Μια λίμνη για να κάνει κανείς μπάνιο είναι το μόνο τουριστικό αξιοθέατο που έχει να προσφέρει το Κουκουρόν στην οροσειρά Μασίφ Σαντράλ της νότιας Γαλλίας, εκτός από το πανέμορφο χαμηλό ορεινό τοπίο. Όμως, το περασμένο καλοκαίρι η λίμνη στέρεψε. Και επειδή την καλοκαιρινή ξηρασία διαδέχθηκαν οι μειωμένες βροχοπτώσεις τον χειμώνα, το νερό εξακολουθεί να είναι σπάνιο στο χωριό, με την τοπική χλωρίδα να υποφέρει επίσης. Προς το παρόν, το πόσιμο νερό είναι διαθέσιμο για τους κατοίκους μονάχα επειδή το χωριό, αν και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, προμηθεύεται από τις γειτονικές κοινότητες.
Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, στο Κουκουρόν επικρατεί ξηρασία: οι πολυάριθμες φυσικές αλλά μικρές πηγές που προμήθευαν με καθαρό νερό το χωριό, έχουν στερέψει σε μεγάλο βαθμό λόγω των καιρικών συνθηκών. Κανείς από τους κατοίκους του χωριού δεν θυμάται να έχει ξαναζήσει κάτι παρόμοιο. Κανονικά η περιοχή έχει πολλές βροχοπτώσεις – σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων έχουν τις πηγές τους ο Αρντές, ο Αλιέ και ο Λίγηρας, ο μακρύτερος ποταμός της Γαλλίας.
Βοήθεια από τις γειτονικές κοινότητες
Σε υψόμετρο 1.000 μέτρων, το καλοκαίρι στο Κουκουρόν η θερμοκρασία σπανίως ξεπερνά τους 30 βαθμούς. Τον χειμώνα, όταν το θερμόμετρο πέφτει μερικές φορές κάτω από τους -10 βαθμούς, το χωριό μοιάζει να είναι έρημο. Όμως, ακόμη και για τους λίγους εναπομείναντες κατοίκους, το νερό πρέπει πλέον να μεταφέρεται οδικώς.
Μεγάλα βυτιοφόρα, καθένα από τα οποία μπορεί να χωρέσει περίπου 12.000 λίτρα νερού, ταξιδεύουν δύο φορές την εβδομάδα στο Σεν-Σιργκ-αν-Μοντάν, μεταφέροντας νερό από μία πηγή σε απόσταση 13 χιλιομέτρων. Ήδη, η μεταφορά του νερού αποδεικνύεται άκρως ζημιογόνα για το Κουκουρόν, τόσο επειδή έχει κοστίσει έως τώρα περίπου 100.000 ευρώ στο χωριό, αλλά και επειδή βλάπτει ποικιλοτρόπως την τοπική οικονομία: το τυροκομείο του Κουκουρόν, το οποίο απασχολεί 15 εργαζόμενους, αναγκάστηκε προσφάτως να μειώσει σημαντικά την παραγωγή του γνωστού μπλε τυριού του.
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW