Από τη μια είχαμε την ανάκτηση της πολυπόθητης επενδυτικής βαθμίδας μετά από 13 χρόνια και η οποία ξαναβάζει τη χώρα στο χάρτη των επενδύσεων από θεσμικούς επενδυτές. Από την άλλη όμως είχαμε και τις πρωτόγνωρες καταστροφές από τις πλημμύρες οι οποίες άλλαξαν άρδην τις επιλογές της κυβέρνησης καθώς αυτό που προέχει τούτες τις ώρες είναι η αποκατάσταση των πληγέντων και ανακατασκευή των υποδομών που καταστράφηκαν. Το κόστος αν και δεν υπάρχει ακόμα ακριβής αποτίμηση θα είναι τεράστιο και υποθηκεύει σε μεγάλο βαθμό τους σχεδιασμούς και τους στόχους της κυβέρνησης για αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. Τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος εξίσου ανησυχητική που ναι μεν προϋπήρχε των καταστροφών αλλά τώρα μεγεθύνεται επικίνδυνα εν όψει μάλιστα και το χειμώνα.

Κι αυτή δεν είναι άλλη, από την ξέφρενη ακρίβεια. Χθες ο αρμόδιος υπουργός ανακοίνωσε κάποια μέτρα για τον καλύτερο έλεγχο της αισχροκέρδειας τα οποία έρχονται να προστεθούν και σε άλλα των προηγουμένων μηνών και η αποτελεσματικότητα των οποίων δεν μπορεί να θεωρηθεί ως σημαντική. Μπορεί το προηγούμενο διάστημα οι έλεγχοι σε όλη την αλυσίδα από την παραγωγή μέχρι το ράφι να μοίρασαν πρόστιμα της τάξεως των 5 εκατ. αλλά το πρόβλημα δεν λύθηκε. Οι τιμές όχι μόνο δεν έπεσαν και δεν σταθεροποιήθηκαν αλλά τουναντίον, συνεχίζουν να αυξάνονται ακάθεκτες. Άρα οι όποιες επιτρεπόμενες από το καθεστώς της ελεύθερης αγοράς, παρεμβάσεις, μοιάζουν καταδικασμένες να αποτύχουν. Τί μένει; Η κρατική στήριξη όσο αντέχουν τα δημοσιονομικά των ευάλωτων νοικοκυριών με τα διάφορα pass και επιδόματα. Όταν όμως για παράδειγμα το ελαιόλαδο μέσα σε λίγες μέρες από 6-7 ευρώ το λίτρο εξακοντίστηκε στα 11-12 ευρώ κι αν συνυπολογιστούν και οι άλλες νέες αυξήσεις στα κηπευτικά και τα άλλα τρόφιμα ,τότε καταλαβαίνει κανείς πως το market pass έχει ήδη εξατμιστεί από τις νέες αυξήσεις, των ήδη αυξημένων τιμών όλο τον προηγούμενο χρόνο.

Και νάταν μόνο τα τρόφιμα. Οι τιμές των καυσίμων μέσα σε λίγες μόνο μέρες έχουν πάρει φωτιά και πλησιάζουν στα επίπεδα της κορύφωσης της ενεργειακής κρίσης ενώ το πετρέλαιο θέρμανσης που θα αρχίσει να διατίθεται από τον επόμενο μήνα με τα σημερινά δεδομένα, που αμφιβάλλω αν θα παραμείνουν έτσι, θα διατίθεται με 1,60 ευρώ το λίτρο όταν πέρυσι ήταν στο 1,30 ευρώ.

Γίνεται αντιληπτό πως οι οιωνοί δεν είναι και οι καλύτεροι για το επόμενο διάστημα και πως η επενδυτική βαθμίδα ναι μεν ανακτήθηκε αλλά οι θετικές επιπτώσεις στην οικονομία και κατ΄ επέκταση στην κοινωνία δεν θα γίνουν άμεσα αντιληπτές.

Και η ευημερία των αριθμών και των δεικτών της οικονομίας δεν σημαίνουν πάντα και ευημερία των ανθρώπων. Καλό και ζητούμενο πάντα η ανάπτυξη, το δημοσιονομικό περίσσευμα, η μείωση της ανεργίας με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά το θέμα είναι αυτά να εμφανίζουν αντανάκλαση και στη ζωή των ανθρώπων.

Κι είναι εύκολο για κάθε κυβέρνηση να φτιάχνει τους δείκτες αν αδιαφορεί για τις ανάγκες των πολιτών. Το είδαμε άλλωστε με την τρόικα όταν τα «νοικοκύρεψε» όλα αλλά καταδίκασε όλους τους Έλληνες στην ανέχεια τουλάχιστον για μια δεκαετία.

Τώρα όμως που δεν υπάρχει τρόικα στο σβέρκο της κυβέρνησης, πρέπει να βρει τρόπους να στηρίξει την κοινωνία. Μήπως γι’ αυτό δεν ψηφίστηκε και της έδωσε την εμπιστοσύνη του ο λαός μόλις πριν τρεις μήνες απορρίπτοντας τους άλλους με τις μαγικές λύσεις; Στην προηγούμενη τετραετία η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέδειξε πως είναι για τα δύσκολα. Μήπως αυτό το εκτιμηθέν πλεονέκτημα χάθηκε τώρα;