Μία αναδιάταξη του τραπεζικού χάρτη στην Ευρώπη θα πρέπει να θεωρείται περίπου βέβαιο πως θα φέρει ανακατατάξεις και στη “γειτονιά” μας.
Και η αναδιάταξη αυτή εκτιμάται πως θα κινηθεί σε δύο επίπεδα: Μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων ευρωπαϊκών πιστωτικών ιδρυμάτων αλλά και μέσω της εγκατάστασης ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων σε χώρες που αυτά δεν δεν είναι εγκατεστημένα είτε αυτονόμως είτε μέσα από συνεργασίες.

Οι βασικοί λόγοι

Μέχρι πρότινος βλέπαμε δυναμικές κινήσεις από την πλευρά της Ιταλίας που επιθυμεί να πάρει πρωτοκαθεδρία στην περιοχή. Ομως οι τράπεζες φαίνεται να έχουν γίνει “πολύτιμα κομμάτια” και το ενδιαφέρον γι’ αυτές να μην είναι μόνον επενδυτικό αλλά να αγγίζει και διακρατικό ενδιαφέρον αφού οι δύο επόμενες χρονιές θα αποτελέσουν δυνατές χρονιές για τη διανομή πλούτου μέσου RRF κάτι που δεν υπόσχεται μόνον κερδοφορία για τις τράπεζες αλλά αναπτύσσει μια ιδιόρρυθμη δυναμική και για τον δημόσιο τομέα που κατανοεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο των τραπεζών στις εξελίξεις.

Βέβαια οι τράπεζες είναι ανεξάρτητες επιχειρήσεις και οι παρεμβάσεις που δυνητικά μπορεί να έχουν οι κυβερνήσεις σε αυτές είναι περίπου μηδενικές.

Ωστόσο είδαμε σε αρκετές περιπτώσεις πολιτικές αποφάσεις που να αφορούν τα πιστωτικά ιδρύματα όπως επιβολή έκτακτης φορολόγησης στα κέρδη τους (στην Ιταλία), κυβερνητικές αποφάσεις σε ότι αφορά τις προμήθειες (Ελλάδα) αλλά και συνεννοήσεις με τα πιστωτικά ιδρύματα για μια πολιτική πιο φιλική σε όσους την έχουν ανάγκη (Κύπρος).

Λιγότερη συγκέντρωση για την Ελλάδα

Η ανάγκη για ενίσχυση του ανταγωνισμού στον κλάδο φαίνεται πως κρίνεται ως αναγκαία συνθήκη προκειμένου να ενισχυθεί το ελληνικό αξιόχρεο.
Αυτό αναφέρεται στην ενδιάμεση έκθεση της ΤτΕ.

Πιο συγκεκριμένα, η αξιολόγηση του τραπεζικού συστήματος λειτουργεί αμφίδρομα με αυτή του ελληνικού αξιόχρεου, επισημαίνεται στην ενδιάμεση έκθεση της ΤτΕ και καταγράφεται σαφώς πως ο βαθμός συγκέντρωσης στο τραπεζικό σύστημα και η γεωγραφική διασπορά τραπεζικών εργασιών επηρεάζει ποιοτικά τις αξιολογήσεις τόσο του αξιόχρεου της Ελληνικής Δημοκρατίας όσο και της αξιολόγησης των τραπεζών.

Έτσι λοιπόν θα πρέπει η συγκέντρωση του τραπεζικού κλάδου να αμβλυνθεί και αυτό μπορεί να γίνει εάν και εφόσον μερίδια αγοράς αποσπαστούν με την είσοδο νέων παιχτών στην αγορά εκτός των συστημικών ή αν εξαγορές και συγχωνεύσεις από το εξωτερικό λειτουργήσουν ως καταλύτης επιθετικότητας στην παροχή υπηρεσιών του κλάδου. Ενα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτήν έγινε με τον 5ο πόλο. Ωστόσο η αποσυγκέντρωση είναι πιθανόν να απαιτήσει και άλλα βήματα.

Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο εξαγοράς εγχώριας συστημικής τράπεζας από ευρωπαϊκό τραπεζικό όμιλο ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, σε συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής.
Μέσα σε όσα επισήμανε ο κ. Στουρνάρας είναι και το προηγούμενο της κίνησης της Unicredit στην Alpha Bank ενώ θεωρεί απαραίτητη την ουσιαστική πρόοδο στην ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης προκειμένου να δούμε περισσότερες διασυνοριακές εξαγορές και συγχωνεύσεις στην ευρωζώνη.

Οι διοικήσεις των ελληνικών συστημικών τραπεζών οψέποτε ερωτώνται σχετικώς, πάντα δηλώνουν έτοιμες να αξιολογήσουν την είσοδο νέων μετόχων στο μετοχολόγιό τους. Παράλληλα οι μέτοχοι των πιστωτικών ιδρυμάτων ή τουλάχιστον κάποιοι από αυτούς είναι πιθανόν να επιζητήσουν τη ρευστοποίηση των κερδών της επένδυσής τους.

Οι αναζητήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας

Ομως τα πράγματα τρέχουν όχι μόνον στην Ελλάδα. “Είμαστε σε διαβουλεύσεις και με ξένες τράπεζες για να τις ενθαρρύνουμε να δραστηριοποιηθούν στην Κύπρο διότι θα είναι κάτι πολύ ενισχυτικό για την οικονομία μας και σε επίπεδο ανταγωνισμού. Υπάρχουν ήδη σημαντικές αμερικανικές επενδύσεις και μέχρι τον Μάρτιο θα έχουμε ανακοινώσεις από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για σημαντικές επενδύσεις που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας υψηλά αμειβόμενες”. Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο της Κύπρου.

Η ιταλική πρωτοβουλία

Αξίζει να σημειωθεί πως ήδη βρίσκεται ισχυρά τοποθετημένη στη χώρα η Eurobank μέσω της μεγάλης επένδυσής της στην Ελληνική Τράπεζα.
Από την άλλη πλευρά και παρά τη μικρή στάση που επέβαλαν οι πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία, μέσα στο Δεκέμβριο, η ιταλική UniCredit ανακοίνωσε ότι αύξησε το δυνητικό μερίδιό της στην Commerzbank στο 28% δρώντας για τον σκοπό αυτόν μέσα από την αγορά παραγώγων.

Η δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας δήλωσε ότι η ιδιοκτησία της αποτελείται πλέον από άμεσο μερίδιο 9,5% και περίπου 18,5% μέσω παραγώγων.

Η UniCredit υπέβαλε αίτηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για άδεια απόκτησης μεριδίου έως και 29,9% στη γερμανική τράπεζα, ενώ ο διευθύνων σύμβουλος Andrea Orcel επιδιώκει ταυτόχρονα μια προσφορά για την ιταλική ομότιμη Banco BPM.

Μέσα σε αυτό το κλίμα οι ελληνικές τράπεζες σπουδαιολογούν όποιες εξελίξεις αφορούν τους μετόχους τους και προετοιμάζονται όσο το δυνατόν καλύτερα για να προσφέρουν το ταχύτερο δυνατόν τις αποδόσεις που έχουν υποσχεθεί.

Διαβάστε ακόμη 

Μetlen: Σε ποιους διεθνείς παίκτες θα πουλήσει γάλλιο ο Μυτιληναίος (διάγραμμα + pics) 

Ηλίας Γεωργιάδης: Η εξαγορά της Semeli και το σχέδιο για εισαγωγή στο Χρηματιστήριο (pics)

Αυξήσεις μισθών και μειώσεις άμεσων φόρων εξετάζει το ΥΠΕΘΟ 

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα