Με τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική της λιτότητας, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατ εντολήν του Βερολίνου δεν γονάτισε μόνο τις χώρες του Νότου και κυρίως την Ελλάδα αλλά απεμπολεί συνολικά το ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο όπως έχει επικρατήσει να θεωρείται η προστασία του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων τάξεων
Μετά το τρομοκρατικό χτύπημα η Γαλλία ενημέρωσε ότι ότι ενεργοποιεί το άρθρο 15 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, σύμφωνα με το οποίο μία χώρα μπορεί να παρεκκλίνει από το πλαίσιο σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εφόσον συντρέχουν σοβαροί λόγοι έκτακτης ανάγκης που απειλούν τη ζωή ενός έθνους.
Μετά το κοινωνικό κεκτημένο λοιπόν η ΕΕ εγκαταλείπει και τις ατομικές ελευθερίες, αφού είναι έτοιμη να επιβάλλει μία σειρά περιορισμούς των δικαιωμάτων για την ενίσχυση της τάξης και της ασφάλειας, όπως προσαγωγές και συλλήψεις χωρίς εντολή δικαστικής αρχής, παρακολούθηση όλων των ηλεκτρονικών δεδομένων οποιουδήποτε θεωρηθεί ύποπτος, επιβολή κατ’ οίκον περιορισμού σε οποιονδήποτε αποτελεί απειλή για την ασφάλεια και τη δημόσια τάξη.
Παράλληλα με το προσφυγικό-μεταναστευτικό δείχνει ποια είναι τα όρια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η Άνγκελα Μέρκελ προχθές επέρριψε σε μία επίδειξη κυνισμού και υποκρισίας ευθύνες στην Ελλάδα και στην Ιταλία γιατί δεν έχουν έτοιμα τα κέντρα καταγραφής, ενώ ήδη αθετεί τις δικές υποσχέσεις της για την απορρόφηση προσφύγων. Επιπλέον επιβάλλει στο σύνολο της ΕΕ την ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή που συνιστά καθαρή παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας, ειδικά εάν περάσει η διάταξη που θα προβλέπει επέμβαση όπου κρίνει ότι απαιτείται ακόμη και χωρίς αίτημα από το κράτος μέλος. Θα λειτουργεί δηλαδή σαν ξένη ημι-στρατιωτική δύναμη μέσα σε μία χώρα που δεν την έχει καλέσει.
Προκαλεί προβληματισμό ποιο είναι το χειρότερο, η κατάργηση της Σένγκεν ή ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας που θα αποφασίζουν για τις αδύναμες χώρες με πρώτο πειραματόζωο βέβαια ξανά την Ελλάδα, οι Βρυξέλλες δηλαδή το Βερολίνο.
Παράλληλα το δημοκρατικό έλλειμμα όχι μόνο δεν καλύπτεται αλλά διευρύνεται με τις αποφάσεις να λαμβάνονται ερήμην των λαών και των κοινωνιών, πίσω από κλειστές πόρτες με την συνεργασία ορισμένων ισχυρών κρατικών κέντρων και μίας τάξης Ευρωπαίων μανδαρίνων και με τους ευρωβουλευτές να αρκούνται στους παχυλούς μισθούς τους για να νομιμοποιούν το γραφειοκρατικό έκτρωμα.
Δογματικά νεοφιλελεύθερη, πολιτικά συντηρητική με διευρυνόμενο το δημοκρατικό έλλειμμα και με στρατηγική επιλογή την ενίσχυση της εσωτερικής καταστολής, η Ευρωπαϊκή Ένωση κλυδωνίζεται και αποσαθρώνεται. Είναι αφελείς όσοι νομίζουν ότι δίχως πολιτικό και ιδεολογικό υπόβαθρο που να συνέχει κράτη λαούς και κοινωνίες μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να μακροημερεύσει. Μόνο και μόνο για να αναπαράγεται η γερασμένη γραφειοκρατία των Βρυξελλών που έχει πλέον αυτονομηθεί πλήρως και για να εξυπηρετεί τις αξιώσεις ισχύος του τέταρτου ράιχ.
Το να ανοίξει τα σύνορά της στους πρόσφυγες που άλλωστε τους χρειάζεται, να εγκαταλείψει την στρατηγική της νεοφιλελεύθερης λιτότητας που την αποδομεί, και παράλληλα να επιστρέψει σε μία πολιτική ενίσχυσης των δημοκρατικών κατακτήσεων, απλώς δεν υπάρχει στην ατζέντα των ευρωπαϊκών ελίτ.
Η όψη της γερασμένη Ευρώπης είναι πλέον απεχθής. Η Ευρώπη διαλύεται και η συζήτηση για την επόμενη ημέρα έχει ήδη αρχίσει. Μέσα σε αυτόν τον καμβά είναι να απορεί κανείς γιατί χαίρονται οι εντόπιοι που καταφέραμε να μείνουμε Ευρώπη συνυπογράφοντας το ξεπούλημα της χώρας μας με το τρίτο μνημόνιο. Εν τέλει η Ευρώπη θα φύγει και θα μείνουν οι ελληνικές ελίτ τελευταίες να κλείσουν την πόρτα.