Εναν μήνα μετά το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών έχουμε τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Και ενώ τώρα ασχολούμαστε με τις ομπρελοξαπλώστρες και το υπερβολικό κόστος λόγω αισχροκέρδειας στα νησιά, σύντομα θα προσγειωθούμε στα καθημερινά προβλήματα των μεγάλων πόλεων και οι περισσότεροι από εμάς, της Αθήνας.

Δυστυχώς οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι σχεδόν απόλυτα συνδεδεμένες με τα κόμματα και οι ψηφοφόροι συνήθως ψηφίζουν τον αντίστοιχο υποψήφιο δήμαρχο. Μέγα λάθος, ειδικά αν ο δήμαρχος έχει ήδη δοκιμαστεί και δεν τα έχει πάει καλά. Στην Αθήνα, π.χ., ο κ. Μπακογιάννης έχει καταφέρει να εκνευρίσει ακόμη και τους φανατικότερους Νεοδημοκράτες με τον Μεγάλο Περίπατο και το μπάχαλο που δημιούργησε στο κέντρο της Αθήνας – είναι αυτό που καλώς ή κακώς μένει από τη θητεία του. Μπορεί να πήγε καλά σε κάποια άλλα πράγματα, αλλά δεν είναι σαφές ποια είναι αυτά. Παρά τη δυσαρέσκεια, είναι ο επικρατέστερος υποψήφιος επειδή τον στηρίζει η Ν.Δ.

Ο υποψήφιος που στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ, ο κ. Χάρης Δούκας, είναι τελείως άγνωστος και αδοκίμαστος. Προς το παρόν μιλάει ως καθηγητής του Πολυτεχνείου, ειδικός στα ενεργειακά, αλλά η αλήθεια είναι πως αν θέλει να μας εντυπωσιάσει και να αυξήσει τους ψηφοφόρους του, καλύτερα να περιοριστεί στα βασικά προβλήματα της πόλης και να μην εμπλακεί με οράματα που τελικά λίγους αφορούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβάζει τον Κώστα Ζαχαριάδη, ένα κομματικό στέλεχος που ονειρεύεται διαδηλώσεις και αν παρ’ ελπίδα εκλεγόταν ο Κασιδιάρης, το κέντρο της Αθήνας θα γινόταν πεδίο μάχης.

Το ζητούμενο όμως από τους δημάρχους δεν είναι τα οράματα, ούτε η επανάσταση δεξιά ή αριστερά. Είναι καταρχάς να βελτιώσουν τα βασικά. Και τα βασικά στην Αθήνα δεν είναι ούτε οι… μεγάλοι περίπατοι, ούτε τα μνημειώδη ή μεγαλεπήβολα έργα. Είναι αυτά που δεν έχουμε λύσει ποτέ, όπως η επισκευή και η καθαριότητα δρόμων, πεζοδρομίων και κτιρίων, είναι η συντήρηση και η αναβάθμιση των χώρων πρασίνου, είναι το μάζεμα των σκουπιδιών φυσικά, είναι η αποφυγή της ταλαιπωρίας των πολιτών με το κλείσιμο του κέντρου διαρκώς, είτε λόγω κακής ρύθμισης της κυκλοφορίας είτε λόγω εκδηλώσεων πάσης φύσεως – πολλές φορές ο ίδιος ο δήμος με τις διοργανώσεις του προκαλεί τα προβλήματα. Είναι η εξασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης στους άστεγους και αναξιοπαθούντες, είναι η ουσιαστική πολιτιστική αναβάθμιση του δήμου, είναι η ενίσχυση της ασφάλειας των πολιτών, ο φωτισμός των δρόμων, η δημιουργία ανθρώπινων συνθηκών στις πλατείες και στα πάρκα ώστε να μπορούν οι πολίτες να τα χρησιμοποιούν, είναι η βελτίωση της κυκλοφορίας των οχημάτων, είναι η αύξηση των θέσεων πάρκινγκ. Είναι και πολλά άλλα, που μπορεί να φαίνονται ασήμαντα μπροστά στα μεγάλα οράματα των υποψηφίων, αλλά αυτά είναι η καθημερινότητά μας, από αυτά εξαρτάται η ποιότητα της ζωής μας και η δική τους αξιολόγηση.

Αντίστοιχα και σε όλες τις άλλες πόλεις και δήμους, το ζητούμενο είναι η βελτίωση των συνθηκών της καθημερινότητας. Και με αυτό το κριτήριο πρέπει να εκλέγονται οι δήμαρχοι, ανεξαρτήτως του κόμματος που τους υποστηρίζει. Οπως λένε και για τις γάτες, δεν έχει σημασία αν η γάτα είναι μαύρη ή άσπρη, σημασία έχει να πιάνει ποντίκια. Και μέχρι στιγμής, δυστυχώς, μόνο με το… χρώμα των υποψηφίων ασχολούμαστε.