Η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής και μάλιστα ενός παιδιού 16 ετών από αστυνομικό είναι, όπως και να το κάνεις, εκτός από δραματικό γεγονός, ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζεται όπως όλα τα αντίστοιχα μόνο από τη Δικαιοσύνη.
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι αν αποδειχθεί ότι ο αστυνομικός αυτός δεν βρισκόταν σε άμυνα, κάτι το οποίο από τις πρώτες ενδείξεις δεν είναι σαφές και ξεκάθαρο, και ότι έκανε μια λάθος εκτίμηση πυροβολώντας έναν καταδιωκόμενο για κλοπή, θα το πληρώσει. Μην ξεχνάμε, όμως, πως αν τελικά η Δικαιοσύνη τον κρίνει ένοχο -και για το αδίκημα-, αυτό δεν σημαίνει ότι ευθύνεται το κράτος, η Αστυνομία, η κυβέρνηση, ο Θεοδωρικάκος ή ο Μητσοτάκης.
Το αντίστοιχο θα ίσχυε για οποιαδήποτε κυβέρνηση θα ήταν στη χώρα την περίοδο αυτή. Η Αστυνομία έχει περίπου 50.000 ένοπλους ή μη υπαλλήλους, και αν ένας διέπραξε ένα βαρύ (ή μη) αδίκημα δεν υπάρχει συλλογική ευθύνη. Τέτοια περιστατικά αντιμετωπίζουν οι αστυνομικοί δεκάδες κάθε μέρα με επιτυχία, άρα όλα τα υπόλοιπα είναι γενικεύσεις και λαϊκισμός. Με πρώτον και καλύτερο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που είπε ότι «αν κλέβεις σπίτια ως τράπεζα ή fund γίνεσαι βουλευτής και αν κλέβεις βενζίνη, όπως το παιδί αυτό, τρως μια σφαίρα στο κεφάλι». Ασχολίαστο!
Το παιδί αυτό λοιπόν, για να έρθουμε στο θέμα, είναι Ρομά και επειδή είναι Ρομά, στην Ελλάδα του 2022, μερικοί Ρομά που δρουν τελείως ανεξέλεγκτα (το ποσοστό δεν το γνωρίζω) νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Να πυροβολούν αστυνομικούς για εκδίκηση, να καίνε και να σπάνε ιδιωτική και δημόσια περιουσία (αυτοκίνητα, νοσοκομεία, δρόμους κ.λπ.) και να συμπεριφέρονται κατά τρόπο μη ενταγμένο σε μια κοινωνία με νόμους. Κακά τα ψέματα, όλοι γνωρίζουν ότι οι Ρομά ζουν και δρουν υπό καθεστώς ειδικό, σε καταυλισμούς που συχνά αποτελούν κέντρα διακίνησης ναρκωτικών ουσιών όλων των ειδών (ηρωίνη, κάνναβη κ.ά.), κλέβουν ασύστολα τις γύρω γειτονιές και παραβιάζουν… σχεδόν όλον τον Ποινικό Κώδικα.
Να υποθέσουμε λοιπόν ότι όλες αυτές οι παραβατικές πράξεις τελούνται από ένα ποσοστό Ρομά που δεν διαφέρει από το αντίστοιχο των υπολοίπων πολιτών αυτής της χώρας; Γιατί λοιπόν δεν τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης; Τι είναι πιο ρατσιστικό, να ελέγχεις τους Ρομά κανονικά όπως τους μετανάστες ή τους εγχώριους παραβατικούς, ή μια φτωχή οικογένεια Ελλήνων ή ξένων πολιτών (που ζουν στην Ελλάδα) να υφίσταται την κλοπή από τη γειτνίαση με παραβατικούς Ρομά; Γιατί δεν πάνε να ζήσουν πλάι σε τέτοιους Ρομά στο Ζεφύρι, στη Θήβα, στα Τρίκαλα, στον Βόλο ή όπου αλλού υπάρχουν καταυλισμοί όλοι αυτοί οι «σούπερ δημοκράτες» να δουν… τι ωραία είναι;
Στην Ελλάδα λοιπόν, η ανεξέλεγκτη παραβατικότητα των Ρομά έχει ξεφύγει και αυτό το γνωρίζουν όλοι. Η κοινωνία, τα κόμματα, οι πολιτικοί, ο Μητσοτάκης, ο Τσίπρας, ο Ανδρουλάκης, το ΚΚΕ, οι πάντες. Ουδείς όμως έχει κάνει κάτι γι’ αυτό και φυσικά το γνωρίζει και ένα τμήμα του πληθυσμού των ίδιων των Ρομά που είναι κανονικοί πολίτες, αναζητούν ευνομία, μόρφωση, ίσα δικαιώματα και πρόοδο για τις οικογένειές τους.
Κάποια στιγμή τα ταμπού της κοινωνίας είναι για να σπάνε, και οι Ρομά, οι όποιοι Ρομά, πρέπει να αντιμετωπίζονται στα βασικά ζητήματα με βάση τους νόμους και τους κανόνες του κράτους. Οσοι θέλουν να ενταχθούν, όπως εντάχθηκαν εκατομμύρια μετανάστες (και όχι Ελληνες πολίτες όπως είναι αυτοί) στην ελληνική κοινωνία και πρόκοψαν, όπως ας πούμε πάνω από ένα εκατομμύριο Αλβανοί, ασφαλώς και πρέπει να βοηθηθούν. Τα επιδόματα και οι ενισχύσεις πρέπει να πηγαίνουν σε αυτούς, αλλά όχι προεκλογικά σε όσους υπόσχονται ψήφους, όπως γίνεται παγίως σε κάθε προεκλογική περίοδο (καλή ώρα σαν τώρα). Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε και μ’ αυτό.