Μπορεί να μπει, μπορεί να βγει, αλλά άμα φύγει δεν θα ξαναρθεί και άλλες ιστορίες από Μαξίμου ///

    -Καλημέρα σας, στην προσαρμογή βρίσκεται μαθαίνω ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος καθηγητής Ταραντίλης, παίρνει τηλέφωνα και οργανώνει τις επαφές του με δημοσιογράφους, εκδότες κ.λπ. Αυτό που του «έπεσε ολίγον βαρύ» μαθαίνω από τις (γάργαρες) πηγές μου είναι όταν του είπαν ότι ανάμεσα στις υποχρεώσεις του είναι και τα… κλαδικά θέματα (βλέπε ρουσφέτια) των καναλιών. Εκεί, δηλαδή, που διέπρεπε ο άνθρωπος με τα «μαύρα καρφάκια» στο κεφάλι, ο προκάτοχός του κ. Πέτσας. «Παιδιά, εγώ μ’ αυτά δεν είμαι καλός» φέρεται ειπών ο (σοβαρός) καθηγητής Ταραντίλης για να παρακαλέσει ευγενικά να αναλάβει κάποιος άλλος τη δύσκολη δουλειά αυτή στο Μ.Μ (Μέγαρο Μαξίμου). Οι παλαιοί του γραφείου στο Μ.Μ μάλλον μειδιώντας είπαν στον «ρούκι» της παρέας Θοδωρή Λιβάνιο να το αναλάβει. Ωχ, τον «έχωσαν» τον άνθρωπο, κανονικά. -By the way (που έλεγε και ο Κίμων Κουλούρης!) η κυρία Αριστοτελία Πελώνη «την άκουσε» χθες για τα καλά από τον «πρόεδρο», δηλαδή από τον πρωθυπουργό για την πρωινή δήλωση που άφηνε να εννοηθεί ότι μπορεί και να μην ανοίξουν τα σχολεία. Γιατί λίγα λεπτά μετά ανακοινώθηκε ότι θα ανοίξουν! -Πάμε τώρα σε ένα από τα ζόρικα θέματα της αγοράς: Εθνική Ασφαλιστική. Η υπόθεση της πώλησης βρίσκεται κάπου μεταξύ Αντώνη Ρέμου – Μάνου Πυροβολάκη (μπορεί να βγω, μπορεί να μπω, μη μου ζητάς να δεσμευτώ) και Νατάσας Θεοδωρίδου (τραβάω, λοιπόν, μια κόκκινη γραμμή, σβήνω μια αγάπη που είχε λάθος διαδρομή). Η αιτία είναι ότι οι αγοραστές άρχισαν να μειώνουν το τίμημα. Είχαμε προσφορά στα 420 εκατ. ευρώ αλλά η ΕΤΕ θα έπρεπε να βγάλει κι ένα ομόλογο 50 εκατ. ευρώ και έτσι πέφταμε στα 370 εκατ. ευρώ. Από εκεί και πέρα όμως αν η ΕΤΕ δεν πιάσει κάποιους απίθανους στόχους τότε αφαιρείται επιπλέον ακόμη 20 εκατ. ευρώ από το τίμημα κοκ. -Η πίεση ξεκινά και από το γεγονός ότι η ΕΤΕ είναι με την πλάτη στον τοίχο, επειδή είναι ακόμη σε πλάνο αναδιάρθρωσης αφού πέντε χρόνια τώρα (με τα καραγκιοζιλίκια που έγιναν) δεν κατάφερε να πουλήσει την Ασφαλιστική. Από την άλλη πλευρά όμως ο Π. Μυλωνάς ανήκει στη σπάνια κατηγορία των ανθρώπων που παραμένουν αφύσικα ατάραχοι ενώ ο κόσμος δίπλα τους καταρρέει. Πολλοί παριστάνουν ότι έχουν αυτή την ικανότητα αλλά αν εξαιρέσουμε τα παθολογικά αίτια (σύνδρομο Ασπεργκερ, ψυχοπάθεια κ.λπ.) που την προκαλούν, πραγματικά την ικανότητα αυτή διαθέτουν μόνον οι άνθρωποι που δεν πιέστηκαν ποτέ στη ζωή τους ή αυτοί που είναι μεγιστάνες. -Ο Μυλωνάς δεν αντέχει πια τον τεμαχισμό του τιμήματος και τις προτάσεις που φτάνουν και κάθε φορά να είναι «πιο χαμηλά, πιο χαμηλά» για να θυμηθούμε και την Άντζυ Σαμίου, και τράβηξε κόκκινες γραμμές και κυρίως τις εννοεί. Υπάρχουν πιέσεις να τελειώνει, αλλά έπεσαν στην περίπτωση, κι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, η Εθνική Ασφαλιστική κατευθύνεται προς το Χρηματιστήριο. Η πρωτοβουλία είναι πλέον στο γήπεδο των δυνητικών αγοραστών να τηρήσουν τα προσχήματα διαμορφώνοντας την προσφορά σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Για αυτό σας λέω, Ρέμος-Πυροβολάκης. Δεν τελειώνει, αλλά και δεν προχωράει. -Ήρθε η ώρα του κουρέα για την Intralot και τα δύο ομόλογά της, ύψους 750 εκατ. ευρώ. Από τις πρώτες πληροφορίες προκύπτει πως η πλευρά Κόκκαλη έχει αποδεχθεί μια συμφωνία “debt to equity swap” με τους ομολογιούχους, οι οποίοι θα αποδεχθούν κούρεμα κεφαλαίου, λαμβάνοντας όμως μετοχές της μητρικής (ή της θυγατρικής στις ΗΠΑ) και ενδεχομένως ένα μέρος σε μετρητά, ενώ θα εκδοθεί και νέο ομόλογο υπέρ τους. Με την επισημοποίηση της συμφωνίας θα γίνουν γνωστές και οι εγγυήσεις που λαμβάνουν, αλλά φαίνεται πως ομολογιούχοι-funds όπως τα Beach Point, Οak Ηill και M&G, μεταξύ άλλων, θα αποκτήσουν ισχυρή μετοχική θέση στην Intralot αφού η συμφωνία προκαλεί μεγάλο dilution για τους υφιστάμενους μετόχους. -Έχεις αγοράσει ένα resort στην Β. Ελλάδα που απαιτεί μεγάλες επενδύσεις, είσαι στο σχήμα που λειτουργεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, θέλεις να διεκδικήσεις διαγωνισμούς για την παραχώρηση και άλλων λιμένων, τρέχεις να μαζέψεις προηγούμενες επενδύσεις και θα ασχοληθείς και με ξενοδοχεία στην Αθήνα; Δύσκολο. Όσοι όμως αγοράζουν ΓΕΚΕ (βλέπε President) αυτό θέλουν να πιστεύουν...

-Το παράπονο του Μανούσου (Μανουσάκη) της ΑΔΜΗΕ. Εξειδικευμένο site έκανε διαδικτυακή ψηφοφορία για το πιο δημοφιλές έργο του 2020. Πρώτευσε η μικρή διασύνδεση (δηλαδή Κρήτης-Πελοποννήσου) της ΑΔΜΗΕ. Δεν ξέρω πόσοι αναγνώστες γνωρίζουν το συγκεκριμένο έργο, αλλά οι κακεντρεχείς διαδίδουν ότι στον ΑΔΜΗΕ παρότρυναν (sic) τους εργαζόμενους να ψηφίσουν για να προβληθεί το έργο της εταιρίας, επειδή η διοίκηση το είχε παράπονο.

                                        object(DOMNodeList)#3079 (1) {
  ["length"]=>
  int(0)
}