Εντυπωσιακή η υπεροχή που εξακολουθεί να καταγράφει η κυβέρνηση στις δημοσκοπήσεις. Απόρροια της θετικής, μέχρι τώρα – και ελπίζουμε ως το τέλος αυτής της περιπέτειας – διαχείρισης που έκανε για τον περιορισμό του κορωνοϊού.
Λένε, μάλλον εύστοχα, ότι κάθε κρίση κρύβεις ευκαιρίες και μάλλον πρόκειται για μία μεγάλη αλήθεια. Μία αλήθεια, που επιβεβαιώνεται και με την πανδημία του κορωνοϊού.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες σπάνε, δυστυχώς, το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ως προς τις φονικές επιπτώσεις του κορωνοϊού – περισσότεροι από 25.000 νεκροί το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης.
Ενάμισι μήνα μετά την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στη χώρα μας, μπορούν να βγουν ορισμένα πρώτα συμπεράσματα και με την ευχή πάντα να επιβεβαιωθούν οι αισιόδοξες εκτιμήσεις για την εξέλιξη της πανδημίας.
Με την πανδημία ίσως (και ελπίζουμε) στην κορύφωσή της, η συζήτηση για το γιατί, αλλά κυρίως για το μέλλον, δεν είναι η προτεραιότητα. Προέχει ασφαλώς να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, να αποκρουστεί αποτελεσματικά η απειλή και να σωθούν οι ζωές
Θέλω όσο τίποτα να διαψευστούν όσοι μιλούν για λάθος συνταγή στην αντιμετώπιση της πανδημίας κορονοϊού στη χώρα μας, αλλά φοβάμαι ότι έχουν δίκιο
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε κάθε εθνική κρίση, ειδικά όπως αυτή που προκαλεί ο Ερντογάν (και όχι οι πρόσφυγες, ούτε καν οι μετανάστες, ως φαίνεται) στον Έβρο, το μεγαλύτερο πρόβλημα στο εσωτερικό μέτωπο, που λέμε, είναι ο εθνικιστικός παροξυσμός
Ένας βασικός νόμος του Μέρφι είναι «όποιος γελάει όταν όλα πάνε στραβά, έχει βρει κάποιον να του τα φορτώσει»!
ΦΟΡΤΩΣΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ
