search icon

Σπύρος Γκουτζάνης

Ψεύτες

Παραιτηθείτε!!! Γιατί;

Παραιτηθείτε!!! Γιατί;

Γιατί είσαστε ψεύτες, κλέφτες, απατεώνες, αναξιόπιστοι. Γιατί δεν τηρήσατε τις δεσμεύσεις σας, γιατί άλλα υποσχεθήκατε στον ελληνικό λαό και άλλα κάνατε όταν αναλάβατε την εξουσία.

Σε ποιόν απευθύνονται αυτά; Θα μπορούσαν να αφορούν όλες τις κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης. Με εξαίρεση τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος δεν έκρυβε την λιτότητα, “σφιχτείτε τώρα για να φάτε αργότερα”, ούτε τις δυσκολίες της ένταξης στην τότε ΕΟΚ, “θα σας πετάξω στην θάλασσα και θα μάθετε να κολυμπάτε”.

Έκτοτε ποιος πρωθυπουργός είπε αλήθεια στον ελληνικό λαό; Τι να πρωτοθυμηθούμε:

-“Φεύγουν οι βάσεις του θανάτου, Τσοβόλα δώστα όλα κλπ”,

-“Ισχυρή Ελλάδα”, με μαγειρεμένα στοιχεία με την βοήθεια της Goldman Sachs, -“επανίδρυση του κράτους με αύξηση του ελλείμματος στο 12,7% του ΑΕΠ και του χρέους στα 300 δις”,

-“λεφτά υπάρχουν”, ενώ η καταστροφή είχε ήδη επέλθη

-“επαναδιαπραγμάτευση μετά από τρία Ζάππεια και succes story, σκίζω τα μνημόνια κάθε μέρα σελίδα σελίδα”,

-“καταργούμε τα μνημόνια με ένα νόμο και εφαρμόζουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αφού οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη στον ρυθμό μας”.

Με εξαίρεση λοιπόν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή όλοι οι πρωθυπουργοί της Μεταπολίτευσης είπαν ψέματα, υποσχέθηκαν πράγματα που ήξεραν από την αρχή ότι δεν επρόκειτο να εφαρμόσουν και υπ αυτή την έννοια εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό. Η διαφορά με τις υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα, εάν υπάρχει είναι ενδεχομένως ποσοτική, ανάλογα με την οπτική γωνία του καθενός. Δεν είναι ποιοτική. Μη βιαστούν οι θερμόαιμοι να επικαλεστούν το διαλεκτικό νόμο της μεταβολής του ποσοτικού σε ποιοτικό γιατί κι αυτό θέμα οπτικής είναι και ευρύτερων συνθηκών. Οι υπέρμαχοι της κυβέρνησης πολλοί ή λίγοι, έχουν επιχειρήματα για την αναγκαστική στροφή του Τσίπρα. Στο κάτω κάτω έκανε έναν πόλεμο με το 4ο Ράιχ και τον έχασε, ακόμη και με την πιο σκληρή κριτική του Βαρουφάκη. Οι προηγούμενοι τι έκαναν; άλλαξαν γραμμή επειδή στην πρώτη συνεδρίαση του ΕΛΚ δεν τους έκανε χειραψία η Μέρκελ;

Προς τι λοιπόν οι δαιμονοποίηση του Τσίπρα; Μόνο με έξι δάχτυλα και με ουρά δεν τον έχουν εμφανίσει -όπως κάποτε κάποιοι άλλοι τον Βενιζέλο. Ίσως το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση να είναι σωστό και σε κάθε περίπτωση δικαίωμα εκείνων που το διατυπώνουν. Γιατί η κυβέρνηση είναι αναποτελεσματική, ή γιατί απέτυχε ή γιατί δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση. Όχι όμως με το επιχείρημα ότι είναι ψεύτες ενώ οι άλλοι ήταν τίμιοι και ειλικρινείς. Πρόδωσε τις προσδοκίες του αριστερού κόσμου, δηλαδή ενός περίπου 10% της ελληνικής κοινωνίας; Ενδεχομένως αλλά δεν πρόδωσε τις προσδοκίες των φιλελεύθερων ή των μετριοπαθών κεντροδεξιών. Είναι αστείο ότι εκείνοι που πρώτα τον πίεζαν να προσχωρήσει στην πολιτική τους -μένουμε Ευρώπη- στην συνέχεια τον κατηγορούν ότι είναι “προδότης” γιατί προσχώρησε στην πολιτική τους.

Το αταβιστικό αντιαριστερό μίσος των βαθιά δεξιών δεν μπορεί να είναι επιχείρημα. Και δεν πείθει, όπως έδειξε η συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Τετάρτη των “Παραιτηθείτε”. Ο πραγματικά δυσαρεστημένος λαός δεν ανταποκρίθηκε. Είναι επιπλέον και θέμα πολιτικής αισθητικής και γι αυτό η μεσαία τάξη απείχε από την διαδήλωση. Υπ αυτή την έννοια σε δύσκολη ατραπό έχει εισέλθει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για τον επιπλέον λόγο ότι οι υψηλοί τόνοι ικανοποιούν μεν ένα κομματικό ακροατήριο -όχι το πιο υψηλό- και διατηρούν εσωτερικές ισορροπίες έναντι του πρώην πρωθυπουργού, αλλά αναιρούν τον μεταρρυθμιστικό και εκσυγχρονιστικό του προφίλ.

Exit mobile version