Πριν από δέκα μέρες, δηλαδή πριν από τα μαζικά συλλαλητήρια για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, η αντιπολιτευτική ατζέντα είχε να κάνει με την ακρίβεια που κατατρώει την αγοραστική δύναμη, για το διαλυμένο δημόσιο σύστημα υγείας, για τους χαμηλές αυξήσεις στους μισθούς, την αυξημένη εγκληματικότητα, τα ακριβά ενοίκια και την έλλειψη στέγης και όλα τα λεγόμενα προβλήματα της καθημερινότητας.
Αίφνης, λες και όλα αυτά τα προβλήματα εξαλείφτηκαν και πλέον όλος ο δημόσιος διάλογος έγινε μονοθεματικός.
Τι λένε τα πορίσματα για το δυστύχημα, ποιο εύφλεκτο υλικό κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία, ποιοι το έκρυψαν, ποια μεγάλα συμφέροντα κρύβονται πίσω από αυτή τη συγκάλυψη, προτάσεις για προανακριτική, σκέψεις για πρόταση μομφής στην κυβέρνηση, αναζήτηση ποινικών ευθυνών από υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης, χωρίς καν να περιμένουν το πόρισμα του ειδικού εφέτη ανακριτή που όλο αυτό το διάστημα διεξάγει μια διεξοδική έρευνα όπως άλλωστε απαιτούν και οι συγγενείς των θυμάτων.
Δεν λέω, στην πολιτική είναι νόμος να προσπαθείς να εκθέσεις τους αντιπάλους και να καρπωθείς πολιτικά οφέλη με κάθε προσφερόμενη ευκαιρία. Υπάρχουν όμως και κάποια όρια που όποιος τα υπερβαίνει κινδυνεύει να χαρακτηριστεί στυγνός λαϊκιστής που όχι μόνο δεν έχει πολιτικό όφελος και εκτός από αξιοπιστία χάνει και πολιτικούς πόντους.
Κι αυτό το δείχνουν και οι πρώτες δημοσκοπήσεις που μαζί με την κυβέρνηση δείχνουν να υποχωρούν τα ποσοστά και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ ενώ ενισχύονται τα ακραία έως γραφικά κόμματα της αριστεράς και της ακροδεξιάς.
Αυτό άραγε προβληματίζει ή τέλος πάντων απασχολεί τα mainstream κόμματα του δημοκρατικού τόξου;
Κάνοντας λοιπόν μια υπόθεση εργασίας, να δεχτώ πως η προανακριτική που θα συσταθεί και με τη σύμφωνη γνώμη της κυβερνητικής παράταξης, καταλήγει πως το εύφλεκτο φορτίο ήταν παράνομα φορτωμένο στο εμπορικό της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και σ’ αυτό οφείλεται η μεγάλη έκρηξη που ακολούθησε την ούτως ή άλλως σφοδρή σύγκρουση των δυο τραίνων και πως ο Τριαντόπουλος κακώς έδωσε εντολή να μπαζωθεί η περιοχή. Πού καταλήγουμε; Ότι έγινε συγκάλυψη με εντολή άνωθεν; Για συγκάλυψη τίνος; Κάποιου μεγαλοπαράγοντα που μετέφερε φορτίο 3,5-4 τόνων εύφλεκτου υλικού αξίας 15.000 ευρώ; Κι αν το μπάζωμα εξαφάνισε τα στοιχεία του παράνομου φορτίου, τότε πως τα πορίσματα, όπως αυτό της Γάνδης, προσδιορίζουν τον τύπο και το βάρος του συγκεκριμένου φορτίου στο τρίτο βαγόνι της εμπορικής αμαξοστοιχίας; Και υποθετικά μιλώντας πάντα, ποιας βαρύτητας είναι το «αδίκημα» του Τριαντόπουλου που έδωσε εντολή μπαζώματος; Μήπως απλώς πλημμέλημα όπως επισημαίνουν έγκριτοι νομικοί; Και ναι, να λογοδοτήσει σε δικαστήριο ο παραβάτης υφυπουργός και να λάμψει η αλήθεια. Θα εκπληρωθεί όμως με μια τέτοια εξέλιξη το κοινό περί δικαίου αίσθημα ή απλώς η κυβέρνηση θα βρίσκεται επί μακρόν στριμωγμένη στα σχοινιά και απολογούμενη μήπως και καταφέρει η δημοκρατική αντιπολίτευση και ρίξει τον Μητσοτάκη;
Όσο για τη σχεδιαζόμενη κατάθεση πρόταση μομφής, φρονώ πως το μόνο που θα καταφέρουν είναι να συσπειρώσουν τους κυβερνητικούς βουλευτές που μετά την αχρείαστη συνέντευξη- απολογία Μητσοτάκη, είναι αρκετοί που νοιώθουν πως τους άδειασε. Από λαλίστατους υπουργούς που είχαν το θάρρος της γνώμης, μέχρι βουλευτές που μετείχαν στην εξεταστική επιτροπή που κατά τον πρωθυπουργό που τους επέλεξε, δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή της Βουλής! Χώρια που κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε τις ευθύνες των φυσικών αυτουργών του εγκλήματος, όπως οι σταθμάρχες και όλο το σάπιο σύστημα του δημοσίου στον πολύπαθο ΟΣΕ.
Με τούτα και με εκείνα όμως, έχει δημιουργηθεί ένας αποπροσανατολισμός του κυβερνητικού έργου που αφορά στα δέκα εκατομμύρια Έλληνες που έχουν υψηλές προσδοκίες για τη βελτίωση των οικονομικών τους, της καθημερινότητάς τους και των τεράστιων προβλημάτων που ούτως ή άλλως άφησαν πίσω τους τα μνημόνια. Και φαντάζομαι το παλλαϊκό αίτημα να λάμψει η αλήθεια για τα Τέμπη, δεν αναστέλλει και τις άλλες απαιτήσεις που έχουμε όλοι από την κυβέρνηση την οποία ακόμα και τώρα εμπιστεύονται οι Έλληνες περισσότερο από τους άλλους διεκδικητές της εξουσίας.