–Χαίρετε, σήμερα αναμένονται κάποιες εσωτερικές αναδιατάξεις στο Μ.Μ με τον Βορίδη και τον Κουτνατζή στα νομοθετικά (και ο δεύτερος ασχολείτο ούτως ή άλλως με το συγκεκριμένο αντικείμενο μέσω της θέσεώς του από τη Βουλή) τον Παύλο Μαρινάκη σε ενισχυμένο ρόλο στα θέματα media και επικοινωνίας, ενώ αναζητείται ή έχει βρεθεί και δεν το λέει ο Μητσοτάκης, ένα πρόσωπο για διευθυντής του γραφείου του, με προφίλ πιο τεχνοκρατικό και λιγότερο με εκείνα τα πολιτικά χαρακτηριστικά που αν δεν χειριστείς ευαίσθητες υποθέσεις πολύ προσεκτικά δημιουργούνται ζητήματα. Τέλος πάντων, με σπάνιες εξαιρέσεις δεν θυμάμαι ποτέ στα 40 χρόνια που δουλεύω ανέφελες θητείες με happy end για τους πολιτικούς που ήταν σε τέτοιες θέσεις. Πάντως, ο Κ.Μ μιλάει για διακριτούς ρόλους πλέον στο Μ.Μ που θα διευκολύνουν το έργο της διακυβέρνησης. Θα το δούμε.
Αντιπολίτευση
-Τώρα στην αντιπολίτευση κάνουν λογαριασμό για το πώς πήγε όλη αυτή η κυβερνητική δοκιμασία, ο Ανδρουλάκης πανηγυρίζει και λέει κάτι σαν «πήρα όλο το χαρτί στη Βουλή και εγώ είμαι ο αντίπαλος του Μητσοτάκη και όχι ο Κασσελάκης», αλλά αυτά όλα μένει να τα δούμε σε λίγες ημέρες όταν θα πάρουμε μια πρώτη γεύση από τους δημοσκόπους που θα αρχίσουν να μετράνε από σήμερα τον σφυγμό της κοινής γνώμης. Τι κέρδισε και τι έχασε ποιος.
Δίαυλος με την Αλβανία
-Ακούω πολλά στο παρασκήνιο για την προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης με την Αλβανία, στη σκιά των όσων έγιναν με τον Φρέντι Μπελέρη. Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι δήμαρχος Χειμάρρας ανέλαβε η Μπιερίνα Μπάλα, ξαδέλφη του Μπελέρη. Και ότι περιφερειάρχης της Αυλώνας ανέλαβε ο αποδεκτός για την Αθήνα Βαγγέλης Τάβος, επί σειρά ετών βουλευτής. Γι’ αυτό και δεν θα με εκπλήξει αν τελικά περιληφθεί ο Μπελέρης στο γαλάζιο ευρωψηφοδέλτιο – μια κίνηση που θα έκανε γκελ στο δεξιόστροφο κοινό που ψάχνει ανθρώπους να ψηφίσει. Αφήστε που, με βάση τις πληροφορίες, ο Μπελέρης θα μπορεί να αποφυλακιστεί τον Σεπτέμβριο. Μαθαίνω, δε, ότι ρόλο διαύλου με την Αλβανία έχει αναλάβει να διαδραματίζει η διπλωματική σύμβουλος του πρωθυπουργού Άννα Μαρία Μπούρα – και μάλιστα σε υψηλότατο επίπεδο.
Υψος μερισμάτων και Atticabank-Παγκρήτια
-Περνώντας στα νέα της αγοράς και αφού υπενθυμίσω ότι και σήμερα είναι αργία για το Χρηματιστήριο, πάμε στις τράπεζες όπου υπάρχουν δυο θέματα: Καταρχήν μια κάποια αγωνία καταγράφεται για τις αποφάσεις του SSM σχετικά με τα μερίσματα, όχι ότι δεν θα επιτραπεί η διανομή τους για τη χρήση 2023, αλλά για το ύψος τους, καθώς η Φραγκφούρτη προσγειώνει τις προθέσεις. Το δεύτερο θέμα αφορά τον λεγόμενο πέμπτο πυλώνα, δηλαδή Atticabank-Παγκρήτια, όπου η DBRS ολοκλήρωσε την αξιολόγηση και ξεκινά τώρα η διαδικασία που θα μας οδηγήσει τον Σεπτέμβριο στην αύξηση κεφαλαίου.
Η CVC και το σύνθετο deal
-Δεν ξέρω αν υπάρχει κι άλλος ενδιαφερόμενος από το εξωτερικό, όπως ακούγεται στην αγορά, πάντως στο CVC και κοιτάζουν και ασχολούνται με το πωλητήριο που έχει αναρτηθεί στη NOVA. Είναι πρόωρο ακόμη να πούμε πού πάει το πράγμα και ασφαλώς είναι ένα σύνθετο deal.
Avramar: Οι Άραβες, τα παζάρια και τα… ψιλά γράμματα
-Η Avramar πήρε στην εκπνοή του Μαρτίου, όπως αναμενόταν, την κεφαλαιακή ενίσχυση των 20 εκατ. ευρώ, με τις τράπεζες να αποκτούν και τυπικά τον πρώτο λόγο αφού οι μετοχές ενεχυριάστηκαν υπέρ τους. Ωστόσο, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πρωτίστως γιατί το ποσό αυτό είναι σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο μεγαλύτερος εγχώριος παίκτης της ιχθυοκαλλιέργειας, αφετέρου διότι πρέπει να γίνει ένας αγώνας δρόμου για να βρεθεί αγοραστής. Η διαδικασία για την πώληση έχει προ καιρού ξεκινήσει και όπως έχει αναφέρει η στήλη υπάρχουν προχωρημένες διεργασίες με ενδιαφερόμενους, ίσως πιο προχωρημένες με τον ισπανικό όμιλο Atitlan που εμφανίζεται να είναι κοντά με τους Άραβες του Άμπου Ντάμπι. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν πως υπάρχει ενδιαφέρον και για το ελληνικό κομμάτι του ομίλου, όμως η αίσθηση που επικρατεί είναι πως θα προτιμηθεί μια συνολική λύση και όχι πώληση σε κομμάτια. Γενικά, λένε οι ίδιοι συνομιλητές, η Mubadala αποτελεί «ρυθμιστή» στην υπόθεση και όποιος συνταχθεί με αυτή αποκτά προβάδισμα. Ενδεχομένως, λένε, με μια γενναία ΑΜΚ να βγει από το παιχνίδι και ο έτερος μέτοχος, η Αmerra Capital, στα στελέχη της οποίας επιρρίπτουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο της Avramar. Ακούγεται πάντως πως στο shareholders agreement των δύο μετόχων ίσως υπάρχουν «ψιλά γράμματα» που κάνουν την υπόθεση πιο σύνθετη.
Το ξεχασμένο “δανειάκι” των 448 εκατ….
-Θα μπορούσαμε να πούμε «ευτυχές το νέο έτος 2017», αλλά μιας και βρισκόμαστε σε Πρωταπριλιάτικο mood, ας απολαύσουμε το ταξίδι στον χρόνο που μας προσφέρει απλόχερα η διοίκηση της Χαλυβουργικής. Η ιστορική εταιρεία, συμφερόντων της οικογένειας Αγγελόπουλου, έχει κατεβάσει ρολά από τον Απρίλιο του 2020, δηλαδή ακριβώς μια τετραετία. Ωστόσο, μόλις προ λίγων ημερών οι μέτοχοι ενέκριναν τα οικονομικά αποτελέσματα για τη χρήση του… 2017. Εκεί διαβάζουμε ότι «το 2017 υπήρξε μία ακόμα δύσκολη χρονιά για τον κλάδο των χαλυβουργικών προϊόντων. Η πρωτοφανής κρίση που υφίσταται στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην παγκόσμια οικονομία, οδήγησε σε κάθετη πτώση την οικονομική δραστηριότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και τη διεθνή αγορά και σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων χάλυβα κυρίως στο εξωτερικό είχε σημαντικό αντίκτυπο στα οικονομικά αποτελέσματα της Εταιρείας». Έτσι, ο τζίρος της (για το 2017) σημείωσε μείωση και ανήλθε σε 7 εκατ. ευρώ, έναντι 8,1 εκατ. ευρώ το 2016, ενώ το αποτέλεσμα μετά φόρων διαμορφώθηκε σε ζημιά 48,35 εκατ. έναντι ζημιάς 41,36 εκατ. το 2016. Περαιτέρω αναφέρεται ότι η διοίκηση «έχει προχωρήσει σε αξιολόγηση της δυνατότητας της εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της στο άμεσο μέλλον έχοντας εντοπίσει τους κινδύνους που σχετίζονται με την αποπληρωμή των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων προς τους προμηθευτές και την εξυπηρέτηση του μακροπροθέσμου και βραχυπροθέσμου τραπεζικού δανεισμού ύψους 448 εκατ. ευρώ περίπου προς τραπεζικά ιδρύματα καθώς και τις αβεβαιότητες που έχουν προκύψει από τη σημαντική πτώση της λειτουργικής δραστηριότητάς της λόγω της δραματικής πτώσης της ζήτησης χάλυβα στην ελληνική αγορά». Μας ενημερώνει μάλιστα ότι η εταιρεία τη χρήση του 2017 «σταμάτησε την ομαλή αποπληρωμή δόσεων και τόκων δανείων αναμένοντας την αξιολόγηση των τραπεζών, αμφισβητώντας τον υπολογισμό των τραπεζικών υποχρεώσεων και προσβλέποντας σε μία συνεννόηση με τις τράπεζες για μείωση και αναδιάρθρωση του δανεισμού, ώστε να καταστεί βιώσιμη».
…και ο άκαρδος πιστωτής που δεν το κουρεύει
-Στα «νεότερα» γεγονότα υπενθυμίζεται ότι τον Φεβρουάριο 2021 η κύρια πιστώτρια Τράπεζα (σ.σ. η Εθνική Τράπεζα) προχώρησε σε κατάθεση αιτήματος να τεθεί η εταιρεία σε Ειδική Διαχείριση. Όμως με την απόφαση του δικαστηρίου την 5η Απριλίου 2021 το αίτημα αυτό απορρίφθηκε. Πάμε τώρα στα πιο «ζουμερά». Ανάμεσα σε διάφορα άλλα που παραθέτει η υπό τον κ. Γ. Σκινδήλια διοίκηση της εταιρείας, έρχεται και στο κρίσιμο, επισημαίνοντας πως «ένας από τους σημαντικούς παράγοντες της δυσχερούς κατάστασης της εταιρίας ήταν και η στάση, ιδίως του κυρίως πιστωτή αφενός με την επιβολή τόκων και χρεώσεων παρά το αρκετά δυσμενές μακροοικονομικό περιβάλλον και αφετέρου με τη μη ύπαρξη πνεύματος συνεργασίας και έντονη ανελαστικότητα του να προχωρήσει, όπως και στην περίπτωση εκατοντάδων άλλων προβληματικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα στην τιτλοποίηση και πώληση του δανείου, κάτι που θα έδινε τη δυνατότητα αφενός αυτό να αποτιμηθεί στην εύλογη αξία του και αφετέρου να μπορέσει η Διοίκηση να έρθει σε συνεννόηση με τον νέο πιστωτή ώστε η εταιρεία υπό προϋποθέσεις και με τη συμβολή των μετόχων της να μπορέσει να καταστεί βιώσιμη, να ορθοποδήσει και να αναπτυχθεί όπως έπραξε και σε αντίστοιχη περίπτωση εταιρείας του κλάδου». Πολλές «αιχμές» μαζεμένες σε μια φράση. Όσο για την έκθεση του ορκωτού, είναι με αρνητική γνώμη, αναφέροντας, μεταξύ πολλών άλλων, ότι «έως και τη σύνταξη της παρούσης (σ.σ. 28 Φεβρουαρίου 2024), δεν υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη στη διαδικασία αναδιάρθρωσης του δανεισμού της Εταιρείας, ενώ δεν υπάρχει εναλλακτικό σενάριο για εξεύρεση των απαιτούμενων κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της απρόσκοπτης λειτουργίας της».
Καλά ξεκίνησε για την Intralot το 2024
-Η αγορά της Αργεντινής και η υποτίμηση του πέσο (κατά 50% στο τέλος του 2023), καθώς και η λήξη του συμβολαίου στη Μάλτα επηρέασαν τα αποτελέσματα του 2023 για την Intralot, που είδε όμως τις καλές επιδόσεις από Τουρκία και Κροατία να λειτουργούν ως αντιστάθμισμα. Η αλλαγή σελίδας για τον Όμιλο αποτυπώνεται ξανά στις αυξημένες ταμειακές ροές, στην αύξηση του περιθωρίου EBITDA (στο 35,6% από 31,3%) και φυσικά στη μείωση του καθαρού δανεισμού, με τον δείκτη καθαρής μόχλευσης να έχει υποχωρήσει στο 2,6x στο τέλος του 2023, έναντι 4x το 2022. Το βασικότερο είναι πως η εταιρεία έχει πλέον ένα ισορροπημένο προφίλ δανεισμού, μείωσε αισθητά το χρηματοδοτικό της κόστος, δεν πιέζεται από λήξεις δανείων και μέσα στο 2024 σχεδιάζει να μειώσει ακόμη περισσότερο τις υποχρεώσεις της, όπως έχει αναφέρει η διοίκηση. Σε επιχειρησιακό επίπεδο, το πρώτο τρίμηνο -σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας- είχε θετικό πρόσημο, καθώς εκτός των άλλων ευνοήθηκε από δύο μεγάλα τζάκποτ στις ΗΠΑ (το ένα συνεχίζεται, άρα θα αποτυπωθεί και το β’ τρίμηνο) που θα ενισχύσουν την αμερικανική θυγατρική Intralot Inc., ενώ και στην Τουρκία αναμένονται (με «ρυθμιστή» πάντοτε την πορεία της λίρας) οφέλη για τη θυγατρική Bilyoner (50,01%) λόγω της μεγάλης ανάπτυξης της online αγοράς και της αύξησης του payout. Περισσότερα αύριο Τρίτη, καθώς η διοίκηση θα πραγματοποιήσει τηλεδιάσκεψη με τους αναλυτές.
Το κτίριο του ΕΦΚΑ στην Σταδίου και η πρόταση Στασινού
-Σε παρεμβάσεις πολεοδομικού-χωροταξικού χαρακτήρα μας έχει συνηθίσει ο πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Γιώργος Στασινός. Τελευταία όμως έχει στρέψει το ενδιαφέρον του και σε προτάσεις για τη στέγαση σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Κατά τον Γ. Στασινό, που έχει πέσει με τα μούτρα στη μάχη για τις εκλογές των μηχανικών που θα γίνουν στις 19 Μαΐου, η λύση στο στεγαστικό ζήτημα της χώρας θα μπορούσε να είναι η ανταλλαγή αναξιοποίητων και εγκαταλελειμμένων ακινήτων του Δημοσίου με διαμερίσματα, τα οποία θα δίνονταν προς ενοικίαση έναντι χαμηλού μισθώματος. Ο Στασινός φέρνει ως παράδειγμα το κτίριο ιδιοκτησίας του ΕΦΚΑ στη Σταδίου, το οποίο είναι ερειπωμένο και όσο περνούν τα χρόνια απαξιώνεται και μειώνεται η αξία του. Για το συγκεκριμένο ακίνητο, όπως λέει, αντί να γίνει διαγωνισμός και να μετατραπεί π.χ. σε ξενοδοχείο όπου το Δημόσιο θα έχει έσοδα μετά από 30 έως 40 χρόνια (καθώς ο επενδυτής θα δίνει χαμηλό ενοίκιο αφού θα το ανακατασκευάσει), με την πρόταση που κάνει το ίδιο ακίνητο θα μπορούσε να γίνει ανταλλαγή με 150 διαμερίσματα στο Περιστέρι. Σε δύο χρόνια όπως λέει, μπορούμε αντί για το ερείπιο, να έχουμε 150 διαμερίσματα που η κυβέρνηση θα μπορούσε να διαθέσει σε πολίτες που τα έχουν ανάγκη. Με βάση το παράδειγμά του, κάποια οικογένεια που σήμερα δίνει 600 με 800 ευρώ ενοίκιο θα μπορούσε με την προτεινόμενη λύση να δίνει 400 ευρώ και για αυτούς που αποκτούν ένα παιδί, το ενοίκιο να πέσει στα 300 ευρώ ή ακόμη και σε μηδενικό μίσθωμα με την απόκτηση ενός δεύτερου παιδιού. Προτείνει μάλιστα αυτή τη δουλειά να την κάνει το ΤΕΕ, (σ.σ. είπαμε, έχει πέσει με τα μούτρα στη μάχη των εκλογών) λέγοντας ότι σε 2 έως 3 χρόνια θα υπάρχουν 2.000 με 3.000 ακίνητα που μπορούν να διατεθούν στους πολίτες κι αν προσφερθούν σε χαμηλές τιμές μίσθωσης, τότε θα μειωθούν οι τιμές και στα υπόλοιπα ακίνητα καθώς θα περιοριστεί η ζήτηση.
Πάμε για roll over ιδιωτών και στα έντοκα
-Ο ΟΔΔΗΧ έχει αποφασίσει κι έχει ανακοινώσει ότι θα περιορίσει σταδιακά και σημαντικά τις εκδόσεις Εντόκων Γραμματίων του Δημοσίου με στόχο να επιμηκύνει όσο το δυνατόν περισσότερο τη διάρκεια των τίτλων που εκδίδει η Ελληνική Δημοκρατία. Από την άλλη πλευρά: Το Υπουργείο Οικονομικών έχει βρει στα Έντοκα Γραμμάτια έναν μοχλό πίεσης προς τις τράπεζες, δίνοντας την ευκαιρία σε αποταμιευτές να αγοράζουν έως 15.000 ευρώ έκαστος κάθε φορά και να απολαμβάνουν υψηλότοκη αφορολόγητη απόδοση που οι τράπεζες δεν προσφέρουν. Στην αγορά έχει δημιουργηθεί ένα τεχνικό πρόβλημα. Οι αποταμιευτές που αγοράζουν ΕΓΕΔ δεν έχουν τη δυνατότητα του roll over, δηλαδή όταν λήγει ένα π.χ. τρίμηνο έντοκο γραμμάτιο να αγοράζουν αυτομάτως το επόμενο. Αυτό συμβαίνει γιατί το Έντοκο λήγει π.χ. την Παρασκευή και η νέα έκδοση ΕΓΕΔ βγαίνει την επόμενη Τετάρτη, υποχρεώνοντας τους αποταμιευτές να βγαίνουν στη δευτερογενή αγορά όπου η συνεργασία των τραπεζών δεν είναι πάντα δεδομένη. Σύντομα θα υπάρξουν σχετικές ανακοινώσεις για το θέμα αυτό.
Το Χρηματιστήριο σε νέα φάση
-Κατά την άποψη του Γ. Κοντόπουλου -όπως την εξέφρασε σε πρόσφατη κλειστή εκδήλωση της Societe Generale, στο κέντρο της Αθήνας, την περασμένη εβδομάδα- είναι λογικό αμέσως μετά από μια περίοδο μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων, να ακολουθεί μια περίοδος μεγάλων επενδύσεων χαρτοφυλακίου (μετοχές και ομόλογα). Αυτό συνέβη και στην Ελλάδα, με επενδύσεις χαρτοφυλακίου 1,7 δισ. ευρώ το 2022 και 5,5 δισ. ευρώ το 2023. Το 2024 προμηνύεται επίσης θετικό αλλά οι νέες αποτιμήσεις απαιτούν διαφορετικό χειρισμό από τους επαγγελματίες. Τους τελευταίους 6 μήνες, από τον περασμένο Οκτώβριο ο Γενικός Δείκτης στο Χρηματιστήριο έφυγε από τις 1.105 μονάδες και αποδίδει κέρδη της τάξης του 30% μέχρι σήμερα. Τις τελευταίες 6 εβδομάδες παρατηρούμε αυτό που οι επαγγελματίες αποκαλούν «χώνευση» αποτιμήσεων ή, αν προτιμάτε, «συσσώρευση δυνάμεων», εν αναμονή των επόμενων κινήσεων στην πραγματική οικονομία. Οι τράπεζες πρωταγωνιστούν γιατί και φέτος θα έχουν μια καλή χρονιά, ιδιαίτερα αν οι εξελίξεις στα επιτόκια είναι αργές και προσεκτικές. Η πραγματική οικονομία περιμένει να δει τα λεφτά του Ταμείου Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης (εκτός από τις συμβασιοποιήσεις) να πέφτουν στην αγορά. Είναι προφανές ότι ο κλάδος των Κατασκευών και της Πληροφορικής, μαζί με την Ενέργεια, κρατούν τα ηνία των επιχειρηματικών εξελίξεων. Στον κατασκευαστικό κλάδο εμφανίστηκε ένας νέος παίκτης, η ΙΝΤΡΑΚΑΤ, που σήμερα εμφανίζει εντυπωσιακό ανεκτέλεστο έργων, κεφαλαιοποίηση που πλησιάζει το 1 δισ. ευρώ και προφανή στόχο την είσοδο στον δείκτη FTSE25. Επιπλέον η αγορά περιμένει από τη ΓΕΚ να ολοκληρωθεί το deal με τη θυγατρική της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, ενώ και οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Στην Πληροφορική η είσοδος του Ομίλου ΓΕΡΜΑΝΟΥ αφαιρεί μια μεγάλη εταιρεία από τις εισηγμένες του κλάδου (Entersoft), προσθέτει όμως ισχυρό ανταγωνισμό που αναγκάζει σε νέες συμμαχίες.
Οι 25 κορυφαίοι φαρμακοβιομήχανοι στην Αθήνα
-Από αύριο και μέχρι την Πέμπτη, η Αθήνα καθίσταται παγκόσμιο φαρμακευτικό κέντρο. Τα μέλη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φαρμακοβιομηχανίας και Φαρμακευτικών Ενώσεων (International Federation of Pharmaceutical Manufacturers and Traders – IFPMA), με πρωτοβουλία του Άλμπερτ Μπουρλά που είναι πρόεδρός της, έρχονται στην Ελλάδα, θα συναντηθούν με τον Πρωθυπουργό και θα πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τη φαρμακευτική πολιτική, τις νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις, τα καινοτόμα σκευάσματα, αλλά και για το επιχειρείν στον κλάδο. Οι 25 διευθύνοντες σύμβουλοι των κορυφαίων φαρμακευτικών εταιρειών του κόσμου από την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία, αυτή τη φορά θα ασχοληθούν κυρίως με την επικείμενη σημαντική αναθεώρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παράλληλα, θα ασχοληθούν με θέματα δημόσιας υγείας και τους στρατηγικούς στόχους του κλάδου για την προσεχή 5ετία.
Δέκα νέα εργοστάσια
-Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο η θεαματική αύξηση του κόστους θεραπειών των νέων ασθενειών. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα η οποία την τελευταία 10ετία βλέπει τον αριθμό των ασφαλισμένων ηλικίας 80 ετών και άνω να έχει διπλασιαστεί, τον αριθμό των συνταγών να αυξάνεται με ρυθμό 30% ετησίως, τη μέση τιμή συνταγής να αυξάνεται κατά 40%, εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους πολίτες να διεκδικούν μερίδιο στην κοινωνική μέριμνα, (300.000 νέα ΑΜΚΑ από το 2021) και 130.000 νέους καρκίνους να καταγράφονται κάθε χρόνο. Είναι προφανές ότι η Ελλάδα πρέπει να ισχυροποιήσει την εθνική της φαρμακοβιομηχανία η οποία πρωταγωνιστεί στον τομέα των γενοσήμων, δημιουργώντας νέες μονάδες παραγωγής και επενδύσεις που φιλοδοξούν να καλύψουν σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες της Ευρώπης σε φάρμακα υψηλής ποιότητας. Οι επενδύσεις της αμιγώς ελληνικής βιομηχανίας φαρμάκου, που ήδη υλοποιούνται για την περίοδο 2020-2026, ύψους 1,2 δισ. ευρώ που περιλαμβάνουν 10 νέα εργοστάσια, 22 νέες μονάδες παραγωγής και 14 νέες ερευνητικές δομές. Σε λίγα χρόνια η Τρίπολη μπορεί να εξελιχθεί σε πανευρωπαϊκό hub φαρμάκου, με 3 μεγάλες επενδύσεις ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών ύψους 180 εκατ. ευρώ που δημιουργούν άμεσα 1.000 νέες θέσεις εργασίας υψηλής ειδίκευσης, με τον αντίστοιχο πολλαπλασιαστή στην τοπική οικονομία. Σήμερα, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία καλύπτει 40 εκατομμύρια ασφαλισμένους παγκοσμίως και αυτό μπορεί να πάει 50% πάνω με συνεχείς επενδύσεις, ενώ στην Ελλάδα καλύπτει έως και το 65% των αναγκών των πολιτών σε φάρμακα με στόχο το ποσοστό αυτό να φτάσει (με τις επενδύσεις στην Τρίπολη) το 75%.
Αλλάζει η στρατηγική των κεντρικών τραπεζών στα επιτόκια Ευρώ και Δολαρίου
-O Αμερικανός κεντρικός τραπεζίτης Τζερόμ Πάουελ επέλεξε μια ημέρα αργίας στις αγορές (Μ. Παρασκευή των Καθολικών) για να δώσει μια ψύχραιμη και αναλυτική συνέντευξη στο δίκτυο NPR και να εξηγήσει την πολιτική του στο θέμα των επιτοκίων. Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη, η Κριστίν Λαγκάρντ φροντίζει να διαρρεύσει υπογείως, αλλά ξεκάθαρα, ότι δεν πρόκειται να βιαστεί στη μείωση των επιτοκίων και σίγουρα δεν πρόκειται να προηγηθεί της FED. Συμπέρασμα: Οι κεντρικοί τραπεζίτες δεν φοβούνται τον πληθωρισμό. Φοβούνται όμως πιθανές πληθωριστικές εξάρσεις (inflationary spikes) αν βιαστούν στη μείωση των επιτοκίων, γιατί αυτό το κύμα αύξησης των τιμών, που βιώνει η παγκόσμια οικονομία τα τελευταία 3 χρόνια, έχει δομικές βάσεις. Αυτό που τελικά φαίνεται ότι θα επιλέξουν οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι μια μικρή μείωση 0,25% τον Ιούνιο για να «τεστάρουν» τις αγορές. Θα μελετήσουν την ανταπόκριση των αγορών συναλλάγματος, τα μεγάλης διάρκειας ομόλογα, την αγορά εργασίας και φυσικά την προσαρμογή των κυβερνήσεων στη δημοσιονομική προσαρμογή.
Το χρυσάφι πετάει
-Παραδοσιακά, η τιμή του χρυσού ανεβαίνει όταν οι αποταμιευτές φοβούνται την απαξίωση άλλων επενδυτικών επιλογών είτε λόγω πληθωρισμού, είτε λόγω γεωπολιτικής αστάθειας. Τον τελευταίο καιρό, το κόστος ευκαιρίας για τη διατήρηση του χρυσού έχει μειωθεί, τα πραγματικά επιτόκια (δηλαδή, μετά την αφαίρεση του πληθωρισμού) ανεβαίνουν γιατί το παγκόσμιο χρέος έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και -το σημαντικότερο- έχει εμφανιστεί στην αγορά ένας μανιώδης αγοραστής χρυσού, η Κίνα. Από τη μεγάλη κρίση του 2008 (Lehman Brothers) και μετά, οι επενδύσεις σε χρυσό αποδίδουν 160% περισσότερο, από τις επενδύσεις σε κρατικά ομόλογα των ισχυρών οικονομιών του πλανήτη. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν σοβαροί αναλυτές που εκτιμούν τώρα πως αυτή η πρόσφατη βίαιη άνοδος των τιμών των εμπορευμάτων (commodities) θα μπορούσε να θεωρηθεί προάγγελος στροφής των χρηματιστηριακών αγορών από τις τεχνολογικές μετοχές σε αυτές εταιρειών που παράγουν και εμπορεύονται βασικές πρώτες ύλες και εμπορεύματα.