-Χαίρετε, τώρα εγώ έχω γνώμη για την αντιμετώπιση του τραγικού συμβάντος με το διεθνές ναυάγιο από τον ΣΥΡΙΖΑ (δηλώσεις Τσίπρα, Παπαδημούλη κ.λπ.), αλλά επειδή δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η δική μου άποψη, ρώτησα τη δημοσκοπική πηγή μου. Πήρα την εξής απάντηση: «Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ είναι να πάρει σε ψήφους, ό,τι μπορεί από τα Αριστερά, Ζωή, Βαρουφάκη κ.λπ., από όλους αυτούς που αυτοαποκαλούνται δικαιωματιστές. Ομως, επειδή το 20% που πήραν εμπεριέχει και πολλούς κανονικούς σε απόψεις ανθρώπους, που δεν μπορεί να ρίχνουν τις ευθύνες στον φράχτη του Εβρου ή στο ελληνικό Λιμενικό, αυτό που κάνουν είναι απολύτως αυτοκαταστροφικό. Ο δε Παπαδημούλης, δεν μου το βγάζεις από το μυαλό, ότι πια μόνο επίτηδες μπορεί να το κάνει κατά του ΣΥΡΙΖΑ». Εντάξει, τα λόγια είναι περιττά.

Ζωή υπό πίεση

Κατά τα λοιπά, τώρα φαίνεται να «πιάνει» το εκλογικό σώμα τις μαγκιές της Ζωής με τις αλλαγές θέσεων σε υποψηφίους, αφού από το 5% -καβάλα στ’ άλογο- πήγε στο 4%, άρχισε η κατηφόρα. Γενικώς στα μικρά κόμματα (δεν μπαίνει εκεί το ΚΚΕ) υπάρχει πίεση και ο μετρ του είδους μού λέει «μόνον το βράδυ των εκλογών θα δούμε πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή».

Ποιο debate;

Για το «ντιμπέι» τα είπαμε και από χθες, δεν το βλέπω καθόλου να γίνεται, δεν ενδιαφέρει και κανέναν πλην του Βελόπουλου, που θέλει να καθαρίσει τη ΝΙΚΗ με την τηλεοπτική εμφάνισή του. Αδιάφορο.

Τα δράματα της κάλπης

Στο μεταξύ, τη νύχτα της άλλης Κυριακής θα ζήσουμε μικρά δράματα με μία σειρά από προβεβλημένους Συριζαίους βουλευτές που θα παίζουν την είσοδό τους στη Βουλή στο όριο. Πρώτο δράμα η Πόπη που για να μπει στη Βουλή ως βουλευτής Επικρατείας πρέπει, εφόσον είναι επτακομματική η Βουλή, να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ 22,5%. Εντάξει, δεν την κλαίω, έχει φιλίες. Πολύ χλωμό φαίνεται να είναι να μπουν στη Βουλή οι Ραγκούσης και Δραγασάκης. Ούτε αυτούς τους κλαίω, ο πρώτος έχει καλή βάση στην Πάρο και ο δεύτερος στην Τήνο, εκεί δίπλα, στου φίλου μου το μπαρ. Αρχοντόπουλα είναι και οι δύο στα Κυκλαδονήσια. Ερωτηματικά προκύπτουν για τον εξάδελφο Γιώργο Τσίπρα αν θα μπει, τον Βούτση και τον Σπίρτζη. Και αυτοί όμως, μετά από τόσα χρόνια, μια χαρά θα είναι, έχουν χτισμένες καριέρες από πίσω τους.

Οριστικό: Εγινε τραπεζίτης ο Τέλης Μυστακίδης, τα βρήκε με τον Νίκο Τσάκο για ΑΒΒ

-Την περασμένη εβδομάδα, Τέλης Μυστακίδης και Νίκος Τσάκος συναντήθηκαν, συμφώνησαν τις λεπτομέρειες κι έδωσαν τα χέρια. Χθες, Μυστακίδης και Αφθονίδης συνυπέγραψαν την τελική συμφωνία. Ο Τέλης Μυστακίδης, αφού πάρει επισήμως το fit & proper της Τράπεζας της Ελλάδος, αποκτά τον έλεγχο της ΑΒΒ, με όλα τα αναγκαία δικαιώματα ψήφου, ενώ και οι άλλοι εφοπλιστές διατηρούν ισχυρές μετοχικές δυνάμεις. Πολύ πρόσφατα ο Τέλης Μυστακίδης σε συνέντευξή του ανακοίνωσε ότι η αμέσως επόμενη κίνησή του είναι να προχωρήσει «σε σημαντική αύξηση μετοχικού κεφαλαίου που θα επιτρέπει στην τράπεζα να αυξήσει πολλαπλασιαστικά και τα δάνεια που μπορεί να δώσει. Επίσης, αν την αγοράσουμε σκοπεύουμε να επεκτείνουμε και τις δραστηριότητες ώστε να γίνει διασπορά κινδύνου»

Όλα καλά με τις τράπεζες στο Παρίσι; Σχεδόν...

-Αρκετά ενδιαφέρον ήταν το Goldman Sachs Conference στο Παρίσι, εφέτος. Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα θετικό, καθώς όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες παρουσιάζουν υψηλή κερδοφορία λόγω ενίσχυσης των εσόδων από τόκους, ως αποτέλεσμα της αύξησης των επιτοκίων από την ΕΚΤ. Όμως, περισσότερο ενδιαφέρον από αυτά που συζητήθηκαν στις αίθουσες συσκέψεων είχαν τα πηγαδάκια μεταξύ των Ευρωπαίων τραπεζιτών, στα διαλείμματα του Συνεδρίου. Παρά το καλό κλίμα υπήρχε προβληματισμός ότι οι ευρωπαϊκές τραπεζικές μετοχές εξακολουθούν να διαπραγματεύονται σε μεγάλο ποσοστό τους κάτω της λογιστικής τους αξίας και με P/E ratios εξαιρετικά χαμηλά (6-8, όταν άλλοι κλάδοι είναι στην περιοχή 10-20). Σημειώθηκε επίσης ότι ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος συνεχίζει να χάνει έδαφος σε σχέση με τις μεγάλες αμερικανικές τράπεζες. Για παράδειγμα, πριν από την κρίση του 2008, η Santander και η JPMorgan είχαν παρόμοια χρηματιστηριακή αξία, γύρω στα 150 δισ. Σήμερα, η Santander είναι στα 50 δισ., ενώ η JPMorgan στα 450 δισ., περίπου. Η μηδενική πρόοδος στο θέμα της τραπεζικής ένωσης, τα εμπόδια για περαιτέρω συγκέντρωση του κλάδου και η επιθετική συμπεριφορά των περισσότερων κυβερνήσεων στην Ευρώπη κατά του τραπεζικού συστήματος αναφέρθηκαν ως οι βασικοί λόγοι για τις σχετικά χαμηλές χρηματιστηριακές αποτιμήσεις και τη μειωμένη ανταγωνιστικότητα έναντι των αμερικανικών τραπεζών. Ακόμη και σήμερα πολλοί θεσμικοί επενδυτές διστάζουν να ασχοληθούν με τις ευρωπαϊκές τράπεζες, θεωρώντας ότι οι εποπτικοί και θεσμικοί κίνδυνοι παραμένουν πολύ υψηλοί, παρά τη σημαντική βελτίωση όλων των θεμελιωδών μεγεθών.

Ο Σωκράτης και τα τζάμια.... στον Λίβανο

Τα καλύτερα για το τέλος άφησε ο Σωκράτης Κόκκαλης στη χθεσινή Γενική Συνέλευση της Intracom. Εξήγησε πως ο όμιλος που ίδρυσε πριν από 46 χρόνια έχει πλέον κάνει στροφή, αφήνοντας πίσω του την παραγωγή και εστιάζοντας σε επενδύσεις που μπορούν με «ασφάλεια» να προσφέρουν ικανοποιητικές αποδόσεις. Τέτοιες είναι στα ακίνητα αλλά και στην τεχνολογία, ενώ άφησε περιθώριο και για επέκταση σε υποσχόμενες αγορές όπως στη Λ. Αμερική. Το επίκεντρο, ωστόσο, θα είναι η Ελλάδα, η οποία όπως τόνισε παρουσιάζει σημαντικές ευκαιρίες, αλλά απαιτείται προσοχή λόγω του διεθνούς περιβάλλοντος που αντιμετωπίζει αναταράξεις. Το κύριο μέλημα, εξήγησε, είναι ο όμιλος να αποκτήσει ένα χαρτοφυλάκιο επενδύσεων με τέτοια χαρακτηριστικά ώστε ακόμη και σε αντίξοες περιόδους να μπορεί να προσφέρει καλές αποδόσεις στους μετόχους. Και επειδή μια ιστορία είναι πάντοτε διδακτική, εξήγησε: «Είχα έναν γνωστό ο οποίος μάθαινα πως πήγαινε πολύ καλά σε περιόδους αστάθειας και αναταραχών. Τον ρώτησα, λοιπόν, μια φορά, τι δουλειές κάνει. Μου απάντησε ότι την περίοδο εκείνη πουλούσε... τζάμια στον Λίβανο (σ.σ. η χώρα έζησε έναν 15ετή εμφύλιο και βρίσκεται υπό διαρκείς συγκρούσεις). Είχε ένα καράβι, το φόρτωνε τζάμια και τα πουλούσε στον Λίβανο», είπε, με τους μετόχους να ξεσπούν σε γέλια. «Εμείς», συμπλήρωσε, «δεν έχουμε τέτοιες σκέψεις, αλλά κοιτάμε για νέες επενδυτικές ευκαιρίες ακόμη και σε περιοχές όπως η Λατινική Αμερική, μια δύσκολη αλλά αναπτυσσόμενη αγορά. Θα δούμε», κατέληξε. Και επειδή ο 84χρονος Κόκκαλης, που έκλεισε 50 χρόνια εργαζόμενος στις εταιρείες του ομίλου, έχει όπως είπε ακόμη δυνάμεις, αμέσως μετά το τέλος της χθεσινής συνέλευσης της Intracom -στα γραφεία του ομίλου στην Παιανία- προέδρευσε σε μια-δυο συσκέψεις.

Σιτάρι… ο νέος χρυσός

-Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποκάλυψε ένα γεγονός που όλοι γνωρίζαμε, αλλά όλοι προτιμούσαν να μην το προβάλλουν. Η Ρωσία ήταν και είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο και -μετά την εισβολή- προσπαθεί να αποκτήσει διαρκώς μεγαλύτερο έλεγχο στις αποστολές τροφίμων της για να αποκομίσει περισσότερα έσοδα. Οι εξαγωγές σιτηρών έγιναν σύμβολο γεωπολιτικής ισχύος. Κάτω από την αφόρητη πίεση της ρωσικής κυβέρνησης, δύο κολοσσοί εξαγωγείς σιτηρών -η Cargill και η Viterra- αποχωρούν από τη ρωσική αγορά αφήνοντας πίσω τους συνθήκες επικίνδυνου ολιγοπωλίου. Σ’ αυτή την «καυτή» αγορά επιχειρεί να μπει -και να διεκδικήσει ένα μικρό μερίδιο- η ελληνική εταιρεία Mύλοι Λούλη με ιστορία από το 1782, όταν ο Ζώης Λούλης έκτισε έναν μικρό νερόμυλο στην Αετορράχη Ιωαννίνων. Σήμερα και 7 γενιές μυλωνάδων αργότερα, ο Νίκος Λούλης ο νεότερος, συντονίζει 2 μεγάλους σιτοβολώνες, 2 λιμάνια (Σούρπη και Κερατσίνι), έχει δίκτυο logistics και πρόσβαση στο δίκτυο της Al Dahra (που τώρα συμμετέχει και στο μετοχικό κεφάλαιο της Λούλης). Μια μικρή ελληνική εταιρεία (κεφαλαιοποίηση μόλις 50 εκατ. ευρώ) στο σαλόνι του επισιτισμού.

Ο Paul… λοξώς ολοταχώς και… χωρίς λεφτά

-Κάποτε κυκλοφορούσε μια διαφήμιση μεγάλης μετέπειτα αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών, όταν ακόμη ήταν ένα μικρό μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας, η οποία διαλαλούσε ότι μπορείς να τα πάρεις «όλα χωρίς λεφτά». Ήταν βλέπετε η περίοδος που άρχισαν να καθιερώνονται οι δόσεις. Σε αυτή την παλιά εποχή παραπέμπει το βιογραφικό πόνημα για τον Πωλ Ευμορφίδη με τον, αν μη τι άλλο, χαρακτηριστικό τίτλο «Λοξώς ολοταχώς». Ποια είναι η κεντρική του ιδέα όπως περιγράφεται από τον ίδιο; «Οι λύσεις είναι περισσότερες από τα προβλήματα. Είσαι νέος, θέλεις να ταξιδέψεις, να γνωρίσεις τον κόσμο, να μάθεις γλώσσες, αλλά δεν έχεις χρήματα; Ε, και; Έτερον εκάτερον, μη σου πω και καλύτερο! Οι πόλεις είναι γεμάτες από δωρεάν κρεβάτια, δωμάτια, καταλύματα, αρκεί να θέλεις ΕΣΥ να τα ανακαλύψεις ως τέτοια, και όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει γνωστοί, φίλοι, ερωμένοι και συγγενείς, αρκεί να θέλεις ΕΣΥ να τους δεις έτσι! Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις, εύκολες δικαιολογίες, διώξιμο της μπάλας στην εξέδρα». Υπενθυμίζεται ότι ο γνωστός αντισυμβατικός επιχειρηματίας της Coco-mat είχε ιδρύσει λίγο πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου το κόμμα «ΕΥ», το οποίο διακήρυσσε ότι «η Βουλή είναι και για τους βοσκούς και τους γεωργούς, τους μανάβηδες, τους κουρείς και δεν είναι μόνο για τους μορφωμένους» και ότι «πρέπει να ακούγεται η φωνή των πάντων για να υπάρχει ομοιογένεια και αγάπη και αρμονία».

Κλείνοντας τους λογαριασμούς

-Ο 84χρονος εφοπλιστής Σπύρος Καρνέσης αποφάσισε να κλείσει τους λογαριασμούς του παρελθόντος και μεταβιβάζει το χαρτοφυλάκιο πελατών της Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ στη Δεπόλας Χρηματιστηριακή. Έχει υπογραφεί προσύμφωνο και αναμένονται οι σχετικές εγκρίσεις. Οι ισολογισμοί της τελευταίας δεκαετίας της Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ εμφανίζονται σχεδόν μονίμως ζημιογόνοι, με την αγορά να εκτιμά ότι οι συσσωρευμένες ζημίες μπορεί και να είναι ένα… βουνό μερικών εκατομμυρίων.

Μια φυσιολογική διόρθωση

-Από νωρίς η αγορά των ομολόγων προεξοφλούσε χθες όχι μόνον τη νέα αύξηση των επιτοκίων του Ευρώ αλλά και τη ρητορική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για περαιτέρω κινήσεις περιορισμού της ρευστότητας. Έχουμε σήμερα και τις 3 μάγισσες των παραγώγων που δυσκολεύουν τις κινήσεις ενόψει της νέας τριήμερης αργίας στη Wall Street. Γι’ αυτό στην αγορά χθες ξεχώρισαν οι εταιρείες που μοιράζουν γενναιόδωρα μερίσματα (βλ. JUMBO) αλλά και ο ΟΤΕ ο οποίος φαίνεται ότι θα χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για την επόμενη ανοδική κίνηση, αφού έμεινε στάσιμος όσο “αλώνιζαν” οι τραπεζικές μετοχές.

Έντονο φλερτ δέχεται η Profile

-Η Πληροφορική περνά στο προσκήνιο, αμέσως μετά τις εκλογές. Ο Χαράλαμπος Στασινόπουλος, τώρα που η χρηματιστηριακή αξία της Profile εξασφάλισε τα 100 εκατ. ευρώ, δέχεται έντονο φλερτ από θεσμικά χαρτοφυλάκια. Μάλλον για μεταβίβαση 1,5% έως 2% σε placement προσανατολίζεται…

Παράξενες διακυμάνσεις στο bitcoin

-Τις τελευταίες μέρες, εντελώς ξαφνικά, χωρίς κάποιο εξαιρετικό γεγονός ή ανακοίνωση, βλέπουμε τη ζήτηση για τα κρυπτονομίσματα να εξαφανίζεται. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του bitcoin που χάνει ξαφνικά 5% (λίγο πάνω από τα 25.110 δολάρια) μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας χωρίς εμφανή λόγο. Κάποιοι αναλυτές πιστεύουν ότι στερεύει η διαθέσιμη ρευστότητα για την ευμετάβλητη αγορά κρυπτονομισμάτων. Κάποιοι άλλοι απλώς απολαμβάνουν τις αναταράξεις για να βγάλουν ακόμη πιο εύκολα βραχυπρόθεσμα κέρδη.

Στις ΗΠΑ η απόκτηση κατοικίας έγινε πολυτέλεια

-Παρά τις προσεκτικές κινήσεις της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, η ακρίβεια και το υψηλό κόστος χρήματος έχει προκαλέσει μεγάλη κρίση στην καθημερινότητα του real estate. Το κόστος στέγασης επηρεάζει σημαντικά τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή στις ΗΠΑ. Σήμερα, το μέσο επιτόκιο ενός στεγαστικού δανείου 30 ετών έχει ξεπεράσει το 7%. Αυτό σημαίνει ότι το τοκοχρεολύσιο για το μέσο στεγαστικό δάνειο αυξήθηκε στα 2.400 δολάρια. Την ίδια στιγμή το μέσο ενοίκιο ανέβηκε σε επίπεδα ρεκόρ της τάξης 2.000 δολαρίων. Το αμερικανικό όνειρο απομακρύνεται από την πραγματικότητα.