Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ότι η κατανάλωση τρώει τα λεφτά των επενδύσεων. Το πρόβλημα είναι ότι οι Ελληνες δεν επενδύουν τα χρήματά τους διότι δεν εμπιστεύονται το κράτος
Το συνδικαλιστικό κίνημα έρχεται σταθερά τελευταίο στην εμπιστοσύνη των πολιτών εδώ και δεκάδες χρόνια
Τελικά, είναι πολύ large ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ξεπέρασε κατά πολύ τον προκάτοχο του Τσίπρα με το «μίζερο» πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που όσο το είδατε εσείς άλλο τόσο κι εμείς
Με αφορμή τις ευρωεκλογές και παρά το γεγονός ότι θεωρητικά δεν κρίνεται η διακυβέρνηση της χώρας από αυτές -ειδικά όταν είχαμε εθνικές πριν από 11 μήνες από τις οποίες προέκυψε νέα θητεία για τη Ν.Δ. με 41%-, ακούμε συχνά ότι δεν είναι καλό που δεν έχουμε μια ισχυρή αντιπολίτευση να ελέγχει την εξουσία
Ανάμεσα στα υπόλοιπα, στη χώρα μας επικρατεί το φαινόμενο της «ρουκέτας και του φτερού». Δηλαδή, οι τιμές λιανικής αυξάνονται αμέσως όταν αυξάνεται η διεθνής τιμή, αλλά μειώνονται με αργό ρυθμό όταν υποχωρεί η διεθνής τιμή – θαύμα, θαύμα
Πώς γίνεται να καταγγέλλεις κάποιον και να τον απορρίπτεις για πρωθυπουργό και να τον «ψηφίζεις» για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Το πιθανότερο να στείλουμε και πάλι στην Ευρωβουλή κάποιους απίθανους-ες που ανάθεμα αν έχουν καταλάβει πόσο σοβαρή είναι η δουλειά που θα αναλάβουν. Πολλώ δε μάλλον, να αντιληφθούν πως απέναντί τους θα έχουν τα πιο γερά μυαλά με εξειδικευμένες γνώσεις και προσόντα
Πρέπει να διαμορφώσουμε στην Ελλάδα ένα ανταγωνιστικό και ελκυστικό περιβάλλον για να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις, γιατί ήδη η ΕΕ είναι αντιμέτωπη με μεγάλα επενδυτικά κενά
Πέραν του ίδιου του αποτελέσματος, κρίσιμη σημασία έχουν αυτά που διακυβεύονται σε πολιτικό επίπεδο: η άνοδος της Ακροδεξιάς, η τύχη των επάλληλων «αξόνων λειτουργίας» της Ένωσης, τα ζητούμενα για τη χώρα μας.
Για να διαμορφωθεί το ευνοϊκό -για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων περιβάλλον- δεν αρκούν μέτρα πολιτικής, χρειάζονται βαθιές μεταρρυθμίσεις
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ