Τώρα που έχει περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα από την υπόθεση Novartis και με αφορμή τη δικαστική απόφαση να αποκαλυφθούν οι προστατευόμενοι μάρτυρες και επισήμως για να μπορούν να γίνουν οι νομικές κινήσεις από όλους όσοι έχουν εύλογο συμφέρον να τους κυνηγήσουν δικαστικά, ας επιχειρήσουμε μια σύντομη αποτίμηση ή έστω εκτίμηση για το τι ακριβώς συνέβη
Γιατί στη Νεότερη Ιστορία της χώρας δεν έχει ουδέποτε συμβεί κάτι παρόμοιο, ήτοι να κατηγορηθούν δέκα κορυφαίοι Ελληνες πολιτικοί, πρωθυπουργός, υπουργοί, κεντρικός τραπεζίτης κ.ά., για μια υπόθεση με μάρτυρες μάλιστα, κατά την οποία δεν αποδείχτηκε ούτε μισό στοιχείο από όλα όσα τερατώδη κατατέθηκαν. Βαλίτσες με μετρητά από την κεντρική πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου κ.λπ.

Οπως αποκαλύφθηκε λοιπόν πριν από λίγους μήνες, η υπόθεση Novartis εκτός από ένα πολιτικό έκτρωμα με απίθανες ιστορίες δήθεν δωροδοκιών πολιτικών προσώπων είχε και πάρα πολύ χρήμα, το οποίο ίσως και να αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη για να καταλήξουμε τελικά σε όλη αυτή την πρωτοφανή σκευωρία εις βάρος ακόμα και παντελώς άσχετων προσώπων με την υπόθεση, όπως για παράδειγμα ο Πικραμμένος, ο Βενιζέλος και ο Στουρνάρας, που εξ αντικειμένου δεν θα μπορούσαν να έχουν σχέση. Οχι ότι τελικώς είχε κανένας άλλος από τους υπόλοιπους εφτά πολιτικούς, όπως τουλάχιστον αποδείχτηκε από τη δικαστική διερεύνηση.

Οι μάρτυρες λοιπόν αυτοί, μαζί με έναν δικηγόρο που προφανώς σκέφτηκε όλη αυτή την ωραία «μπίζνα», καρπώθηκαν και μάλιστα νομίμως από το αμερικανικό Δημόσιο για την υπόθεση περί τα 56 εκατ. ευρώ, περίπου 30 εκατ. ο δικηγόρος και τα υπόλοιπα οι δύο μάρτυρες, αφού ο τρίτος (Μανιαδάκης) «άλλαξε δρόμο» και τη γλίτωσε ουσιαστικά αποκαλύπτοντας εν μέρει τη σκευωρία.

Ετσι, λοιπόν, η τότε πολιτική εξουσία, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., βρήκε μια χρυσή ευκαιρία, αφού ουσιαστικά «διετίθεντο μάρτυρες επ’ αμοιβή» κάτι τυχάρπαστοι τύποι και στήσανε την πιο χοντροκομμένη ιστορία που έχει ακούσει ποτέ το πανελλήνιο. Γι’ αυτό και δεν την πίστεψε ποτέ στ’ αλήθεια η κοινή γνώμη, παρά μόνο για ελάχιστες ημέρες, και αυτό αποτυπώθηκε στις δημοσκοπήσεις της εποχής. Τις πρώτες ημέρες η Ν.Δ. έχασε 14 μονάδες στα γκάλοπ και μία εβδομάδα, άντε δέκα ημέρες μετά επανήλθε, γιατί ο κόσμος δεν είναι τόσο ανόητος, θεωρώ ότι υπάρχει κάποιο αισθητήριο για το πότε κάτι στέκει και πότε όχι.

Πόσο ανόητοι ή αδίστακτοι ήταν τότε οι ιθύνοντες είναι θέμα εκτίμησης του καθενός. Δηλαδή είσαι ο πρωθυπουργός Τσίπρας και έρχονται και σου λένε ο Παπαγγελόπουλος και η παρέα του Παυλόπουλου και του Καραμανλή τέτοια «φίδια» για όσους μισούν, θα πρέπει να ξανασκεφτείς ότι δεν θα είσαι για πάντα πρωθυπουργός και θα βρεις μπροστά σου και αυτούς που κατηγορείς αλλά και τα «φίδια» που υιοθέτησες.

Το ίδιο θα έπρεπε να σκεφτούν και οι δικαστές που ερεύνησαν την υπόθεση, αν και φυσικά αυτοί το έσωσαν τρόπον τινά διότι δεν άσκησαν ποινικές διώξεις, οπότε, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι η δουλειά τους να ερευνούν, θα πει κάποιος. Κάποιος άλλος, όμως, θα πει ότι αυτή η ιστορία έζεχνε τόσο πολύ από απόσταση ότι είναι στημένη που και φοιτητής της Νομικής δεν θα την ακούμπαγε.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βέβαια, οι δέκα αυτοί πολιτικοί πέρασαν μια τρομακτική περιπέτεια, ίσως τη χειρότερη της ζωής τους, που φυσικά δεν μπορεί να ξεχαστεί με τίποτα και από κανέναν και υπό αυτή την έννοια έχουν δίκιο όλοι να επιζητούν την παραδειγματική τιμωρία των εγκεφάλων της πιο νοσηρής σκευωρίας.

Και υπό την ίδια οπτική η κυβέρνηση έπραξε άριστα που άλλαξε τον νόμο και επέτρεψε σε ειδικές περιπτώσεις να αποκαλύπτονται οι προστατευόμενοι μάρτυρες. Γιατί από εδώ και στο εξής μπορεί μεν να το ξανασκεφτεί και δεύτερη φορά κάποιος να γίνει υπό προστασία μάρτυρας, αλλά θα το ξανασκεφτεί ακόμα περισσότερο να γίνει υπό προστασία ψευδομάρτυρας.