλά κάνουν οι άνθρωποι, αλλά τι άλλο θα μας τύχει; Με τα μνημόνια χάναμε σπίτια από τα χρέη, με τον κορωνοϊό στοκάραμε χαρτιά υγείας, τώρα πάμε να στοκάρουμε αλεύρι, κι αν συνεχίσουμε έτσι μήπως το γυρίσουμε και στις χρυσές λίρες. Νόμιζα ότι μόνον εμείς οι δημοσιογράφοι είχαμε απομείνει με τα ξεχασμένα από άλλες εποχές ρεπορτάζ για “την επάρκεια της εορταστικής αγοράς”. Και να που τώρα η επισιτιστική επάρκεια γίνεται αντικείμενο διυπουργικής σύσκεψης. Αρχές δεκαετίας του ’50 θυμίζουν όλα αυτά, όχι 2022.
Οι λαϊκοί αγώνες των Δημάρχων
-Η “επανάσταση” των Δημάρχων ή -αν προτιμάτε- ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι… αρπάξουμε. Είναι γνωστό ότι ο Δήμαρχος Χαϊδαρίου προσέφυγε στο ΣτΕ και διεκδικεί την προβλήτα 4 των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, με αποτέλεσμα να κολλήσει η ιδιωτικοποίησή τους. Ο κύριος αυτός λοιπόν δημιούργησε σχολή, γιατί τη σκυτάλη του αγώνα, που τώρα δικαιώνεται, παίρνει ο δήμος Μοσχάτου-Ταύρου ο οποίος το πρωί της Πέμπτης καλεί με αγωνιστικές διαθέσεις τους δημότες (βάζει και δημοτικά λεωφορεία για τη μεταφορά τους) ώστε να διαμαρτυρηθούν, στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ στην Καραγιώργη Σερβίας (όπως αναφέρει στη σχετική ανακοίνωση) προκειμένου να εκφράσουν όλοι μαζί την κατηγορηματική αντίθεσή τους στην εκποίηση (σαφώς πιο επαναστατικό από το «αξιοποίηση») του κτιρίου του πρώην ΕΟΜΜΕΧ στον Ταύρο. Τι ζητά η διαπαραταξιακή, παρακαλώ, επιτροπή που συγκροτήθηκε; Μα, να παραχωρηθεί το κτίριο στον δήμο. Αυτό το βιολί που ξεκίνησε με τους δήμους θα μας βγει σε κακό, γιατί οι Δήμαρχοι δεν λένε κουβέντα όσο η περιουσία του Δημοσίου είναι εγκαταλελειμμένη και μόλις πάει να γίνει κάτι και να αξιοποιηθεί, θυμούνται να αντιδράσουν αποβλέποντας να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα. Φυσικά, ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείο δεν μπορούν να πάρουν απόφαση να χαρίσουν το κτίριο. Με νόμο του κράτους, η εντολή που έχουν είναι να αξιοποιήσουν την κρατική περιουσία επειδή, όπως θυμάστε, υπογράφηκαν και κάποια μνημόνια, με το τρίτο και μεγαλύτερο μόλις πριν από λίγα χρόνια. Για να βγει λοιπόν από τη λίστα των προς παραχώρηση περιουσιακών στοιχείων το συγκεκριμένο κτίριο, απαιτείται νομοθετική ρύθμιση με απόφαση της κυβέρνησης και ψήφιση από τη Βουλή. Βλέπετε κάποιον λόγο να συμβεί αυτό;
-Σημειώστε ότι ο ο δήμος Μοσχάτου-Ταύρου την περασμένη Δευτέρα πραγματοποίησε για αυτόν το λόγο συγκέντρωση στην περιοχή και τώρα κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις του. Σημειώστε επίσης ότι το αίτημα δεν είναι νέο (και υπό αυτήν την έννοια, για να είμαστε δίκαιοι, μοιράζεται τα πρωτεία με τον συνάδελφό του στο Χαϊδάρι) καθώς είχε υποβληθεί και επί υπουργίας Τσακαλώτου, τότε όμως ούτε στο Σύνταγμα έγιναν συγκεντρώσεις, ούτε είχε τη στήριξη βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως τώρα. Το ωραίο όμως είναι, τι σκοπεύει να κάνει ο δήμος το κτίριο; Σε πρώτη φάση -λέει- θα στεγαστεί, μεταξύ άλλων, το Μουσείο Εθνικής Αλληλεγγύης (;), μια Θερμοκοιτίδα Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και κάποια τμήματα του Πάντειου, το Χαροκόπειου και του Πανεπιστημίου Δ. Αττικής. Οσον αφορά τον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ, μέχρι την ερχόμενη Πέμπτη 31/3, την ημέρα της κινητοποίησης δηλαδή, αναμένονται στα γραφεία του Ταμείου οι δεσμευτικές προσφορές από τους υποψήφιους επενδυτές για το κτίριο του ΕΟΜΜΕΧ (αν έπειτα από όλα αυτά εμφανιστεί κάποιος θαρραλέος). Υ.Γ.: Επειδή η στήλη είναι αλληλέγγυα με τους λαϊκούς αγώνες κι αυτό το σχέδιο για Μουσείο Εθνικής Αλληλεγγύης με άγγιξε, οι αγωνιστές ας πάνε με τα λεωφορεία στην Καραγεώργη Σερβίας γιατί τα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ εχουν μεταφερθεί από την Κολοκοτρώνη.
To Χρηματιστήριο διατηρεί την ψυχραιμία του
Η χρηματιστηριακή μας αγορά πήρε μια βαθιά ανάσα, απαλλαγμένη από φοβισμένους και βιαστικούς πωλητές που δεν θέλουν να είναι εκτεθειμένοι σε «περίεργα πολεμικά τριήμερα». Οδηγός της ανόδου οι τράπεζες. Η χρηματιστηριακή χρονιά ξεκίνησε από τις 880 μονάδες, επομένως με δύο-τρία μικρά ανοδικά άλματα, μπορεί χωρίς δυσκολία να επιστρέψει στα προ-πολέμου επίπεδα, ακόμη και μέσα στη λήξη του πρώτου τριμήνου. Η χθεσινή ανοδική κίνηση πραγματοποιήθηκε την ώρα που η απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου πετούσε στο 2,8%, παρά την ευγενική βοήθεια της Λαγκάρντ που διασφάλισε φθηνή ρευστότητα 50 δισ. ευρώ για το τραπεζικό μας σύστημα, μέχρι το 2024. Βοήθησε, ωστόσο, η βουτιά των διεθνών τιμών του πετρελαίου κατά -6%, όπως φυσικά και η άνοδος των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων. Με απλά λόγια, υπάρχουν θεσμικά χαρτοφυλάκια που εξακολουθούν να βλέπουν προοπτικές στην ελληνική οικονομία (γι’ αυτό και ανεβαίνουν οι τράπεζες) παρά το δύσκολο διεθνές περιβάλλον.
Μια διακριτική αποχώρηση που έκανε μεγάλο θόρυβο
Οι αναλυτές του εξωτερικού που ασχολούνται με τις ελληνικές μετοχές ήθελαν να μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες. Απάντηση, όμως, δεν πήραν. Η αποχώρηση του Προέδρου της Aegean Airlines Ευτύχη Βασιλάκη από το Διοικητικό Συμβούλιο της Φουρλής (έστω και από τη θέση μη εκτελεστικού μέλους), μπορεί να συνέβη για ιδιαίτερους προσωπικούς λόγους (π.χ. φόρτος εργασίας και ευθυνών) μπορεί όμως και να σημαίνει κάτι περισσότερο για το μέλλον του retail, στην επιβαρυμένη από τον πληθωρισμό και την ακρίβεια ελληνική αγορά. Ο πόλεμος θα τελειώσει κάποια στιγμή, οι υψηλές τιμές θα παραμείνουν όμως για αρκετό καιρό στην Ελλάδα και σίγουρα θα πλήξουν την κατανάλωση.
Ετοιμες να “ανατιναχτούν” οι κατασκευαστικές
Σε κατάσταση βρασμού βρίσκεται ο κατασκευαστικός κλάδος, καθώς ταυτόχρονα συμβαίνουν πολλές και σημαντικές διεργασίες από όλες σχεδόν τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα. Γίνονται συζητήσεις για συμμαχίες και μετοχικές ανακατατάξεις, δελεαστικές προτάσεις πέφτουν στο τραπέζι, ανοίγουν κουβέντες για μεγάλα και μικρά deals, ξένοι κι Έλληνες, κατασκευαστές, investment bankers και τα παιδιά από τα funds, όλοι έχουν γίνει ένα κουβάρι. Ολοι διαψεύδουν και ταυτόχρονα όλοι είναι με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Κάποια στιγμή κάποιος θα πατήσει πρώτος το κουμπί και αμέσως θα ακολουθήσουν όλοι οι άλλοι, αφού λίγο πολύ τα σχέδια είναι ώριμα και δουλεμένα. Θα εκδηλωθεί δηλαδή ένα κύμα επιχειρηματικών ανακατατάξεων που θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του κλάδου, σαν αυτό που ζήσαμε με τις μονάδες ιδιωτικής υγείας. Κι όσο αργεί, τόσο πιο σαρωτικό και ισχυρό θα είναι το επιχειρηματικό κύμα που θα αλλάξει τον κλάδο των κατασκευών.
Εκτός από τις ανατινάξεις, έχουμε όμως και θεμελιώσεις
Εκτός από τις ανατινάξεις όμως έχουμε και θεμελιώσεις, καθώς τον θεμέλιο λίθο του αυτοκινητόδρομου Πάτρα- Πύργος -που στοίχειωσαν οι εργολαβίες Καλογρίτσα και Εμφιετζόγλου– βάζει μεθαύριο Πέμπτη ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Καραμανλής. Η τελετή -που θα έχει έναν εορταστικό χαρακτήρα, καθώς θα παραβρεθεί και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός- ουσιαστικά κηρύσσει την έναρξη ενός οδικού έργου σε έναν δρόμο-καρμανιόλα που πέρασε από σαράντα κύματα. Πάνω από δύο χρόνια διήρκησαν οι διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες για την ένταξή του στην παραχώρηση της Ολυμπίας Οδού από την οποία είχε βγει με το restart στους οδικούς άξονες το 2013. Τότε, οι τράπεζες έκριναν ως μη χρηματοδοτήσιμο το τμήμα Πάτρα –Πύργος που αποφασίστηκε να κατασκευαστεί ως δημόσιο έργο λόγω της περιορισμένης κυκλοφορίας. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία το 2015, η κυβέρνηση Τσίπρα αποφάσισε να σαλαμοποιήσει σε 8 εργολαβίες, για να δώσει δουλειά σε μικρότερους εργολάβους. Το πείραμα όμως δεν πέτυχε καθώς οι οικονομικές δυσκολίες των αναδόχων κινδύνευαν να τινάξουν το έργο στον αέρα. Η διάλυση των εργολαβιών αυτών ήταν από τις πρώτες αποφάσεις του κ. Καραμανλή ως υπουργού Υποδομών, για αυτό και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει. Η συμμετοχή του Δημοσίου και της ΕΕ στο έργο θα ξεπεράσει τα 216 εκατομμύρια ευρώ και της Ολυμπίας Οδού τα 110 εκ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι η κατασκευή του Πάτρα – Πύργος θα γίνει από τους Έλληνες συνεταίρους του έργου (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Ελλάκτωρ, ΑΒΑΞ) όχι όμως και από τη γαλλική Vinci, η οποία είναι ο leader της παραχώρησης με 29,9%.
Το τελευταίο αντίο του Σωκράτη Λαζαρίδη
Παραδίδει τη σκυτάλη, κλείνει μια μεγάλη διαδρομή με επιτυχίες και αποτυχίες, μέσα σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες. Σήμερα, μετά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της ΕΧΑΕ στους θεσμικούς επενδυτές και στους αναλυτές, ο Σωκράτης Λαζαρίδης θα ευχαριστήσει την αγορά για τη συνεργασία και θα παραδώσει το πηδάλιο στον Γιάννο Κοντόπουλο ο οποίος θα ξεκινήσει αναλύοντας τη στρατηγική του για ένα από τα μεγάλα στοιχήματα του Χρηματιστηρίου μας: Να μπορέσει να κρατήσει τις μεγάλες εταιρίες στην ελληνική κεφαλαιαγορά, να προσελκύσει ώριμα επενδυτικά κεφάλαια από το εξωτερικό και να φέρει νέους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στο χρηματιστηριακό ταμπλό.
Κάποιος, κάτι δεν κάνει καλά στον ΤΙΤΑΝΑ
Προβληματίζει έντονα η εγχώρια αλλά και η διεθνής χρηματιστηριακή συμπεριφορά της μετοχής του ΤΙΤΑΝΑ. Η πορεία των οικονομικών μεγεθών δεν δικαιολογεί τόσο μεγάλη επενδυτική αδιαφορία. Πολλοί εικάζουν ότι η λέξη «αδιαφορία» χαρακτηρίζει τη διοίκηση του Ομίλου και ειδικά την επικοινωνία με την επενδυτική κοινότητα. Ο Όμιλος ΤΙΤΑΝ εμφανίζει αύξηση του κύκλου εργασιών σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές και ενισχυμένα καθαρά κέρδη. Έχει πετύχει ευνοϊκή αναχρηματοδότηση του δανεισμού του και ταυτόχρονα διευκολύνεται από τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις. Ακύρωσε ίδιες μετοχές, αγόρασε μετοχές από το ταμπλό και επέστρεψε κεφάλαιο στους μετόχους 0,5€ ανά μετοχή. Υπάρχει όμως κάτι που εμποδίζει τη μετοχή να εξελιχθεί και αυτό πρέπει να εντοπίσουν οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τον Όμιλο.
Οι νέες «βλέψεις» της Yalco
Γράφαμε πρόσφατα για τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της οικογένειας Κωνσταντίνου να διασώσει τη Yalco που, είναι η αλήθεια, έφτασε στο χείλος του γκρεμού, αλλά αποδείχθηκε -μέχρι τώρα, τουλάχιστον- «πολύ σκληρή για να πεθάνει». Εν μέσω πλειστηριασμών και αναζήτησης «Λευκού Ιππότη», που δεν φάνηκε τελικά στον ορίζοντα, η εταιρεία παλεύει μαζί με τις τράπεζες για να βρει μια λύση. Η σχετικά πρόσφατη μεταβίβαση των δανείων και η πώληση ενός ακινήτου άνοιξε ένα «φως». Όχι ότι τα προβλήματα ξεπεράστηκαν, αλλά φαίνεται ότι κάτι δουλεύεται στο παρασκήνιο. Για αυτό και πρόσφατα έγινε τροποποίηση του καταστατικού όσον αφορά τον σκοπό της εταιρείας. Έχει σημασία ότι οι προσθήκες αφορούν την «αγορά, πώληση, ή με οποιοδήποτε τρόπο κτήση, κατοχή, χρήση, εκμετάλλευση, ή εκμίσθωση και εν γένει διαχείριση παντός είδους ακινήτων, οποιασδήποτε χρήσης, οποιωνδήποτε μηχανημάτων και εφαρμογών», την «εκτέλεση οποιουδήποτε τεχνικού έργου, δημοσίου ή ιδιωτικού, στην Ελλάδα και το εξωτερικό» και την «εκπόνηση πάσης φύσεως μελετών για τεχνικά έργα». Άρα, η όποια λύση θα έχει να κάνει με την εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας της εταιρείας και με ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία. Για να δούμε…
Ο τραπεζίτης DJ ή καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή
-Η στήλη, ως γνωστόν, βρίσκεται κοντά τις τέχνες και παρακολουθεί στενά τα μοντέρνα μουσικά δρώμενα. Ομολογεί, ωστόσο, πως δεν γνώριζε πως ο Ντέιβιντ Σόλομον -εκτός από πρόεδρος και CEO της Goldman Sachs- έχει χτίσει όνομα και στην παγκόσμια σκηνή των DJs. Και δεν μιλάμε για παρτάκια της σειράς. Ο Σόλομον, που χρησιμοποιεί το όνομα «D-SOL», ανεβαίνει στη σκηνή μεγάλων φεστιβάλ και βάζει φωτιά στα decks. Τον προσεχή Ιούλιο ετοιμάζεται να εμφανιστεί στο διάσημο φεστιβάλ Lollapalooza που θα πραγματοποιηθεί στο Σικάγο. Ο ίδιος λέει πως άλλοι CEO παίζουν γκολφ ή τένις, αλλά ο ίδιος προτιμά το ντιτζεϊλίκι για να χαλαρώνει, ενώ τα χρήματα που κερδίζει τα αξιοποιεί για φιλανθρωπίες.
Στην αγκαλιά του ΔΝΤ λόγω πολέμου
Η Αίγυπτος είχε ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ λόγω της κρίσης από την πανδημία του κορωνοϊού. Είχε αρχίσει να ξεπερνά τα προβλήματα, αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία την οδήγησε ξανά στην αγκαλιά του Ταμείου. Ο λόγος είναι τα σιτηρά και το ηλιέλαιο. Το μεγαλύτερο μέρος των ουκρανικών (αλλά και των ρωσικών) εξαγωγών των δύο προϊόντων κατευθύνονταν στη χώρα των Φαραώ. Οι επιπτώσεις στην Αίγυπτο ήταν άμεσες, οι ελλείψεις οδήγησαν σε έκρηξη τιμών και πληθωρισμού και η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη. Τα πράγματα μπορούν να γίνουν όμως πολύ χειρότερα, σε ευρύτατη κλίμακα. Ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος του ΟΗΕ χτύπησε… καμπάνα και μίλησε για κίνδυνο επισιτιστικής κρίσης, που με τη σειρά του θα φέρει επιδείνωση του λιμού, πολιτική αποσταθεροποίηση και νέα μεταναστευτικά ρεύματα από Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική προς την Ευρώπη.