Στις αρχές του 1800 κοντά στις ακτές της ιαπωνικής νήσου Τσουσίμα μία λάμψη «έσκισε» την επιφάνεια της θάλασσας. Η λάμψη επέμενε για ημέρες, με αποτέλεσμα οι ντόπιοι να συγκεντρωθούν στο σημείο αναζητώντας απάντηση στο μυστήριο. Μη μπορώντας να το λύσουν έπλευσαν με βάρκες κοντά στην πηγή του φωτός και, θορυβημένοι, άρχισαν να πυροβολούν. Ωστόσο η δυνατή λάμψη δεν έσβησε. Αντιθέτως, μία φωνή ακούστηκε από το σημείο: «Δε φοβάμαι. Έρχομαι από το Παλάτι του Δράκου. Μία μέρα θα έρθει μία φοβερή ασθένεια και θα πεθάνουν άνθρωποι. Σας ζητώ να αποτυπώσετε την εικόνα μου και να την μοιράσετε στους κατοίκους, γιατί όσοι τη δουν θα γλιτώσουν». Η φωνή προερχόταν από ένα πλάσμα μήκους εννέα μέτρων με πρόσωπο, γένια και μαλλιά. Αυτό το ον ήταν ένας από τους υπηρέτες και αγγελιοφόρους, Ριούγκου νο τσουκάι, του θεού της θάλασσας Ριούζιν.
Μπορεί σύμφωνα με το ιαπωνικό φολκλόρ όποιος κοιτάξει αυτά τα πλάσματα να έχει προστασία και τύχη, όμως, ο εντοπισμός τους στις ακτές της Ιαπωνίας έχει συνδεθεί με ένα φυσικό φαινόμενο που, ιδίως στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, έχει σπείρει το θάνατο…
Δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι αν ξεβραστεί ένα Ριούγκου νο τσουκάι, δηλαδή ένα ψάρι-κουπί, ή «βασιλιάς της ρέγγας» (Regalecus glesne) που φτάνει σε μήκος έως και τα 11 μέτρα της οικογένειας των Ρεγγαλισύδων, τότε θα ακολουθήσουν ισχυρές σεισμικές δονήσεις.
Τα ψάρια αυτά ζουν σε βάθος έως και 1.000 μέτρα στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, έχουν στενόμακρο σώμα και φέρουν κόκκινα πτερύγια που παραπέμπουν σε δράκο. Η εμφάνισή τους σε ρηχά νερά σε κάποιες περιπτώσεις προηγήθηκε σεισμών στην Ιαπωνία, καθώς αποδόθηκε στις ηλεκτρομαγνητικές αλλαγές που παρατηρούνται κατά την τεκτονική δραστηριότητα. Λίγο πριν τον σεισμό μεγέθους 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και το φονικό τσουνάμι του 2011 που σκόρπισε το θάνατο σε περισσότερους από 18.000 ανθρώπους, τοπικά μέσα ενημέρωσης είχαν κάνει λόγο για αναφορές τέτοιων ψαριών στις ακτές της χώρες, ενισχύοντας το μύθο.
Όπως αναφέρει το Ινστιτούτο Ερευνών και Ωκεανογραφίας της Ιρλανδίας (ORCireland) ομάδα Ιαπώνων ερευνητών συγκέντρωσε δεδομένα από δημοσιεύματα, ακαδημαϊκά άρθρα και αρχεία ενυδρείων που χρονολογούνται από τον Νοέμβριο του 1928 έως τον Μάρτιο του 2011, ώστε να καταλήξουν αν πράγματι η παρουσία των ψαριών σχετίζεται με τους σεισμούς.
Διαπίστωσαν ότι τα ψάρια βαθιάς θάλασσας που συνολικά εμφανίστηκαν ήταν 392 από 45 διαφορετικά είδη. Από αυτά μόνο οκτώ – ανάμεσά τους και ένα Regalecus glesne – συνδέθηκαν από τους ντόπιους με σεισμούς.
Οι επιστήμονες, ωστόσο, συνέκριναν τις εμφανίσεις των ψαριών με 221 σεισμούς που καταγράφηκαν την ίδια περίοδο, χωρίς να μπορέσουν να βρουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν τη θεωρία. Αντιθέτως, κανένα από αυτά δεν εμφανίστηκε πριν την εκδήλωση σεισμού μεγέθους 7 βαθμών ή και περισσότερων Ρίχτερ και δεν αναφέρθηκε δόνηση μεγαλύτερη των 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ παρότι εντοπίστηκαν 30 ψάρια βαθιάς θάλασσας.
Επομένως, οι ειδικοί καταλήγουν ότι τα ευρήματα της έρευνας όχι μόνο έρχονται σε αντίθεση με το μύθο, αλλά επιβεβαιώνουν ότι ένα ψάρι βαθιάς θάλασσας δε μπορεί να… φέρει την καταστροφή.
Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούνται και οι ειδικοί από το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας Scripps στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ, όταν πρόσφατα ξεβράστηκε ένα ψάρι-κουπί στις ακτές της Καλιφόρνια.
Το ψάρι μήκους τριών μέτρων εντοπίστηκε τυχαία από την υποψήφια διδάκτορα Ωκεανογραφίας του Scripps, Άλισον Λαφεριέρ, στην Ενσινίτας της κομητείας Σαν Ντιέγκο και είναι το δεύτερο σε διάστημα ενός μήνα στην ίδια περιοχή και το 21ο από το 1901.
Ο Διευθυντής Συλλογής Θαλάσσιων Σπονδυλωτών του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps, Μπεν Φραμπλ, συντόνισε την ανάκτηση του νεκρού ψαριού, το οποίο μεταφέρθηκε στο Νοτιοδυτικό Επιστημονικό Κέντρο Αλιείας (NOAA).
«Λάβαμε δείγματα και καταψύξαμε το ψάρι εν αναμονή περαιτέρω μελέτης και τελικής συντήρησης στη Συλλογή Θαλάσσιων Σπονδυλωτών», είπε ο Φραμπλ και εξέφρασε την πεποίθηση ότι όπως στην προηγούμενη περίπτωση και αυτό το δείγμα θα «μιλήσει» για τη βιολογία, την ανατομία, τα γονίδια και την ιστορία της ζωής του.
Ο ειδικός εξήγησε ότι η παρουσία τους μπορεί να σχετίζεται με αλλαγές στον ωκεανό, καθώς και με τις μεταβολές που παρατηρούνται από τα φαινόμενα Ελ Νίνιο και Λα Νίνια, χωρίς ωστόσο να αποτελεί κανόνα.
Όπως είπε, μάλιστα, φέτος το φαινόμενο Ελ Νίνιο σημειώθηκε νωρίτερα και το ψάρι ξεβράστηκε παράλληλα με το φαινόμενο της ερυθράς παλίρροιας, το οποίο προκαλείται από συσσώρευση φυτοπλαγκτού δίνοντας έναν κοκκινωπό χρωματισμό στη θάλασσα και προκαλώντας το θάνατο ψαριών από τους τοξικούς σχηματισμούς των φυκιών.
Παράλληλα, καταγράφηκαν οι λεγόμενοι «άνεμοι της Αγίας Άννας» που πρόκειται για ξηρούς και θερμούς ανέμους, οι οποίοι ευνοούν τον σχηματισμό ανώμαλων επιφανειακών ρευμάτων και ενδέχεται να συνετέλεσαν ώστε να ωθήσουν προς την επιφάνεια τα ψάρια.
Μετά την ανάρτηση των φωτογραφιών του εντυπωσιακού θαλάσσιου πλάσματος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Scripps προχώρησε σε δημοσίευση σχολίου για να απαντήσεις στις πολλές ερωτήσεις σχετικά με το ψάρια και τους σεισμούς. Σε αυτό αναφέρει ότι παρά τη φήμη τους, δεν υπάρχει καμία συσχέτιση με σεισμικές δονήσεις.
Επομένως, το Ριούγκου νο τσουκάι παραμένει ένας μύθος χωρίς καμία επιστημονική βάση.
Βέβαια, να αναφέρουμε ότι την περασμένη Πέμπτη σημειώθηκε σεισμική δόνηση μεγέθους 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ κοντά στις ακτές της βόρειας Καλιφόρνια. Εδώ, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Διαβάστε ακόμη
Η Θεσσαλονίκη αλλάζει πρόσωπο: Τα μεγάλα projects (pics)
Δημόσιο κατά ιδιωτών για τους δασικούς χάρτες
Ν.Γ. ΚΑΛΛΙΚΟΥΝΗΣ Α.Ε.: 174 χρόνια αδιάκοπης «μεθυστικής» πορείας (pics)
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα